Ölüm Oyunu

0.1

Merhaba gacılarımız. Bu arkadaşım zeyno_krby hesabının sahibi Adel Ben ise Ricey___ hesabının sahibi Ricey beraber ortaklaşa bir hesap açtık ve burda kitap yazıyoruz bu bizim ilk kitabımız olucak ortak olarak ama güvenebilirsiniz. Ben Adel'in sadist tarafını baskınlarken o ise benim aşırı romantizimimi baskınlıyor sknsnels.

Neyse iyi okumalar!

***

17 Şubat 2022

Hastane odasının soğuk duvarları ardında tıpkı bir ölü gibi uzanan genç kıza yaklaştı oğlan. Hali içler acısıydı. Her bir tarafı kırık ve çürüklerle dolu olan kızın bedeni bir kez bile korkutucu gözükmedi genç oğlana. Yaklaştı, yaklaştı, her bir adım onu öldürdü.

Ölmek her zaman fiilen olmak zorunda değildi; Bazen insan mecazende ölürdü.
İkinci ölüm ise en acıtıcı olandı.

Genç oğlan yataktaki bedenden daha fazla acı hissetti. Oysaki en çok zarar gören genç kız değilmiydi. Elleri titreyerek genç kızın bedenine doğru gitti. Ancak yarı yolda döndü. 'Ya canı acırsa?' diye düşündü.

Şuan da acımıyormudu ki? Dayanamadı genç kızın bedenine doğu eğildi. Odada sadece makineden gelen kalp atışı sesleriydi. Dudakları genç kızın bahar kokan sarı saçlarına değdi. Kahvenin en koyu tonu olan çekik gözlerinde gözle görülür kızarıklıklardan bir yaş firar etti. Buna daha fazla katlanamayan beden hastane odasından hızlıca ayrıldı.

İşte o gün kendine bir söz verdi.

***

30 Mart 2023 Günümüz..

Genç kız aynanın karşısına geçmiş, anne ve babasından aldığı harçlıkları biriktirerek aldığı askılı olan siyah ve dizlerinin hemen iki parmak üstünden biten elbiseye baktı. Kendisini aynada hayranlıkla süzerken, annesinden aldığı çekik mavi gözlerindeki beğeni ve memnuniyet duygularını, duyguları okuyamayan bir insan bile anlardı.
Babasından aldığı bir diğer özelliği ise kızıl saçlarıydı.  Düz olan saçlarını hafif dolagalandırarak gevşek bir at kuyruğu yapmıştı. Mavi gözlerinin üzerine düşen perçemleri ile küçük genç parlayan bir yıldız olmak istedi. Boy aynasının hemen yanındaki yatağının üzerinde duran saçlarıyla aynı renk olan kırmızı ruju eline almıştı. İnce olan dudaklarına sürüp, emerek yedirmişti. Sonra yavaş ve sessiz hareketlerle büyük penceresinin önünde durmuştu. Yavaşça açarken birinci katta odasının olmasına şükretti. Hızlı ama dikkatli hareketlerle elinde annesinden ödünç aldığı(?) ayakkabıları tutarak bahçeye indi. Ardından ayakkabıları giymiş ve ses yapmadan bahçede koşuşturmuştu. Dubleks evlerinin büyük olmasına karşıt bahçeleri orta büyüklükteydi. Bahçe kapısını açtı ve evlerinin biraz ilerisindeki arabaya doğru koştu. En yakın arkadaşının abisinin arabası ile gidiceklerdi. Yağmurdan ıslanan beden hızlıca arabanın arka koltuğuna yerleşti.

Gece oldukça uzun geçeceğe benziyordu..

***

Dans eden bedenler, aparatiflerle tıkanan insanlar, flörtleşen çiftler vehut sohbet eden bedenler...

İçeriye girdiği anda, gördüğü manzara küçük kızı hem germiş hemde ilgisini çekmişti. Oda dans eden bedenler arasına karışıp sosyalleşmek istedi. Ablasının boş ve oldukça sıkıcı uyarıları onun için boş kelime kalabalığından ibaretti. "Hey! Burası oldukça kalabalık!" diyen arkadaşına göz devirmeyi ihmal etmedi bütün bu ortam onun gözünde mükemmeldi. "Sence kıyafetim uygun mu Melek?" arkadaşı üzerinde gözlerini gezdirdi, kumral saçları her zamanki gibi düzdü. Üzerindeki siyah cropls aynı renkte olan eteğiyle altında topuklu spor ayakkabıları ve küçük halka kümeleriyle, parmağindaki yüzükler mükemel bir uyum sağlıyordu.