Bize Bu Şansı Verir Misin

1.7K 70 7
                                    

Nasılsınız?Umarım iyisinizdir

Hazırsanız yeni bölüme geçelim

Uyandığımda kalkmaya çalıştım ama belimde sarılı kollardan dolayı kalkamadı  dün aklıma gelince yanımda yatanın Araf abim olduğunu düşünerek açılmamak için direnen gözlerimi açmaktan vazgeçip ona doğru döndüm ve sarılarak kokusuyla tekrar uykuya daldım

"Yuh şaka mı bu"

"Ne old-oha ben uyanmadım mı kâbus mu görüyorum?"

"Ya çok tatlı değiller mi"

"Ya anne ne tatlısı delirdin mi abimi de etkisi altına almış bu kız"

Ya bir susun uykum var ulan benim

"Yalın sus uyandıracaksın çocukları"

Babam değil mi lan bu

"Ya ben yatacaktım ablamla uyanmasın deyip izin vermediniz ikisi beraber yatmış işte"

Araf Abim uyanmış olucak ki bu sefer onunla konuşmaya başladılar

"Abi aşk olsun ama ya ben yatacaktım ablamla"

"Abi ben anlamıyorum siz nasıl bu kadar çabuk güvenebilirsiniz özellikle de sen"

Yalın ya sus ya da siktir git

"Artık kahvaltı etmeliyiz hadi oğlum kalkın"

Seslere dayanamayıp gözümü ovarak kalktım

"Ya bir uyutmadınız ayda yılda bir rahat bir uyku uyuyoruz yeter ya ha-"

Elimi gözümden çekip yanımda uzanan Onur'u görünce gözlerim hortlak görmüş gibi açıldı

"Lan bir dakika ne ?"

"Ablam bile inanamadı" deyip kahkaha atan Efe'yle annem babam ve kapı pervazına yaslanmış Araf Abi'mde onlara katıldı

Tekrar Onur'a döndüğümde küçük varla yok arası bir tebessümle bana bakıyordu

"Hadi kahvaltıya"

Annemin sesiyle Onur ve ben hariç herkes dışarı çıktı yataktan çıkan Onur'a hâlâ şok olmuş şekilde bakarken bana dönüp sırıttı

"Hayırdır ? Çok mu şaşırdın"

"Valla Akın'ı bile beklerdim" dediğimle kaşları çatıldı

"Niye ben kız kardeşimin yanında yatamaz mıyım"

"Senin kız kardeşin mi var ?"

Sıkıntılı bir nefes verip burun kemerini sıkarak yatağa oturdu ve bana döndü

"Rüya bak biliyorum sana karşı soğuk ve kötü davrandım ama ben hatamın farkındayım ben yıllarca kardeşimle gerçek bir abi-kardeş olmayı bekledim nolur beni de anla bu sana bunları yaşatmamı açıklamaz ve beni haklı çıkarmaz ama izin ver kendimi affettireyim izin ver sana abi olayım sen aşağıda ağlarken yanına gelememek Araf Abim gibi sana sarılamamak dertlerini dinleyememek hastanedeyken yanında bile kalamamak kardeşimin zor zamanında yanında olamamak beni ne hale getirdi bilemezsin içimin ne kadar yandığını tahmin edemezsin ama yaşadığım onca şeyden sonra hemen güvenemezdim sadece sana değil kimseye ne zaman sana sarılmak istesem bir şey durduruyordu beni 'ya onun gibiyse' diyordu 'ya ailene zarar verirse' biz ailecek yeterince acı çektik Rüya ben bunları tekrar yaşamaktan korktum ama sana söz veriyorum bundan sonra bunların hiç biri yaşanmicak ben her zaman yanında olucam senin de güven problemlerin var ben bunun farkındayım bırak normal biş abi-kardeş olup kendimize birbirimize güvenme şansı verelim sen bana ben sana güvenebilmek için yakın olalım gerçek kardeşlerim olalım ki bu güven sorunlarını birlikte aşalım"

İncir Ağacı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin