Kiss me hard before you go

Part 6

Πήγα στο σπίτι μου και κοιμήθηκα. Δηλαδή προσπάθησα ήμουνα βυθισμένη στις σκέψεις μου.

Το επόμενο πρωί ντύθηκα και ήπια τον καφέ μου με την μαμά μου.

'Καλημέρα μαμά'

'Καλημέρα. Πως είσαι;'

'Μια χαρά εσύ;'

'Και εγώ.' λέει αλλά ξέρω ότι δεν το εννοεί όπως ούτε εγώ το εννοώ. Μας λείπει πολύ ο πατέρας μου.

'Πως πάει το σχολείο Άλισον;'

'Εμ..μια χαρά μέχρι τώρα...'

'Ωραία. Τι θα κάνεις σήμερα;'

'Μάλλον θα βγω με ένα φίλο'

'Δεν τα λες καλά...Ποιο είναι αυτό το αγόρι; Ένα αγόρι ή το αγόρι;'

'Όχι μαμά. Μόνο ένας φίλος. Θα στον γνωρίσω σύντομα'

'χμμ οκαυ. Εγώ έχω να κάνω κάτι δουλίτσες θα επιστρέψω σπίτι το μεσημέρι. 'Πάρε τηλέφωνο τον φίλο σου και κανονίστε να βγείτε αλλά να με ειδοποιήσεις'

'Εντάξει μαμά'

Και τότε συνειδητοποιώ πως δεν έχω το τηλέφωνο του ούτε ξέρω που μένει. Γενικά δεν ξέρω τίποτα για αυτόν. Τώρα δεν θα μπορέσουμε να βγούμε.

Ανέβηκα τις σκάλες και πήρα την τσάντα για τα ιδιαίτερα μαθηματικά. Πηγαίνω περιπατητή μιας και είναι πολύ κοντά. Κλειδώνω την πόρτα και ξεκινώ προς τα ιδιαίτερα που είναι δύο τετράγωνα παρακάτω.

Ξαφνικά ακούω μαι οικία φωνή να φωνάζει το όνομά μου.

'Άλισον! Άλισον!'

Γυρίζω και προς μεγάλη μου έκπληξη βλέπω τον παλιό κολλητό μου. Τον Τζέισον. Μετά από 3 χρόνια τον ξαναβλέπω. Έγιναν διάφορα.

'Τζέισ...' δεν προλαβαίνω να πω το όνομά ολόκληρο και τα χέρια του με αγκαλιάζουν τόσο σφικτά και με σηκώνει ψηλά.

'Δεν το πιστεύω Άλισον έχεις γίνει θεά!'

μου λέει και κοκκινίζω. Ήθελα να του πω και εγώ το ίδιο αλλά ντρεπόμουν. Είναι αλήθεια πως έχει αλλάξει και αυτός πάρα πολύ. Πριν 3 χρόνια ήταν πιο κοντός που και δίχως μυς. Τώρα με περνά τουλάχιστον 1 1/2 κεφαλή και έχει μυς στο περισσότερο του σώμα. Επίσης έχει σκουλαρίκι στο αυτί όπου δεν το είχε παλιά και καστανά μαλιά. Ακόμη και τατού είχε κάνει. Πόσο έχει αλλάξει δεν περιγράφετε. Θεός έχει γίνει.

'Πόσο καιρώ έχει να σε δώ ρε Τζέισον; Που χάθηκες;'

'Μεγάλη ιστορία. Συγγνώμη που έφυγα έτσι απότομα από την ζωή σου...Θα σου τα εξηγήσω όλα αργότερα. Θες να πάμε για κανένα καφέ πιο μετά;'

'Αμέ τι ώρα;'

'Γύρω στις 5;'

'Ναι μια χαρά!'

'Θα περάσω να σε πιάσω'

'Πήρες και άδεια; Ποπό έχω μείνει πίσω'

'Χαχα ναι...μικρούλα'

'Ει μεγάλε μην το παίρνεις και πάνω σου. Μόνο ενάμιση χρόνο με περνάς.'

'Και αυτό κάτι είναι' μου λέει και χαμογελάω.

'Αντίο τα λέμε' είπε και μου έδωσε φιλί στο μάγουλο.

'Αντίο! αα και περιμένω απαντήσεις εε! Πάω ιδιαίτερα τώρα.'

***

Η ώρα είναι δύο το μεσημέρι. Βρίσκομαι στο σπίτι και το τηλέφωνο χτυπάει. Βλέπω ποιος με καλεί αλλά το νούμερο είναι άγνωστο. Το απαντάω.

'Παρακαλω;'

'Ναι Άλισον; Ο Άλεξ είμαι'

'Οοο Άλεξ γεια! Τι κάνεις;'

'Μια χαρά είμαι εσύ;'

'Και εγώ. Στάσου τον αριθμό μου που τον βρήκες;' ήμουν σίγουρη πως δεν του τον έδωσα.

'Εμμ τον βρήκα' λέει και γελάει

'Έλα πες μου...'

'Από μια φίλη σου.'

'χμ οκαυ...Λοιπόν;'

'εμ σε πήρα τηλέφωνο για να σου πω πως τελικά σήμερα δεν θα μπορέσω να βρεθούμε. Ήρθε ο αδερφός μου μετά από πολύ καιρό και θα πάμε για κανένα καφέ. Συγγνώμη πάντως.'

'Δεν πειράζει και εγώ τελικά έχω να πάω κάπου σήμερα.'

'Ίσως να μπορούμε να βγούμε αύριο;'

'Αμέ που και τι ώρα;'

'Θα σε πάρω αύριο να μιλήσουμε'

'Οκαυ'

'Οραία! Αντε τα λέμε. Καλά να περάσεις σήμερα!'

'Και εσύ το ίδιο'

Να και το παρτ 6! Πως σας φένετε; Η Άλισον συναντάει τον παλιό κολλητό της. Θα παραμέινουν κολλητοί ή όχι; Γιατί έφυγε από την ζωή της Άλισον έτσι στα ξαφνικά; Στο επόμενο παρτ απαντήσεις! Θα μπέι μάλλον την Τετάρτη. Στην φότο ο Τζέισον!