Paramparça olan bir aile; yapılan hatalar ve yalnız bırakılan genç bir kız. Kimdi suçlu? Kimdi haklı? Herkes kendi hikayesinin masumuydu, herkes kendine göre haklıydı. Yitip giden yıllar haklı ve suçlu aramıyordu, acımasızdı...
Dört kardeşin birbir...
Selam okurlarım ben geldimm! Yeni ve güzel bir bölümle karşınızdayım! 🤭Umarım bölümü beğenirsiniz. Bu aralar yorum ve beğeni fazlasıyla düştü. Satır arası yorumlarınız benim yazma isteğimi arttırıyor bu yüzden bolca satır arası yorum bekliyorum. Yeni sınır; 50 yorum 50 vote🙏🏻 Yorumlarda buluşalım!!❤️
Hayalet okurlara tepkim ektedir:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
————————————————————————
Hastaneden çıkarken bakışlarımı özgür kalan parmaklarıma çevirdim. Üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi hissediyordum. Parmaklarımı ağrımadan oynatabiliyordum. Sonunda o kötü günün kalıntılarından arınmıştım. Ve her şeyin daha da iyi olacağına inanıyordum.
"Bakıyorum alçın çıktı diye pek bir mutlusun." dedi Ediz abim.
"Özgürlük resmen!" dedim hızla otoparktaki arabaya yönelerek. Ediz abimse yavaş ama büyük adımlarla arkamdan geliyordu.
"Yavaş yürü! Bu gidişle başka yerlerin kırılacak " Arabayı açan abimle beraber arabaya bindiğimde gözlerimi devirmekle yetinmiştim. Sonra birden aklıma gelen şeyle bütün moralim altüst oldu.
"Ya zaten moralim bozuk söylenip duruyorsun!" diye konuştum sinirle. Abim şaşkınlıkla bana baktı.
"O niyeymiş? Biraz önce çok mutluydun, ceylan gibi sekiyordun." dedi.
"Pazartesi günü okulun açılıyor oluşu geldi aklıma." Bu sırada yerime mutsuzca sinmiştim. Daha dün bir buçuk ay vardı okulun açılmasına! Ne çabuk geçmişti!
"Maraton başlıyor desene." Abimin alaylı bir ifadeyle kurduğu bu cümleye karşı başımı olumlu anlamda sallamıştım. Bu sırada çoktan arabayı çalıştırmıştı.
"Hem de ne maraton ama.."
"Bu sene kavga dövüş istemiyorum. Sakin bir okul yılı olsun tamam mı canım kardeşim?!" Uyarı dolu cümlesini çokça tehdit barındırıyordu aslında.
"Zaman gösterecek be abi!" dedim alayla. Söz veremezdim sonuçta. Çarpılırdım bir kere!
"Hasbinallah.." diye söylenerek kafasını olumsuzca sağa sola sallamıştı.
"Zaten bu sene sınav senem. Kavga edeceğimi sanmıyorum.." dedim. İnşallah tabiii!
"Hele bir et. Gösteririm ben sana." dedi tehditkar tonda.
"Hep bir tehdit hep bir tehdit! Bana da yazık ama." dedim kaşlarımı çatarak.
"Ben onu bunu bilmem. Baştan uyarıyorum seni, bu sene kavga yok." dedi. Sesi sinirli değildi fakat fazlasıyla ciddiydi.
