•Ben Böyleyim•

-2-SALAK-

Onları benden sonra ilk gören Murat oldu ve hemen kaşları çatıldı. Bizim baktığımız yere bakan Can omuz silkerek telefonuna gömüldü. Bu çocuğun sakinliği bazen insanı delirtebiliyordu. Şu an olduğu gibi bakışlarımı tekrar onlara çevirdim. Murat elini kaldırıp sallayacakken ayağımı masanın altından ayağına geçirdim.

Bana anlamsız bakışlar attığında
"Sadece ne yapıcaklarını merak ediyorum bakalım ben yokken küçük kardeşim kimlerle takılıyormuş?" dedim. Murat anlıyorum der gibi kafasını salladı.

Onlar bizim uzağımızdaki bir masaya oturduklarında hala onları izliyorduk. Can'ın da sonunda ilgisini çekmiş olacağız ki arada telefonunu bırakıp Elif,lerin masasına bakıyordu. Demek ki sadece ikisi gelmiş aferin Elif 18 yıldan bu yana ilk defa gözüme girdin diyordum ki onların masalarına oturan dört tane genç erkeği görmeden önce. Dilini eşek arıları soksun Barış. Lanet olsun. Yanımdaki Murat'ın da sinirlendiğini gerginleşen çenesinden anlayabilirdiniz.O da Elif'i kardeşi gibi severdi. Elif'ler arkadaşlarıyla sarılarak selamlaştığında sinirlerim tavan yapmıştı ama ilerde olacakları izlemek istediğimden kendimi sakinleştirdim.
SAKİN OL BARIŞ
10,9,8,7...
Sonra çocuklardan biri Elif'in yanına oturdu biri masanın başına diğeri de kolunu Yağmur'un omzuna atarak yanına oturdu bunu yapmasıyla çocuğu daha dikkatli incelemeye başladım. Bizden büyük gibi görünüyordu. Yakışıklı yüzü ve kaslı vücudu daha da sinirlerimi bozdu. Demek kendinizden büyük erkeklerle takılıyorsunuz hanımlar. Aslında Yağmur'un yanındaki dışında diğerleri onların yaşında gibi duruyordu ama o çocuk orada olduğu sürece benim gözümde kendilerinden büyük erkeklerle takılıyor olarak görüneceklerdi.

"Barış ne yapsak abi?"dedi Murat.

Ona sırıtarak "Şunlarla bir tanışalım bakalım."dedim.Murat zaten dünden razıydı.Gözlerimi Can'a çevirdiğimde
"Ben eve gidiyorum ne haliniz varsa görün."demişti Murat'a "Bunun neyi var ya?" dedim.omuz silkmekle yetindi. Bir şeyi de bil be Murat. Masadan kalkarak kızların masasına ilerledik. Elif'in yüzü beni gördüğünde tam anlamıyla kireç gibi oldu Yağmur ise şaşırmamış tek kaşını kaldırmış meydan okucasına. Gözleri benimle Murat arasında gelip gidiyordu.

"Ee gençler n'aber?" dediğimde Elif hemen kendini toparlayıp cevap verdi. "İyidir ağabeyciğim." ağabeyciğin eve gidince gösterecek sana. Murat "Elif bizi arkadaşlarınla tanıştırmayacak mısın?" dedi Elif bizi sırasıyla hepsiyle tanıştırmıştı Elif'in yanındaki Mert masanın başındaki Burak Yağmur'un yanındaki ise Yağızdı. Elif bizim bakışlarımızla resmen arkadaşlarını dövdüğümüzü görünce konu açmak ister gibi "Biliyor musun ağabey arkadaşlarımızda bizimle aynı okulda?" dedi muratla ikimizde ağır ağır başımızı salladık bu Elif'in daha da tırsmasından başka bir işe yaramadı biraz daha oturduktan sonra tekrar "sarılarak" vedalaştılar. Bu cidden gerekli miydi hadi ama! Eve gidene kadar kimseden ses çıkmadı sanırım bu fırtına öncesi sessizlikti. Eve girdiğimizde ikisi de salondaki koltuğa oturdu. "Elif benim bu arkadaşlarından niye haberim yok ve neden bu kadar samimisiniz?" diye kükredim. Bunu dememle Yağmur esnedi. Sinirlerim bozuluyordu bu kız neden bu kadar rahattı? Ah,çıldıracağım!

Elif "Onlar sadece arkadaşım." dedi doğrusunu söylemek gerekirse dokunsan ağlayacak gibi duruyordu. Ama bunu umursmadım çünkü daha sormam gerken bir hesap vardı. Tam ağzımı açmıştım ki Yağmur ayağa kalkarak misafir odasına doğru gidiyordu "Nereye?"dediğimde ise bana verdiği cevap cidden komikti

"Uyumaya."

"Sencede vermen gereken bir hesap yok mu?" dedim.

"Sana neden hesap vereyim ki?" ah bu kız neden bu kadar ruhsuzdu ki oysa arkadaşlarının arasında ne kadar da mutlu ve sevecendi tabi biz masaya oturana kadar...

"Ben artık senin ağabeyin sayılırım da o yüzden." gözlerini devirerek "Ama sorun şu ki benim bir ağabeyin var."dedi artık o da sinirleniyordu sanırım.

"Ağabeyin sanırım görevini yerine getiremiyor ya da daha o çocukla ne kadar yakın olduğunu daha görmedi." dememle "Salak o çocuk dediğin kişi benim ağabeyim." diye bağırmasıyla resmen şok oldum.

Yerimden bile kıpırdayamıyordum beni kendime getiren ise dış kapının çarpası oldu. Hemen ardından da Elif'in yanıma gelip "Yağmur'a karışma bana ne yaparsan yap ama ondan uzak dur!" diye bağırıp onunda odasına doğru gitmesiyle burda olduğunu bile unuttuğum Murat'ın yanıma gelmesi bir oldu.

"Tam anlamıyla bir salaksın dostum." dedi. Evet ben tam bir salaktım lanet olsun ki öyleydim.