Κεφάλαιο 8°

142 5 0
                                    

Έλεγε και ερχόταν όλο και πιο κοντά μου, είχαμε έρθει σε απόσταση αναπνοής που με έκανε να ανασαίνω βαριά, με χαϊδεύει με το χέρι του στο κάτω χείλος μου, με κοιτάζει στα χείλη και σε δευτερόλεπτα ακουμπάνε με τα δικά μου,τα χείλη του είναι ζεστά και απαλά. Χωρίστηκαν ελαφρά, αφήνοντας τη γλώσσα του να γλιστρήσει μέσα. Ένιωθα ενα απαλό γαργάλημα στο πάνω μέρος του χείλος μου από το μουστάκι του και την ανάσα του πάνω από την μύτη μου, τα δάκτυλα μου να ακουμπούν το στερνό του καθώς εισπνέαμε ο ένα τον άλλον. Έφερε το ελεύθερο χέρι του στη μέση μου, τραβήχτηκα προς τα πίσω γιατί είχαμε γίνει επικίνδυνοι. Ακουμπήσαμε μέτωπο με μέτωπο και προσπαθούσαμε να βρούμε τις ανάσες μας χαμογέλασα απαλά
-Ελευθερία , σε θέλω
Είπε φιλώντας με  στο λαιμό και κοκάλωσα, μόλις είχα δώσει το πρώτο μου φιλί. Κατάλαβε ότι σοκαρίστηκα στην πρόταση του και με ξαναρωτά
-Το θέλεις και εσύ έτσι;
-Ναι, ναι το θέλω και γω, αλλά θέλω τον χρόνο μου
Είπα και χαμήλωσα το βλέμμα μου, ντρεπόμουν να του πω ότι αυτό ήταν το πρώτο μου φιλί, νόμιζα ότι θα τον τρόμαζα και θα έφευγε, δεν το ήθελα αυτό γιατί μου άρεσε πολύ. Με φίλησε στο μέτωπο και μου λέει
-Οπότε είσαι έτοιμη μικρή, δεν επιμένω σε αυτό το θέμα
Είπε και με αγκάλιασε, ένα βάρος μου έφυγε όταν άκουσα να μου λέει αυτά τα λόγια.
-Μπορώ να σε πάω βόλτα με την μηχανή;
Σκέφτηκα, έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις; Όχι οπότε πήγαινε
-Ναι γιατί όχι
-Τέλεια, έλα πάμε
Είπε μου έκλεισε το μάτι και σηκώθηκε, το ίδιο έκανα και εγώ έβαλε μπρος την μηχανή μου έβαλε το κράνος του και μου έδωσε να φορέσω το τζάκετ του. Ανέβηκε στη μηχανή πρώτος και μετά ανέβηκα και εγώ. Ντρεπόμουν να τον κρατήσω από την μέση και μου λέει
-Αυτά τα δυο θα τα βάλεις εδώ
Είπε και μου έβαλε τα χέρια μου γύρω από την μέση του. Ο προορισμός είναι άγνωστος αλλά με κάνει να νιώθω ασφαλείς παρότι τον ξέρω μόνο κάτι ώρες, κάποια στιγμή στη διαδρομή με ρώτησε
-Όλα καλά;
-Όλα τέλεια!

από ΜΟΝΤΕΛΟ στο ΣΤΡΑΤΟ Onde histórias criam vida. Descubra agora