baby come home, minsung oneshot

ilk ve son, bölüm

herkese merhaba! bu kurguyu instagramda gördüğüm bir reelsin povundan esinlenerek yazıyorum. yorumlarda, povun iki kurguya benzediğinden bahsedilmiş; o iki kurguyu da okumadım, herhangi bir benzerlik varsa bu benim bilincim altında gerçekleşmemiştir, ben sadece povu daha uzun satırlarla yazıyorum.

*kurgumun isminin o benzetilen ficlerden birinin ismine benzediğini de sonradan fark ettim :' her şey bu kadar içime sinmişken değiştirmek istemiyorum. isim düşünürken o an playlistimde çalan şarkının
(the neighbourhood - baby come home 2) çok uyacağını düşünüp yapmaya karar verdim. şimdiden uyarayım.

keyifli okumalar.

bununla okuyun 🎶 inside out - duster

☆

jisung oturduğu yatakta ellerini geriye atarak yataktan destek alıp daha rahat bir pozisyona ulaştı ve çöken göz altlarına tezat ışıl ışıl parlayan bakışlarını sevgilisine çevirdi. zaten ona bakan sevgilisi bakışları buluşurken sıcacık gülümsediğinde, jisung'un dudakları da kıvrılıverdi hemencecik.

"gelerek ne kadar mutlu ettin beni, biliyor musun? tek başıma çok sıkılmıştım minho. hem seni çok özledim, kaçmayı bile düşünüyordum." dediğinde jisung, minho bir elini usulca sevgilisinin saçlarına attı. o kadar sakin ve yumuşaktı ki, neredeyse hissedilmemişti bile dokunuşu. jisung'un içi sevgiyle dolup taştı. çoğunun aksine, sevgisi yıllar geçtikçe azalmıyor, hatta artıyordu katbekat.

minho'nun eli bir tüymüşçesine değdi geçti küçüğünün saçlarından. "sakın! öyle bir şey düşünme bile. burada kalman lazım jisung. bir süre sık dişini."

jisung sevgilisine atılıp kollarını boynuna dolarken "sonra yine sürekli bir arada olacak mıyız? evimizi özledim minho." dedi. gözleri dolmuştu hafiften. kollarını ona sarışından faydalanarak sevgilisinin kokusunu içine çekti derince. sanki bıraksa sevgilisi kaçacak gibi hissediyordu. burada ona sarılarak saatlerce kalabilirdi.

"elbette bir arada olacağız yine. evimize sağlıklı bir şekilde döneceksin ve ben seni orada karşılayacağım." dedi büyük olan gözleri bir noktaya sabitlenmişken.

jisung daha sıkı sarıldı. "teşekkür ederim, hayatımda olduğun için minnettarım sevgilim."

tam o sırada kapı tıklatıldı. jisung sevgilisinden ayrılmak zorunda kaldığı için suratı asık bir şekilde kapıya döndü ve "girin" dedi.

kapı yavaşça açıldığında önce tebessüm eden bir kafa belirdi girişti. sonra yavaş yavaş tüm bedeni ortaya çıktı. bu, arkadaşları seungmin'di. "ben geldim. nasılsın bakalım."

"iyiyim seung, sen?"

"ben de iyiyim. burdan geçiyordum, nasılsın diye kendi gözümle görmek istedim. doktorunun verdiği ilaçları düzenli olarak kullanıyorsun değil mi?"

jisung göz devirdi bıkkın bir şekilde. buraya geleli henüz bir hafta kadar geçmişti ama şimdiden bunalmıştı bu hastane havasından ve düzenli kullanması gereken ilaçlardan. "kullanıyorum seung. aklıma getirmişken şimdi de içeyim. lanet olası ilacı her öğün içmem gerekiyor ve tadı berbat."

"bir süre sık dişini," devamını getireceği cümleyi jisung böldü.

"aynısını minho da dedi az önce. aynı şeyleri tekrar tekrar söylemeyin, tamam dayanacağım sonuna kadar."