Dora

3 0 0
                                    

İnsanlardan nefret ediyorum,insanlardan nefret ediyorum,insanlardan nefret ediyorum...

Bu cümleyi söylemekten bıkmıyordum.Belki de yaşadıklarım sebebindendir bilmiyorum ama hayatım boyunca kimseye bağlanmadım neredeyse arkadaşlarım bile yok denecek kadar az.Ama tek başıma yalnızlığımla daha mutlu olduğumu fark ettim.Geceleri canım sıkıldıkça tek başıma barlara giderim.İçer içer orda sızarım sabah da orda arkadaşım çalıştığı için onla beraber bardan çıkıyorum.İçmeyi seviyorum bana kendimi unutturuyor kısa sürede olsa hayattan kopuyorum ve herşeyi unutuyorum.Ailemle yaşamadığım için rahattım ailem yurt dışında yaşadığı için daha daha rahattım.Yılda bir kere beni ziyaret ederlerdi.Para sıkıntımda yoktu ordan aylık para yolluyolar kredi kartlarımda yeterli miktar para bulunduğu için sıkıntım yoktu.Gene içip içip sızmıştım masanın birisine oturdum müzikle birlikte tam uyuyacakken Kaan beni dürtmeye başladı gene ne vardı "Ne var kaan" diye kısık sesle konuştum.Kaan yavaş bir hareketle dudaklarını yalayıp konuşmaya başladı."Bugün akşamdan temizlik yapılcakmış hadi kalk" deyince sinir oldum.Sabah yapsınlar banane ben uyurum."Kaan ben burdayım sen git bay bay".Kaanında yavaş yavaş sinirlendiğini görebiliyordum ama banane çok uykum vardı ve mayışmıştım "Dora iki dakika içinde ya kalkarsın ya da kucaklarım sen bilirsin ben ceketleri almaya gidiyorum"dedi ve yavaş yavaş gitti.Kaan burda barmen olarak çalışıyordu.İyi çocuktu ama pek umursamıyordum uyumam lazım.

Tam dalmıştım ki gözlerimi açınca takside olduğumu gördüm ne ara bindim ben en son barda uyuyordum. Taksici konuşmaya başladı"Kızım beyefendinin söylediği yer burası artık in istersen".Etrafa bakındım evin önündeydim yavaşca indim kapıyı kapatıp yürümeye başlıcaktım ama son anda aklıma geldi parayı ödemedim "Abiğg borç ne kadar bizim yha unuttum".Adam bana dönüp konuşmaya başladı"Seni bindiren beyefendi ödedi hadi sanada iyi geceler"diyip gitti.Kim bindirdi lan beni? Kaandır herhalde sorarım yarın diye düşünüp eve doğru gitmeye başladım ayagımdaki topuklular canımı yakmaya başlamıştı bende dayanamadım çıkardım.Evin önüne geldiğimde çantamdan anahtarı aramaya başladım nerdeydi bu anahtar ya,Allahım sen beni nelerle sınıyosun.Hıhh buldum oh bee yavaşca anahtarı deliğe sokmaya başladım (Oo fesatlık yok sjsh )ama lanet olsun ki girmiyordu uff kim takcak bunu diyip yere oturdum anahtarı çantama koydum bnde yerde kapının önünde uyurum sanki hiç kapıda uyumadım.Gözlerimi kapattım ve uykuya teslim oldum...

Sabah uyanmama sebep olan güneşe sövmeye başladım ne yani neden ben yaa sinirle ayağa kalktım saat kaç yaa telefonumu çıkardım saat sabahın yedisiydi.Bu saatte bok mu vardı kalktım.Yavaşça ayağı kalkıp anahtarla kapıyı açtım ev her zamanki gibi dagınıktı.Şu eve hizmetçi tutmam lazım şu evin haline bak.Mutfağa gidip dolabı açtım ama benlik birşey yoktu bende geri kapattım.Raftaki mısıv gevreğini alıp sütle karıştırdım yavaşca yemeye başladım.Birden kapı çaldı buda kimdi sabahın köründe .Aslı tatildeydi Borayla birlikte başka kim gelebilirdi ki?

Arkadaşlar merhaba öncelikle sjdhwh kız barbara palvin yani dora erkeği belirleyemedim yardım ederseniz çok iyi olur.Şimdiden teşekkürler...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

UMURSAMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin