7OVE (One Shot) | HEEJAY

7OVE

2016 Jan 9
03:25 p.m.

တိတ်ဆိတ်​အေးစက်​နေတဲ့ ဇန်နဝါရီ ​နေ့လယ်ခင်း။ အဖြူ​ရောင်နှင်းစက်​တွေဟာ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဖုံးလွှမ်း​လို့နေသည်။ အ​နွေးထည်ထူထူ​အောက်မှာရှိ​နေတဲ့ ​ဂျေးက​တော့ အ​နွေးဓာတ်ပါးပါးကို ခံစားရရှိလို့။ ဒါ​ပေမယ့်လည်း သူက​တော့ ​အေးစက်​နေဆဲပါပဲ။ လက်ဖျား​လေး​တွေက နီရဲလို့။ ပါးပြင်မို့မို့​လေး​တွေက​တောင်မှ ​သွေး​ရောင်​ဖျော့​နေသ​ယောင်။

အပူ​ငွေ့တချို့ကို ​ဂျေး မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။
ထိုအခါမှာ​တော့ ​လေထုထဲကို ထွက်​ပေါ်လာတဲ့ အ​ငွေ့ပါးပါး။ ​ဂျေးက​တော့ ပိုပြီး​တော့ပဲ စိတ်ပျက်သွားမိပြန်သည်။ မျက်​မှောင်ကျုံ့မိသွားတဲ့အထိ။
နှုတ်ခမ်းပါးပါးကို စူထားမိသွားတဲ့အထိ။

ဒီဇန်နဝါရီလက ​ပျော်စရာမ​ကောင်းဘူးပဲ။
နည်းနည်း​လေးတောင်မှ။

လွန်ခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ခန့်၊ New year ညတုန်းကအထိ​တောင် ​ဂျေး အူလှိုက်သည်းလှိုက် ​ပျော်ရွှင်​နေခဲ့​သေးတာ။ ပြန်မ​ရောက်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကိုရီးယားကို ပြန်မယ်။ ဘွားဘွားဆီ သွားလည်မယ်။ သူငယ်ချင်း​တွေနဲ့ ​တွေ့ကြမယ်။ အတန်း​တွေပြန်မစခင်မှာ စိတ်ရှိသ​လောက် ​ပျော်ပစ်မယ်။

အဲ့လို​တွေးထားခဲ့တာ။
အဲ့လိုစိတ်နဲ့ပဲ အ​မေရိကားက​နေ ထွက်လာခဲ့တာ။
အဲ့လိုစိတ်နဲ့ပဲ ကိုရီးယားကို ​ခြေချခဲ့တာ။
ဒါ​ပေမယ့်လည်း ​ဂျေး ဆုံးဖြတ်ချက်မှားပြီထင်ပါရဲ့။ အခု​တော့ဖြင့် သူ့မှာ ​နောင်တ​တွေ တစ်ပုံကြီး။

အမိ​မြေကိုပြန်​ရောက်ပြီး နှစ်ရက်၊သုံးရက်ခန့်အထိ ဘွားဘွားရဲ့အိမ်မှာ​နေပြီး ဆိုးလ်အနှံ့ကို ပတ်ပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ ဒါ​ကြောင့် ကျန်တဲ့ရက်ပိုင်းကို ဂျယ်ဂျူမှာ အချိန်ဖြုန်းဖို့ ​ဂျေး စီစဥ်ခဲ့တာပင်။ သူငယ်ချင်း​တွေနဲ့တူတူ အပန်း​ဖြေခရီး သွားကြမယ်ဆိုပြီး​တော့​ပေါ့။

ဒါ​ပေမယ့်လည်း ​ဂျေးကသာ ခွင့်ယူခဲ့တာ​လေ။
ဆိုးလ်မှာ ​ကျောင်းတက်​နေဆဲဖြစ်တဲ့ ​ဂျေးရဲ့သူငယ်ချင်း​တွေက​တော့ ခွင့်မယူထားဘူး မဟုတ်လား။ ဒါ့အပြင်ကိုမှ အချိန်မီထပ်ရမယ့်စာတမ်း​တွေ၊ thesis ​တွေကလည်း သူတို့မှာ အပြည့်။
Master တက်​နေတဲ့ တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသား​တွေဆိုတာ သာမန်လူ​တွေလို အ​ပျော်အပါးကိုပဲ လိုက်စား​နေလို့မှ မဖြစ်ပဲကိုး။