wrong suitcase ❀ uchiha sasuke

7

Naruto'nun son anda rica etmesi(!)üzerine öncelikle kendim konuların özetini çıkartıp tekrar etmiştim.Ne sıkıcı ama...

Sadece Naruto'ya anlatsam yine iyiydi ama o davara da anlatmam gerekiyordu.Umuyorum ki sinir krizi geçirmeden doğru düzgün bir şekilde anlatabilirim.Naruto'ya ders anlatınca bu pek de mümkün olmuyordu...

Tekrarlarını yaptıktan sonra Narutoların attığı konumdaki kafeye doğru ilerledim.Geldiğimde 32 diş sırıtan bir adet Naruto ve yanında da o davar vardı.

"selam..."dedim bıkkınlıkla.Naruto gayet enerjik olsa gerek ki "selam y/n-chan" diyerek resmen boynumu kıracaktı.

Sasuke'ye gıcık bir bakış atarak Naruto'nun yanına oturdum.Ne hoş,Sasuke de yanıma oturdu.

"Hangi derslerde eksiksiniz?"diye sordum."hepsi"diyerek aynı anda cevapladılar."Peki hangi konularda eksiksiniz?" ve yine ikisi de aynı anda "hepsi" dedi.

"cidden hiç mi ders çalışmıyorsunuz?"

"sayılır,ne işime yarayacak bilmiyorum"-sasuke

"çalışmazsanız nasıl yarayacak"diye homurdandım.

Çok geçmeden derslere başladık.Aynı anda hem Naruto hem de Sasuke'ye anlatmak zordu.Tek bir Naruto'yla baş etmek zorken resmen iki oldu.Ama Sasuke genel olarak susuyor,sadece çok kafasına takılan yerleri soruyordu.

Benim ders çalışma tarzım şuydu;önce soruyu anlatır,çözümleri siler aynı soruyu cözdürür ve örnek sorular yaptırırdım.

Uzun bir çalışma yaptık ve açıkçası gayet de güzel anlattığımı düşünüyorum.

"y/n-chan teşekkür ederiz!Sana teşekkür amaçlı minik bir şey vereceğiz,Sasuke?"

"evet"diyerek homurdandı Sasuke.Ve yavaşça en sevdiğim çikolataları uzattı."BUNDAN DAHA IYI BIR HEDIYE OLAMAZDI,TESEKKUR EDERIM" diyerek bu minik hediyeyi beğendiğimi belli ederek teşekkür ettim.

Demin Narutolara ders anlatırken olan yorgun kişi gitmiş,yerine hiç olmadığı kadar enerjik olan bir çocuk gelmiş gibiydi.

"sanırım o gerçekten bir bebek..."-Sasuke

"sana söylemiştim,ehe"-Naruto

Kafeden çıkarken Naruto bir şeyler anlatıyor ve bizde arada onayladığımızı belli edecek şekilde başımızı sallıyorduk.Otele gelmiştik.

Naruto'nun odası bir kat alttaydı.Asansörde Sasuke ile tek kalmıştık."teşekkür ederim"diyerek mırıldandım,Sasuke ile tek kalmak bana yaramamıştı.

"Önemli değil,ben de teşekkür ederim"diye aynı şekilde mırıldandı.Gecen 5 saniye 50 dakika gibi gelmişti.Bu durumun Sasuke'ye özel olmadığını kendime inandırmaya çalıştım.Ama sanırım pek başarılı olamadım...

Asansör kapısı açılınca rahatladım.İçimdeki nefesi sessizce dışarı verdim.Keyifli bir şekilde  çantamda anahtarımı aradım.Ama olamaz...Anahtarımı almamışım.

Ne yapacağımı düşünürken Sasuke sanırsam durumu anlamıştı"bana gelmek ister misin?Anahtarını almamışsın sanırım."dedi. "Teşekkür ederim,rahatsız etmek istemem"dedim,aslında gelmek istiyordum ama Sasuke'nin bunu bilmesine gerek yoktu.

"Boşver gel,biraz durursun sonra resepsiyondan anahtar istersin.Şu an resepsiyonda kimse yok,garip."-Sasuke

"Anladım,sağol"diyerek Sasuke'nin yanına geldim.Fakat bu heyecan da neydi?

Çok uzatmadan odaya girdim.İtiraf ediyim benimkinden daha geniş ve güzeldi.Olsun,bana o oda da yeterdi.

Salona doğru ilerledim.Sasuke de arkamdan geliyordu."Ben duşa gireceğim,rahat ol.Bi şey yemek istersen dolapta var." diyerek gitti.