Birbirinden uzak (Aidan Ryan Gallagher)

Hastane

Evdeyken aklımdan çıkmadı, Aidan... ne kadar kibar biri. Başım dönmeye başladı, ama yok saydım. Benden büyüktü, ne kadar büyüktü? Onunla konuşmalı mıydım, benden yardım istedi. Gülüşü güzel çocuk, benden yardım istedi.

Yemek yemedim, başımın dönmesi devam ediyordu. Ağrımaya da başlamıştı ve kendimi kötü hissediyordum. Bir yandan da Aidan'ın gülüşüni alkımdan çıkaramıyordum. Hiçbir zaman klasiklerdeki gibi bir düşman hikayesi istememiştim. Beni kaçıran bi mafyayı yada kavgalı olduğum birinin tutup da beni öpmesini her zaman saçma bulmuşumdur. Tatlı biriydi ama bilmiyordum. Kendisi bile söylemişti, sadece nazik davranıyordu...

Midem bulanmaya başlamıştı, ateşim çıkmış gibiydi, abime söyledim ve bana içecek sıcak bir şeyler getirdi, telefonuma Elina'dan mesaj geldi.

— bugün ne oldu öyle

cevap verdim
+ anlamadım

— belli oluyor y/n , sen iyi misin, yanına geliyim mi?

+iyiyim iyiyim sorun yok

— adı neymiş peki

+ kimin?

— gördük heralde bi panikler gözlerini ayıramamalar söylesene hadi yaa ay gelecek eniştem PDNIWNPTFMOWKG

+ Eli seni döverim

— cok ayıp hiç mi konuşmadınız konuşmuşsunuzdur

+ Aidan ismi, sadece yeni tanıştığım biri, fazla önemli değil. Zaten 12. sınıf ve Kanada'dan gelmiş.

— yani kabul ediyosun eniştemin o olduğunu

+ Eli seni gercekten döverim

— ĞXNWINFPNAPFKCAĞK neyse tamam ben halledicem aranızı kesin asık olmuştur sana yarın okulda görüşürüüz 😍

+ Görüşmesek iyi olucak yoksa kafanı koparıcam, YA NE AŞIĞI BEN ONDAN HOŞLANMIYORUM BİLE!

Telefonu bıraktım, Elina böyle konuları gerçekten çok seviyordu ama hayır ben ondan hoşlanmıyordum bile, hatta tek hareketiyle soğurdum.

Bünyem gittikçe daha kötüye gidiyordu o yüzden hastaneye gitmek istedim, abim götürdü. Doktor beni bir odaya aldı ve birkaç test yaptı, test sonuçları çıkana kadar bir tane odaya götürdü. Kendimi hastanede yatacak kadar kötü hissetmiyordum ama hayır demedim.

Yarın okuka gitmememi söylediler, yatıyordum ve Aidan niye aklımdan çıkmıyordu, kendisi değil ama gülüşü özeldi. Verdikleri ilaçlardan olsa gerek uykuya daldım.

Uyandığımda telefonum çalıyordu, açmadım, mesajlar yağıyordu. Telefonuma bakınca Elina'dan bir kaç mesaj olduğunu gördüm, Mesajları açtım.

— Y/N
— NERDESİN
—ABİN SÖYLEDİ NE DEMEK HASTANEDESİN
— KIZIM SEN NİYE BANA SÖYLEMİYORSUN
—SAKA MISIN
— Y/N
— NEYİN VAR
— OKUL BİTTİĞİ ANDA YANINA GELİCEM
— Y/N NE DEDİ DOKTOR
—KIZIM SEN BENİ PANİKTEN ÖLDÜRÜCEK MİSİN??
— YAKINDA ONU DA YAPARSIN
— YA CEVAP NİYE VERMİYOSUN
— UYAN UYAN
— UYUYO MUSUN BİLMİYORUM
— AMA MESAJLARIMA CEVAP VERMEMENİN TEK BAHANESİ UYUYO OLMAN
— YOKSA SENİ DÖVERİM
— YADA BELKİ DE KALP AMELİYATINA GİRİP ÖLMÜSSÜNDÜR TÖBE TÖBE
— YA

cevap yazdım

+sana da günaydın

okuldaydı, dersteydi o yüzden cevap veremedi. Hemşire odama geldi, test sonuçlarımın gayet iyi olduğunu bir sorun olmadığını söyledi ve ziyaretçim olduğunu söyleyip gitti. Abim işteydi, Elina okuldaydı, kim ziyaretime gelmiş olabilirdi, derken kapı açıldı. Güzel gülümsemesinden eser yoktu, üzgündü, yüzü donuktu, Aidan... Benim için okulu mu ekmişti? Yavaşça yanıma geldi, yatağımın yanına oturdu. Bir süre susup kaldım, gözlerine baktım, elimi tuttu. Elleri soğuk gibiydi.

" Elina hastanede olduğunu söyledi, abinle konuştum, yerini öğrendim." dedi. Sesi nazik çıkıyordu, temiz ve kibar. " Okul?" dedim. "Önemli değil sen nasılsın, bir şeye ihtiyacın var mı? Ben burdayım, yanında kalmamı ister misin?" hafifçe başımı salladım. Yalnız olmaktansa onun yanımda olması güven veriyordu. Normalde insanlara asla hızlı güvenmezdim ama o kadar kibar ve güvenilirdi ki yanında rahat hissetmemek imsansız gibiydi.

Gün boyunca sohbet ettik, benimle ilgilendi, kötü hissettiğim zamanlarda elinden ne geliyorsa yaptı, 1 gün önce tanıştığım biri bana nasıl bu kadar katlananilirdi? Yüzüne gülümsemesi fazla oturmadı, nedeni hasta olmam olamazdı, değil mi? Yani tüm gün yanımdaydı...

Zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim, bir süre sonra okul bitti ve Elina da yanımıza geldi. Biraz konuştuk, Elina'nın yakın arkadaşım olduğunu söyledim, öyleydi. Aidan gitmedi...