I

28 1 1
                                    


🕯

"Orda mısın? Orda olduğunu biliyorum. Şu an yüzünde canlanan o ifadeyi de biliyorum. Yine kapına geldim biliyo musun? Her zaman çıktığımız o merdivenlerden yeniden çıktım, paslı, demir kulplu kapına baktım bir süre, elimi sen o kapının arkasındaymışsın gibi tuttum yine o kulptan. Açmak istedim, ama kapının üzerindeki zinciri yine fark etmeyi unutmuştum.

Yavaşça geri adımlayıp artık kaç kez oturduğumu hatırlamadığım soğuk, taş mermerin üzerine oturdum. Kollarımı sanki sen sarıyormuşsun gibi doladım kendime. Bir kez daha ağladım. Karşı komşun yine 22:22 de çıkıp 'neden geldin ruh hastası' diyecek diye bekledim, ama onun sen gittikten sonra taşındığını yine unutmuştum.

Hatırlıyor musun, ilk karşılaşmamızı? Ben her gün hatırlamaktan alıkoyamadım ki kendimi. Sen de hatırlıyosundur, sen beni unutmazsın ki, söz verdin. 13 aralık 2012 saat 13:13 arka sokağa yeni apartmanına taşındığın ve benim seni ilk görüşüm. Sorarsın neden her şey bu kadar dakik ve neden 13? Evet 13 benim uğurlu rakamımdı ve sen benim uğurumdun. Arabandan usulca küçük kutuları taşıyodun, yanında kimse yok, sana yardım eden kimse yoktu. Geldim yanında yardım teklif ettim, sen beni öyle bir terslemiştin ki, evet arkanca küfür etmiş olabilirim ama bunu sana anlatınca çok gülmüştün.

14 aralık yine geldim. Yine eşya taşıyodun, ve yanında yine hiç kimse yoktu. Merak ettim seni, neden yalnızdın? Sen merdivenlerden çıkınca gizlice arkandan çıktım yukarıya, hangi binada oturduğuna baktım N13. O kadar mutlu olmuştum ki, belki de kaderdir dedim 13 ve sen benim uğurum oldunuz diye düşündüm. Öyleydiniz, sen bir anda benim her şeyim oldun? Neden öyle oldu? Her an seni düşündüm. Her zerremde, hücremde, bana bakışında bir titreme geldi bedenime. Yine hatırladım. Yine ağladım. Gariptir insanoğlu, aynı şakaya defalarca gülmez ama aynı acıya defalarca ağlayabilir.

Bazen gözlerimi kapattığımda aklımdan geçen tek bir cümle oluyor 'keşke duygusuz yaratılmış olsaydım' öyle olsaydım da 13 aydır buraya bir gün bile aksatmadan gelmeseydim. O gün tuhaftı, çok tuhaftı Cehennem'im. Ağlayamadım, ama ruhum paramparça olmuştu, senin boynundan geçirilen ip ve cansız bedeni görünce."

Bitmeyen MektupWhere stories live. Discover now