çok uzun zamandır almadım elime kalemi .. bi nedeni var mı diye arayışa girmeye bile izin vermeyip kısıtladım durdum kendimi ;adeta hislerimi bi şişeye koydum ve o şekli almasını bekledim ,uçmak istediler ;kaçmak, gitmek , şekli şemali olmayan kocaman evrende kafalarına göre dolaşmak istediler , ama izin vermedim . yalnızca kaçınılmaz sonu erteliyordum oysaki ,farkındaydım da bunun sadece bir an için belki onlar da uslu uslu oturmayı öğrenirler, alışır ruhum sükunete kavuşur dedim . dedim ama istemiyordum da bunu , öyleyse neden !? aslında oldukça basit : öyle yoruldum ki .. tüm bu olan biten ,tüm bu düzen, değişen insanlar... etrafımdakilerin her gün bambaşka birine dönüşmesini izlemek , her gün yapmacıklıktan iğrenmek ancak zoraki sözcüklerin profesyonel taşıyıcısı olmak ... olan biten iyi veya kötü her şey beni öyle çok yordu ki .. yazmak rahatlatan tek şeyken ...rahatlamaktan bile kaçacak kadar yorgundum ,böyle bir şey olamaz da , yorgunluğunu alacak şeyden kaçmamalı insan zannımca .. öyle görünüyor ki pek de aklı başında bi yorgunluk değil bu . pek de klişe değil sanki.. acaip bi şey .. belki de bu başka bi his yorgunluk da değil , ah sorulaar , soru işaretleri ,binlerce cevap belki ve devamında yüzbinlerce soru işareti daha ...ve artık daha da korkmaya başladım .. benliğimi kaybetmekten . ya da şimdi açsam o hislerimi koyduğum ;ruhumu sıkıştırdığım şişenin kapağını , n'olacak , acısını çıkarmak istercesine hızla uçmaya başlayacak her yere ve umut etmeye başlayacak ,hedefler koyacak ,hayaller ekleyecek ,değişecek... benliğime geri döneceğim yani şu kendime bile sığmıyorum dediğim , o garip benliğime..her şey güzel de kötü olan her iki tarafta da kaybetmekten korktuğum şeyler var ve ben kaybetmekten korktuğum hiçbir şeyin olmayacağı yepyeni bir taraf oluşturma eğilimine girdim şimdi de ,ister yeni bi sayfa diye adlandırın belki ben gidip yalnızca yeni bi günlük alacağım ve hayatımdaki her şey değişecek ,belki başka bi gezegene gideceğim ve küçük prens orada olacak ;bu soyut "taraf"ı nasıl algılarsanız .. başka bir şey işte . ben öze döneyim yine konudan konuya koşuyorum, yazmaktan kaçtım evet çünkü bu yaşadıklarımı okumaya değer şeyler olarak görmedim, bu sınav kaygıları bu olmadık arkadaşlıklar ,tüm bu yapmacıklık . bunların çevresinde gelişen hislerim dökülecekti sayfalara ,kelimelerin kirli olacaktı . değen şeyler vardı elbette onlar için daima yazacak kelimelerim vardı ve yazdım da .. sadece yazmak değil derdim büyük bi kaçıştayım şu an ..ne zaman sonlanır bilemem ama sonu olan bi kaçış , ve sanıldığının aksine bir şeylerden korktuğum için değil ,o şeylere tam olması gerektiği gibi döneceğim ,zaman doğru zaman, yer doğru yerken . o zamana kadar kaçıyorum ...... - Hala anlamadıysanız ;aslında kaçmıyorum ; varmamıza az kaldı , yolculuktayız, birazdan gelir içecek servisi , biz de kahvemizi alır ve dışarıyı seyrederiz , .. saat geç oldu ve deli gibi uykum var , susadım ve mutfak çok uzak , rüyamda su içme umuduyla ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçıyorum Yazmaktan
RandomGünlüğüm ve ben .. olan biten her şey tüm o keskin köşeli somutluğuyla apaçık ortadayken herbirini soyut dünyama yontarak geçirmeye çalışıyorum. evet tüm yazdıklarımı hissediyorum. veya yalnızca kaçtığım, sığındığım dünyama sokmamam gereken şeyleri...