SADGÜL: "Okyanus Gülüşü" (Seri-1/3)

4. Bölüm

Sadi;
"*Sen kapıyı aç. Bende tetikte durayım.*"

Songül kapıyı açar.

Sadi;
"Yaverim!"

Yaver;
"Ağam!" sarılırlar. Songül her şeyden bi haber şaşkın şaşkın bakıyordu;

"Sen kimsin!?" Sadi ve Yaver sarılmayı bırakıp içeri geçtiler. Kapıyı kapatıp koltuklara oturdular. Sadi;

"Yaver benim can yoldaşımdır. Sırdaşımdır. Onun benden benimde ondan gizlim saklım yoktur." Songül;

"Memnun oldum Yaver. Madem öyleydi niye şimdi tanışıyoruz."

Yaver;
"Bende memnun oldum yengem."

Songül;
"Ne yengesi be" Sadi güler;

"Songülcüm karım değil misin?" Yaver;

"Siz sahte karı kocasınız ama bu bakışla-" Sadi koluyla Yaver'i dürter. Yaver susar.

Songül;
"Ondan da mı haberin var ama başsavcı kimsenin haberi olmayacak dememiş miydi?"

Sadi ciddi bir şekilde;
"Evet dedi ama Yaver'in olayı gizli o yüzden sana bahsetmedik. Ama artık zamanı geldi."

Songül kafasını sallar. Sadi;
"Menengiç yapayım mı?" Songül ve Yaver evet anlamında kafasını sallarlar. Sadi mutfağa gider. Yaver ve Songül bi başlarına kalır. Songül merakla sorar;
"Ee Yaver. Var mı bi ilişki?"

Yaver;
"Yok be yengem. Bana kim baksın ki?" Songül Yaver'in bu sözcüğüne kızarak cevap verdi;

"Bana bak Yaver. Bir daha öyle şey dediğini duymayacağım. Senin gibisini nerden bulucaklar!" Yaver güldü;

"Tamam yengem sustum. Senin var mıydı?" Songül'ün biraz modu düştü;

"Biri vardı da öyle çıkıyoduk. Sonra ben polis olmaktan vazgeçmeyince ayrıldık. Ama ben hoşlanmıyordum zaten" Yaver'de hem üzülmüştü hemde yengesinin işine saygı duymadığı için içinden sövüyordu.

Sadi menengiçleri masanın üstüne koydu. Sadi Songül'ün üzgün olduğunu görünce merak etti;
"Songül noldu? Niye yüzün asık." Yaver pişmanlık duygusuyla;
"Benim yüzümden Ağam. Sormamam gereken bir soru sordum sormaz olaydım. Kusura bakma yengem." Songül Yaver'e kızgın bi bakış attı;
"Ne kusuru ayrıca senin bi suçun yok. Kendini suçlama." eline vurdu. "Ben bi lavobaya gidiyim." kalktı. Sadi ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Songül kalkınca Sadi;
"Yaver noldu anlatacak mısın artık?" Yaver;
"Ağam biz yengemle ilişki üzerine konuşuyorduk." Sadi;
"Ee"

Yaver;
"Bende yengeme hayatında biri oldu mu diye sordum. O hoşlanmıyormuş ama polis olmak istediği için ayrılmışlar." Sadi de içinden sövdü. Sonra Yaver'e;
"Yaverim. Ben Songül'den hoşlanıyorum."

Yaver;
"Ağam gerçekten mi? Onun da sana karşı boş olduğundan emin değilim."

Sadi;
"Bende farkındayım tabi. Ama bunu artık dile getirmek gerek."

Yaver;
"Haklısın ağam. Neler var aklında?"

Sadi planını Yaver'e anlatır. Yaver gidecekken Songül durdurur;
"Nereye gidiyorsun?"
Sadi de ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Yaver;
"Depoya yenge."

Songül;
"Gitmiyosun depoya falan bu gece burada kalıyorsun."

Yaver;
"Ama yeng-" Songül lafını keser;

"Aması falan yok gitmiyosun dediysem gitmiyosun. Ağanın odasına geç."

Sadi;
"O niye o? Yatsın burda işte."