ភាគ37:អូនរោគចិត្តមែនទេ??

359 50 4
                                    


«អ្ហឹកៗលោកប្ដីបងទៅមែន????»ជីមីនពេបមាត់យំយៃស្រែកយកៗ ពេលឃើញយ៉ុនហ្គីដើរចេញទៅពិមែន ក៏ស្រវេស្រវ៉ា យកភួយមកអោបរត់ទៅតាមនាយ ទាំងរងគូទខ្ទើត ដូចខ្ទួយទិច ស្រែកយំផ្អើលអស់មួយវិមាន

«មកតាមបងធ្វើអីទៅគេងវិញទៅ!»យ៉ុនហ្គីដើរយ៉ាងញាប់ជើងចង់ធ្វើបាបជីមីនម្ដង

«អ្ហឹកបងអ្ហឹកបងយ៉ុនចាំអូនផង!!»ជីមីនងាកឆ្វេកស្ដាំតែមិនឃើញនាយសោះបាត់ទៅណាហើយមិញឃើញនាយមកដល់ត្រង់និងសោះ

«អ្ហឹកៗៗ យ៉ុនហ្គីបងនៅកន្លែងណាចេញមកអូនភ័យណាស់ណា!»ជីមីនពេបមាត់ពេបកកាន់តែខ្លាំងនៅពេលមិនឃើញនាយបែបនេះ

យ៉ុនហ្គីគ្មានទៅណាទេនាយនៅឈរពីក្រោយជីមីននិង គ្រាន់តែនាយបាំងភ្នែកជីមីនមិនឃើញនាយតើ

«អ្ហឹកអូនសុំទោស ចេញមកឲ្យឃើញមកបងនៅឯណាយ៉ុន?»ជីមីននិយាយទាំងថប់ដង្ហើមព្រោះពេកយំ ហើយក៏មានអារម្មណ៍ថាយ៉ុនហ្គីលែងចេញមកជួបគេទៀតហើយ អារម្មណ៍វាប្រាប់បែបនោះ
ដូចដែរយ៉ុងនីប្រាប់គេ ថាថ្ងៃណាមួយយ៉ុនហ្គីនិងចាក់
ចេញពីខ្លួន មិនខាន

«បងនៅទីនេះ!»យ៉ុនហ្គីក៏បង្ហាយខ្លួនពីក្រោយខ្នងរាងតូច
ជីមីនគ្រាន់តែឮគេ អរ រកពាក្យមកនិយាយមិនត្រូវ

«បងយ៉ុន!!អ្ហឹកៗ!»ជីមីនស្ទុះមកអោបយ៉ុនហ្គីភ្លាមៗស្ទើរតែរាងក្រាស់ផ្ងារក្រោយទៅហើយ

«ក្មេងឆ្កួតយំធ្វើអី បងនៅទីនេះហើយកុំយំ!!»យ៉ុនហ្គី
អោបតបទៅរាងតូចវិញអង្អែកខ្នងគេថ្នមៗលួងលោមកុំឲ្យគេយំខ្លាំងជាងនិង

«អ្ហឹកៗអូនខ្លាចពេលបងមិននៅក្បែរអូន អូនសុំទោសដែរអូនដេញបងអ្ហឹកៗ អូនសុំទោលៗៗ!»ជីមីនអោបរិតនាយយ៉ាងខ្លាំងនិយាយសុំទោសទៅយ៉ុនហ្គីដដែលៗ

«បងមិនបានខឹងអូនទេ!»យ៉ុនហ្គី
«មិនបានខឹងតែមើលបងនិយាយចុះ បងកុំពុងតែខឹងអូនហើយ!»ជីមីនងើយមុខមើលនាយ បន្តិចក៏ដឹងថាខឹងដែរ

«មិនបានខឹងទេ អូននិយាយតែខ្លួនឯង!»យ៉ុនហ្គីនិយាយបែបធ្វើមុខស្លើរៗ

«ឬបងអន់ចិត្តដែរអូនដេញបងមែនទេ!មោះទៅ
បន្ទប់វិញចាំអូនលួងបងម៉ោះ!!»ជីមីន
«តោះចាំបងបី!»យ៉ុនហ្គី

ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គីWhere stories live. Discover now