Chapter 1

207 18 10
                                    

Siruis


I was sleeping peacefully when someone kept calling to my cellphone. I fumbled my cellphone and answered the call while closing my eyes because I was still sleepy.

"Hello, Rui", Pag ka sagot ko ng tawag ayan agad ang bumungad sa akin kaya napamulat ako ng mata tiningnan ko ang aking wrist watch at 4 am palang ng umaga dito sa Italy.

"You disturb my sleep again. If you don't have anything important to say I'll hang up the call."  I said with my cold tone.

"Chill rui, don't you miss your handsome uncle?"  Kahit hindi ko nakikita si uncle caspian alam kong naka pout ito.

"Handsome? When you joking make sure it's funny, Uncle Caspian."  I said, Well pogi naman talaga si Uncle Caspian yung tipong hindi mo mahahalata na 37 year's old na ito dahil sa itsura nito dahil kung titignan mo para lang itong nasa mga 20s.

"Hahaha, So when do you plan to come back here in the philippines?" uncle caspian said. Monday na ngayon at sa friday ang uwi ko pabalik ng pilipinas dahil gusto kong i surprise sila hindi ko sinabi na sa friday na ang uwi ko.

"Maybe next year or maybe I won't come back to the Philippines."  I jokingly said pero hindi ko pinahalata.

"What about the university?, I can't go to the bar because I have a lot to do here."  Malungkot na ani neto dahil sa sinabi ko, and yes tama kayo ng pag kakabasa si uncle caspian lang naman ang dean ng unibersidad na pag mamayari ko sa kanya ko pinag katiwala ang aking unibersidad dahil inaasikaso ko ang aking kompanya dito sa Italy.

"I know you can do it uncle, You have still more women to feed." 

"Hahaha btw rui, I heard that you will study again. That's true?"  Chismoso talaga to kahit dito sa Italy nakakakuha pa din ng chismis.

"Yes."  Tipid kong salita

"Where?"

"Far." Chaka kona sasabihin na sa sarili kong unibersidad ako mag aaral pag nakauwi nako ng pilipinas.

"Anong course ang kukunin mo?"  Ano nga ba? Hindi ko rin alam.

"Don't know"

Tapos na kami mag usap ni Uncle Caspian kaya na pagbpasyahan ko na muna bumalik sa pag katulog, pero kalahating oras na hindi pa rin ako dinadalaw ng antok.

"ARGHHHH, KASALANAN MO TO UNCLE CASPIAN. BABAWASAN KO SAHOD MO. "  Inis kong sabi.

Dahil hindi na talaga ako makatulog na pag pasyahan ko nalang gawin na ang aking mga morning routine.

[ FRIDAY ]


6 am na ng umaga at nag iimapake nako ng mga importante kong mga gamit para sa aking pag alis ngayong araw sa Italy, Pagkatapos ko kumain hindi na ako nag aksaya ng oras naligo na agad ako. Sabi nga nila 'Time is Bold'

Tiningnan ko muna ang aking kwarto kung may naiwan ba akong mga importanteng gamit at nang masigurong wala na lumabas na ako. Pag kalabas ko ng aking mansyon huminto muna ako banda sa may gate at bumulong ng "See you again."  Well kahit na mag isa lang ako dito sa bahay nakaka lungkot pa din isipin na iiwanan ko ito. Sumakay na ako sa aking sasakyan at binigay ang susi ng mansion sa guard ng aking bahay.

Bullying The Billionaire Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon