ZT 17

817 12 2
                                    

Nede zordu sevmediğiniz insanlarla aynı ortamda bulunmak..
Nede zordu gözlerinin içine bakarak hiçbir şey yapamamak...

Bu hayatta en çok kendime kırgındım.. en çok kendime kızgındım..

Hayatımda yapmam dediğim her şeyi yapıyordum.

Bir erkek için buraya geleceğimi söyleseler bir tarafımla gülerdim.
Ama lanet olası hayat bu konudada yüzüme gülmemiş ve beni bu ortama sokmuştu.

Gözlerim mavi okyanuslarda dolanırken adeta beni karanlığına çekmek istermiş gibiydi.

Sanrı tanrı bir ceza olarak bu adamı karşıma çıkarmıştı.bu durum oldukça can sıkıcı olsada bir süre bu adama katlanmıştım.

Sanırım katlanmayada devam edeceğim.

'Bide utanmadan buraya bakıyorlar şaka gibi'

Didem konuşsada bir kere dönüp ona bakmamıştım. Burda olmamızın ve bizi dikizlemelerinin tek suçlusu oydu.

Hayatımdan hepsi çıkmışken , beni tekrar o hayata itmişti.

Dideme kızmıyordum belkide gerçekten merti seviyordu ama yinede onunla uzun bir süre konuşmayacak ve sanırım tersleyecektim.

Yanındaki kadınlar merih ve mertin yanından kalkmış olsada , yanımdaki didemin öfkesi geçmemişti bile.

Kalkmıştı işte kızlar daha neyin siniriydi bu bilmiyordum.

'Evet , hepiniz tekrardan hoşgeldiniz '

Bakışlarımı merihten çekip sahnedeki dj 'ye bakmıştık.

' bu akşam bildiğiniz üzere karaoke etkinliğimiz var... isteyen gelip şarkısını söyleyebilir....hazırmıyız'

Herkes bir ağızdan bağırırken gözlerimi devirdim.

Bu müzik yetmezmiş gibi birde insanların cırtlak sesini dinliyecektim.

'Didem gidelim daha fazla burda kalamayacağım'
'Hadi ama kanka en heyecanlı yerinde gidemezsin'
'Didem dayanamıyorum bu insanlarla aynı ortamda bulunmak'
'O zaman şarkı söyle'
'Ne '
'Şarkı söyleyen bir insan her zaman gerçeklikten uzaklaşır diye okumuştum bence denemelisin'
' bu saçma şeye inanmıyorsun dimi'
'Denemekten zarar gelmez'

Didem beni kolumdan tutup sahneye doğru çekmeye başladığında bıkkınlıkla nefes verdim.

Bunu yapmayı istemiyordum. Ben eve gidip yemek yiyip bir an önce uyumak istiyordum.

Benim gerçeklikten uzaklaşma aktivitem buydu.
Uyumak.

Sahnenin önüne geldiğimizde uzun bir kuyruk vardı , ve bu kuyruk sayesinde sıranın bana gelmesi oldukça zor gibi duruyordu.

Ben kuyruğun ordan beklerken didem tekrar beni çekiştirerek insanları geçerek sahnenin önüne geldi.

'Hey sıra var görmüyormusun'

Bir kadının cıyaklamasıyla bir kaç kişinin gözleri bize dönerken benimde bakışlarım kadının yüzünde ve giydiği kıyafetlerdeydi.

Tamam burdaki kadınlar gerçekten giyimi fazla abartıyordu.

Yani hiç giymese daha iyiymiş.

ZEHR-i TUTKU +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin