Home of Hopes (Caledonia Series #1)

Chapter 41

Chapter 41

Proceed

Everything will not be in control. It was the result and now I'm doing the right thing to do.

Umahon ako at tiningnan ang bawat salita sa kontrata. I made sure I will never be in a stupid person to not know the rules of what I have to do and not to do. Pinagmasadan ko pa ang ballpen.

"Why are you not signing, Miss Calla?"

Mabilis naman akong lumingon doon banda at tiningnan siya na may ngiti. Umiling lang ako at nilabas ang aking malawak na ngiti.

"I'm just reading it carefully. Hope you don't mind," I uttered formally.

Kunot naman ang noo niya habang natatawa. Isa sa mga staffs.

"Well, I don't mind but we have many projects to do with you. Hope you say yes to everything. After all, the people miss you, Calla."

Ngumiti naman ako roon. I never know that people still want me even it's been months. Iyon nga lang ay marami pa akong inaasikaso bago ako nag desisyon na pumerma na. Huminga ako nanag malalim habang ang mga tao sa paligid ay panay flash at click ng mga camera nila. Ngumiti ako habang pumeperma. Namataan ko ang ngisi ng aming president.

They accept me when my vacation is one month plus. And now I can start and drowned my life to this. I signed it with full of smile. Umahon ako at namataan silang nag-aabang. Lumingon ako sa isang directos at umahon na kami sa pagkakaupo. Nagsiyakapan sila at ngitian. Tinawag nila ako sa isang background na nakalagay ang mamahaling pangalan nila.

I chuckled when they assisted me.

"C'mon, Calla. We miss you,"malanding niyang sabi.

Hinampas ko siya nang pabiro sabay tawa.

Isnag click at napatigil naman kami nang bigyan ako ng isang boquet. Tiningnan ko ito at parang gusto kong mawala ang ngiti ko sa bulaklak na 'yon. Niyakap ko ito at isang click pa,at tingin sa camera. Ngumiti naman kami pareho para naman mag mukhang presentable.

"Thank you, Calla," sabay beso niya.

I smiled before I went to Victoria to let her get the bouquet from me. Pinatong niya sa lamesahan pero libo-libong alaala ang nagpaparamdam sa'kin. It was a sunflower. It has a lot of memories I can relate to. But I know now that he is happy with her.

Calla, you're now here in New York...so live your life to the fullest and there another man will come eventually.

"Sigurado ka ba? Bagong perma pero may shoots ka na?" usisa ni Victoria habang nasa van kami.

Tipid akong ngumiti at hindi na siya nasagot nang binuksan ang pintuan ng van. Bumaba ako na may ngiti sa labi. Nagkibit-balikat lang siya sa katigasan ng ulo ko. Walking with my formal shift crew heck half sleeve elegant dress.

Sinalubong kami ng mga bodyguard para I assist kami. Madaming tao ang nakaabang sa pagdating ko at panay click sa camera. Huminto ako para pagbigyan sila. Nasa gilid ko si Victoria at nilalayo na ako ng mga bodyguard sa dagat ng tao pero umilag ako.

"Calla," suway ni Victoria.

I smiled calmly. "I got this. Just one more click."

Yumuko naman ako at tiningnan si Lola na nasisiyahan na nakita ako. Kinuha ko ang cellphone nang naramdaman ko ang pagpa-panic niya. Huminahon naman siya sabay kaway pagkatapos ng picture. Gusto ko mang manatili at kausapin silang lahat pero hinila na ako nina Victoria dahil call time na.