MATAPOS ang tatlong araw na University Meet, balik eskwela na naman ang mga estudyante at balik na naman sa mga rules and regulations niya si Tyron.
"Bwesit talaga ang gagong 'yon." Inis na wika ni Hazel.
Kakapasok pa lang niya at dahil sa late siya, sa detention na naman siya napunta dahil nahuli siya ni Tyron na unti-unting nagbubukas sa gate.
"Nahuli pa ako ng mokong na 'yon."
She was bored and all of a sudden, the door slightly opens. Hindi siya kumibo bagkus hinintay niyang may pumasok ngunit makalipas ang tatlong segundo ay walang kahit sinong pumasok.
Mabilis ang tibok ng puso niya, kinakabahan. Napalunok siya dahil kung ano-ano na ang pumapasok sa isip niya.
She was afraid of ghost. That's her weakness. Nahihirapan na rin siyang huminga at nagsusumiksik pa siya lalo sa pader kahit wala na siyang pwedeng pagsumiksikan.
She heard a footsteps coming to her and all she could do is to close her eyes, bit her lower lip tightly as she hugged her knees.
"It's me..." a familiar voice lingers to her ears. "Shorty," Tawag nito sa kaniya.
Iminulat niya ang kaniyang isang mata at sinigurado na hindi multo ang nagsasalita. At nang mapagtanto niyang si Tyron 'yon, mabilis pa kay flash na iminulat niya agad ang kaniyang mga mata.
"Damn you!" she shouted.
Tumayo siya at pinagpagan ang sarili. Ibinaba rin niya ang suot niyang skirt dahil umangat iyon ng kaonti. Tinapunan niya ng masamang tingin ang binata at pansin niya ang pag-angat ng kilay nito.
"What? What look is that?" Tyron asked, nonchalantly.
"Kung mananakot ka lang rin, huwag ako. Kung trip mong tarantaduhin ako, huwag sa ganitong paraan." malamig ang boses na usal niya.
Tyron's jaw clenched. "Don't tell me... you're already afraid of me now?" he asked, bitterness in his tone.
"Hindi ako takot sa iyo..." tuwid na sagot niya. "At kahit ilang beses mo pa akong sitahin, wala akong pakialam." aniya at padabog na lumabas ng detention room.
MALAYANG pumasok si Hazel sa buong araw niyang klase. Tahimik lang siya sa likod, walang nagnais na istorbohin siya. Sinubukan pa siyang kausapin ng isa niyang kaklase ngunit tanging sama ng tingin lamang ang iginawad nito.
Pagsapit ng alas tres ng hapon, hindi niya inaasahan na pumasok ang taga criminal justice na section para maki-sit in sa klase ng isang abogado na professor.
Humalukipkip siya nang magtama ang tingin nila ni Tyron at umawang ang labi niya nang maglakad ito patungo sa direksyon niya.
"Sit-in muna ang mga nasa criminal justice section since wala pa ang professor nila kaya makinig na ang lahat sa diskusyon dahil magkakaroon tayo ng matinding debate ngayon laban sa kanila." imporma ng professor nila.
"We're legal management, it means corporate lawyer kami, bakit nasali ang mga magiging criminal lawyer rito?" someone from the class asked.
Hazel raised a brow while playing her lips using her thumb. Naramdaman niyang sinipa ni Tyron ang likod ng kaniyang upuan pero hindi niya na lamang pinansin. Pero nagulat siya nang marinig niya ang pagbulong ni Tyron mula sa kaniyang likuran.
"There's no wrong if you were taking legal management. There's still a crime there so, don't fucking insult us." bulong nito.
Hazel smirked. Tumayo siya. Napansin siya ng lahat at ibig kong sabihin, lahat ng atensyon ay nasa kaniya.
BINABASA MO ANG
Wicked Love (COMPLETED)
Roman pour AdolescentsEdited Behind two rivals, both are rebels Behind two rebels, both are wicked. He's cold and a rebel from his family. A wicked student leader and a varsity player of ISCA known for his charming aura and piercing blue eyes has created his own rules an...
