საღამო საათები იყო, 7-8 საათი სადღაც, სახლში
დაღლილი მივდიოდი, ერთი სული მქონდა როდის ვნახავდი ჩემს შეყვარებულს დილის მერე ნანახი არ მყავდა, ხვალ დასვენება მქონდა ამიტომ ხვალ კარგად გავერთობოდით.
როგორც იქნა სახლში მივედი, ფეხსაცმელი შემოსასვლელში გავიხადე და შიგნით შევედი,
-თეჰიიი. გავძახე ჩემს შეყვარებულს
-პატარავ მისაღებში ვარ, ფილმს ვუყურებ. გამომძახა
მასთან მივედი, ჩემი ყავისფერი, ტყავის, გრძელი პალტო დივანზე მივაგდე და მას მივუჯექი გვერდით. მაგიდიდან ლუდის ბოთლი ავიღე. ერთი ყლუპი მოვსვი და თეჰიონს ვაკოცე.
-რაშვები?
-არაფერს, დაიღაე სამსახურში?
-ძალიან, მაგრამ შენ რომ დაგინახე ყველაფერი დამავიწყდა.
მან ნაღვლიანად შემომხედა, გამიკვირდა.
-კარგად ხარ? ვკითხე.
-კი, მომენატრე.
-მეც, ხვალ დასვენება მაქ.
-კაია. და თავზე მაკოცა.
დიდი დრო გავიდა 11 საათი იყო რომ დავწექით,
ვუთხარი
- მოდი დავიძინოთ .
- რო არ მეძინება?
- გთხოვ რა, დაღლილი ვარ .
- კარგი, მაგრამ ჩამეხუტე .
"რაღაც უცნაური იყო, ყოველ
წუთს ჩახუტებას მთხოვდა,
მანამდეც ვიცოდი, რომ უყვარდა
ჩემთან ყოფნა, მაგრამ იმდღეს
დამაფიქრა, უცნაურად იქცეოდა,
თვალებიც უცნაური ქონდა,
ნაღვლიანი, ასეთი არასდროს
ყოფილა, ვიფიქრე დაიღალათქო,
ღამე გამაღვიძა ..
- გაიღვიძე რა ..
- რომელი საათია, ძალიან მეძინება,გთხოვ რა.
- შემომხედე, დამელაპარაკე .
- არა, მეძინება, ხვალ ვილაპარაკოთ .
- აღარ გიყვარვარ?
- ისევ სულელობ, მიყვარხარ და
სულ მეყვარები .ეხლა დავიძინოთ .
- სულ?
- კიდევ რაღაც ჩაიბუტბუტა, მაგრამ
მეძინებოდა და ვერ გავიგე .
- ჩამეხუტე და ისე დაიძინე რა ..
- კარგი .
- ჩავეხუტე, ძალიან მაგრად.დრო
როგორ გავიდა არ ვიცი, კარგად
მეძინა.
დილით სიცივემ გამაღვიძა ,
მეგონა ფანჯარა გაიღო და
თებერვლის სუსხი შემოვიდა
ოთახში, თვალი გავახილე და
გაყინულ სხეულს ვიყავი ჩახუტებული.
მივხვდი რაშიც იყო საქმე, მე ჩემი სიყვარული, ჩემი იმედი, ჩემი თეჰიონი დავკარგე. კაცი რომელიც მთელი არსებით მიყვარდა...დავკარგე.
მის მერე დიდი დრო გავიდა, პირობა დავდე რომ სიყვარულს აღარ ვიწამებდი, რადგან ჩემი ერთადერთი სიყვარული...ჩემი თეჰიონია.
.......
გამარჯობათ, იმედია მოგეწონათ,
გთხოვთ vote გაუკეთეთ და კომენტარიც დატოვეთ, მადლობელი ვიქნები💜
