Zoraki Evlilik Jungkook

-20-

Şirkete geldiğinde hemen Jungkook'un odasına çıkmıştı gelmediğini umarak. Kapıyı açtığında karşısında Jk'yi görünce şaşırmıştı. Gözleri sinirli bakıyordu anlaşılan doktora gittiğini biliyordu.

"Jungkook, sen ne zaman geldin?"diyip gülerek soruyordu ortamı yumuşatmak için.

Jk"Nerdeydin Ela?"

"B..ben mi?"

Jk"Burda senden başka Ela yoksa evet sen!"dediğinde irkilmişti. Bu kadar tepki beklemiyordu ondan.

"Doktor kontorlüne gitmiştim."dediğinde sesi içine kaçmıştı resmen. Ne diyeceğini bilemedi.

Jk"Ben neyim Ela?"

"Nasıl?"

Jk"Ben eşşek başı mıyım?"

"Y..yyok, hayatım oda nerden çıktı?"

Jk"Neden bana doktorla kontrolün olduğunu söylemedin?" O kadar sinirliydi ki ne dese boş olacaktı ama mecbur uydurmak zorundaydı.

"Çekimlerin var diye ben..."

Jk"Çekim mi? Cidden mi? Ela bu kontrollere ne kadar gitmek istediğimi biliyorsun sence bana desen ben gelmez miydim? Ya bebeğimizi görmek benim de hakkım değil mi?"

"Hayır tabiki de, Jungkook gerçekten niyetim bu değildi. Yani yine gidebiliriz diye söylemedim. Bu kadar sorun edeceğini düşünemedim ben, özür dilerim." Ortam o kadar gergindiki Ela ne dese kâr etmiyordu.

Jk"Düşünmek? Ya Ela şu an cidden konuşmak istemiyorum."diyip gidecekken Ela kolundan tuttu.

"Jungkook yapma böyle, lütfen."

Jk"Bu sefer ben değil sen yaptın Ela. Bu sefer beni sen kırdın."diyip kapıyı çarpıp çıkmıştı.

Ela da oturup ağlıyordu. Bi bilseydi neden böyle yaptığını kızmazdı ona, kırılmazdı diyip kendini strese sokmamaya çalışıyordu.

...

Jungkook hala odaya gelmemişti. Ela da oturmuş gelmesini bekliyordu. Gitse dinlemeyecekti onu. Ama böyle de beklemek istemiyordu. Onu arayıp bir şekilde buraya çağırmalıydı.

"Alo, aşkım?"

"Ne var Ela?"

"Geç oldu gelmeyecek misin odaya?"

"Işim var Ela, işim bitsin sonra gelirim."

"Seninle bir şey konuşmam gerekiyor." Gönlünü almalıydı bir şekilde.

"Bence biz yeterince konuştuk." Haklıydı ama söylemekten korkuyor ve hazır değildi.

"Bebekle ilgiliydi."

"Ne oldu, iyi misiniz?"

"Öyle değil Jungkook. Gel işte anlatıcam."

"Peki."

Sonunda gelmişti. Hemen karşısına oturağı çekip oturdu. Uzak duruyordu ondan.

"Seni dinliyorum Eda."

"Ben bugün kontrole sancım olduğu için gittim. Senden gizledim çünkü çekimlerin vardı. Endişelenecek bir durum yoktu diye söylemedim. Doktor da doğumun biraz beni zorlayacağını söyledi. Ben de sen endişelenme diye söylemeyecektim ama yine gizli saklımız olmasın istiyorum." Hepsini tam söylememiş olsa da bir kısmı doğruydu.

"Bak Eda, bu konu sadece senin tek başına halledeceğin bir şey değil. Allah korusun sana bir şey olsa haberim olmayacak. Bunun ağırlığını nasıl kaldırırım? Beni anlamanı ve biraz daha dikkatli olmanı istiyorum. Anlaştık mı?"diyip elini saçlarında gezdiriyordu.