Two Universe //Taekook

-22-

Oldukça sıkıcı bir bölümle daha geldim✌🏻 :(

Neyse bir sonraki omegalarımıza güzel bir bölüm yazacağım söz.

İyi okumalar size...

5500 kelime🙃

Bölüm hiç içime sinmedi ama bir sonraki omega bölümünde tatlış bir omega Jungkook yazacağım için heyecanlıyım...

***********

Yıl 2022

Jungkook elini tuttuğu alfasına baktı. Oldukça kafası karışık duruyordu. Taehyung'un elini bırakmadı.

"Namjoon Hyung!!"

Bulundukları uçurumun ucunda tek eliyle asılı duran Namjoon ile onu kurtarmak istedi Jungkook ancak kafasını diğer tarafa çevirdiğinde bundan vazgeçti.

Çalılıkların içinde bir tane daha Jungkook vardı. Kendisinin tıpatıp aynısı olmasına rağmen gözleri simsiyahtı.

Jungkook onun zihnini okudu. Taehyung, Namjoon'u kurtarmaya giderse ikisini de uçurumdan atacaktı.

Jungkook bencilce düşünmek zorundaydı. Ya kendi alfasını kurtararak Namjoon'u feda edecekti ya da iki alfayı da ölüme sürükleyecekti.

Taehyung'un elini daha da sıktı. Alfaya fısıldadı.

"Beni bırakma!"

"Jungkook Namjoon hyungu kurtarmalıyız..."

Taehyung yalvarırcasına ona bakarken Jungkook onu ne kadar özlediğini fark etmişti. Alfasının feromonlarını hissetmek onu canlı canlı görmek...

İşte o zaman olayı çattı.

Kendisi 2022 yılındaydı. Şu an burada kendi alfası ve Namjoon hyungla beraber olamazdı. Ayrıca kendisinden nasıl iki tane olabilirdi ki?

Rüya içinde olmalıydı.

Alfasına döndü tekrardan... Onun elini bırakmak için zorluyordu. Onu ne kadar özlediğini söyleyip sarılmak istiyordu. Gözünden bir damla yaş süzüldü.

"Seni seviyorum Taehyung..."

Namjoon'un yardım için seslenmesiyle Taehyung ondan elini çekti ve uçurumun kenarına koştu. İşte o anda kalbinde bir acı hissetti Jungkook. Mühür izi hâlâ yerinde duruyordu ve deli gibi yanmaya başlamıştı.

Mühür izi silikleşiyordu.

Jungkook, çalılıklardan çıkıp koşmaya başlamış siyah gözlü Jungkook'u görür görmez düşünmedi. Taehyung ve Namjoon'u kurtarmalıydı. Kendini o Jungkook'un üzerine attı ve ikisi beraber uçurumdan aşağı düştüler.

Taehyung ve Namjoon kurtulmuştu.

*******

Jungkook uçurumdan aşağı düştüğünü görür görmez nefes nefese uyandı ve elini mühür izine götürdü. Yanındaki Taehyung onu sarsıyor uyanmasını söylüyordu.

"Bebeğim uyandın değil mi? Çok korkuttun beni!"

Taehyung onu sıkıca kendine çekti ve sarıldı.

"Birden bağırmaya başladın mühür izini tutarak... Mühürün silikleşmişti. Ama şimdi düzelmiş."

Jungkook çıplak üstüne baktı. Mühürü alfa bedeninde duruyordu.

"Ne oldu? İyi misin?"

"Çok gerçekçi bir kabus gördüm. Ve en sonunda öldüm."

Taehyung onu kendine daha da çekti ve saçlarını öptü.