nova

8

Dün lalisa mesaj atmış müsait olup olmadığımı sormuştu -onun için tabii ki müsaittim- ona eşlik edebileceğimi söylemiştim. Önce lalisa'yı evinden almış şimdi de arabayı pek de yüksek sayılmayan uçurumun kenarına park etmiştim.

"Burayı nasıl keşfettin?" Başımı koltuğa yaslayıp Lalisa'ya döndüm. O da bana bakıyordu.

"Bazen her şey üstüme geldiğinde nereye gittiğimi bilmeden saatlerce arabayla dolaşırım. O günlerin birinde rastgele karşıma çıktı burası. İnsan eli değmeyen nadir yerlerden." Lalisa gülümsedi. "Senin gibi canım istediğinde çıkıp dolaşmak isterdim."

"Dolaşmak istediğinde mesaj at lalisa, seni kaçıracağım." Bu sefer daha samimi bir gülüş bahşetmişti geceye.

"Üşüyor musun?" Ellerini ellerim arasına almıştım. Uzun bir süre tepki vermeyince rahatsız olduğunu düşünmüş elimi çekmeye yeltenmiştim fakat lalisa elimi geri çekmeme izin vermemişti.

"Biraz." göz göze geldiğimizde midemde kelebekler uçuşuyordu. Bu da yetmezmiş gibi lalisa bana gülümsüyordu. Ay ışığı vuran yüzü ışıltıyla aydınlanıyor, pembe dudakları her zamankinden daha da öpülesi duruyordu.

Ona karşı ilgimi belli edip lalisa'yı korkutmak istemiyordum fakat elimde değildi. Onun yanındayken onu mutlu etmek onunla ilgilenmek istiyordum. Ben ona karşı bu tarz duygular beslerken onun kadınlardan hoşlanıp hoşlanmadığını bile bilmiyordum.

"Bagajda örtü var, gidip almamı ister misin?" Başını iki yana salladı. "Artık üşümüyorum." Ellerimize bakıp gülümsemişti. Hayal mi görmüştüm ben?

Ellerimi lalisa'nın ellerinin üzerinden çekip arabadan dışarıya çıktım. Yaptığı en küçük hareket bile umutlanmama sebep oluyordu. Bana gülümsemesi, ellerimize bakması, ona eşlik etmemi istemesi... Belki de her şeyi beni arkadaşı olarak gördüğü içindi?

Kapı sesi duyduğumda lalisa yanıma gelmişti.

"Yanlış bir şey mi söyledim?" Başımı hızla iki yana salladım.

"Hayır."

"Öyleyse neden kaçıyorsun benden?"

"Senden kaçmıyorum lalisa." Gülümseyip önümde durdu. Kaputa yaslanmış sadece Lalisa'ya bakıyordum.

"Neden yalan söylüyorsun chaeyoung?" Adımı ağzından duymak karnımın kasılmasına sebep oluyor, gözleri yine üstünlük sağlamak ister gibi bakıyordu.

"Yalan söylemiyorum lalisa." Kısık çıkan sesimi ben bile zor duymuştum. Lalisa bir adım daha bana yaklaşmış elini yanağıma koymuştu. Gözlerim otomatik olarak kapanmış mutluluk ve heyecandan ağlamamak için kendimi sıkıyordum.

"Benden bir şey gizliyormuşsun gibi geliyor. Yanılıyor muyum?" Gözlerimi açıp lalisa'nın gözlerine baktım. Evet ondan bir şey saklıyordum ve bilmesi gerektiğini düşünmüyordum. Tek taraflı bir aşktı benimkisi o kadar. Fazlası olamazdı.

"Gidelim mi? Hava soğudu." Başını sallayıp önümden çekildi.

Tek taraflı bir aşk diye tekrar ettim içimden. Fazlası olamaz.