~ilk bakışmalar~

307 11 1
                                    

Bi önceki bölüm kısaydı şimdiki biraz daha uzun iyi okumalar.<3

Oturur oturmaz garsonun bakışlarını üzerimde hissettim içeceklerimizi dışardan getirmiştik ve açacak gerekiyordu garsondan istemem lazımdı

Ama sürekli bakışları üzerimdeydi asya da utangaç olduğu için benim istemem gerekiyordu sakin ve ince bir ses tonuyla "bakar mısınız? bir açacak alabilir miyim. Dedim sanki oda benim bişey istememi bekliyormuşcasına hemen yanıma gelip "tabiki" dedi bir dakika sonunda açacağı getirmişti eli elime değdi çok güzel kokuyordu

...

Uzun boylu esmer ve ipek gibi siyah saçları vardı. Açacak elimdeydi fakat açmayı bilmiyordum açacağa dik dik baktığımı görünce "açabilir misiniz yoksa açayımmı" dedi bende açmasını istedim. İçecekleri açarkenki gülümsemesi ona aşık olmama sebep oldu
....

Yemeğimiz sonunda gelmişti "afiyet olsun"derkenki yüzündeki tebessüm ve kalın güzel sesi beni çok etkilemişti o gerçekten çok yakışıklıydı. Yemeğimiz yavaş bitsin de daha fazla bakışalım diye asya da bende ölüyorduk.

Ama her güzel şeyin bir sonu vardır.

Yemeğimiz bitmişti yavaştan kalkıyorduk
Giderken arkamdan uzun süre baktı bende ona...

Asya unutmuştu bile o hala tüm gün çarşıda gezme planlarımızı gerçekleştirme hayalindeydi istediğini yaptı da ama garson aklımdan asla çıkmadı o kadar güzel bir günden geriye aklımda sadece garson kalmıştı

...

Dönerci benim okuduğum dershanenin altındaydı her gün önünden geçiyor fakat garsonu fark etmiyordum ama artık ona aşık olmuştum

dershanedeki arkadaşlarım sürekli ondan bahsettiğim için bana "dönerci"diyor lakap takıyorlardı hepimiz eğleniyorduk her dershane çıkışında nazlı ile donasin oraya yakın bir bankta oturuyorduk ve garson da bunun farkındaydı ve bu durumdan memnun olduğu yüzünden okunuyordu.

Dershane her pazar sabahı deneme olur
Deneme  bittiğinde dersin başlamasina
1 saat olur o 1 saat arada herkes yemek yer ben herzaman onu görmek için döner yerim ve asla şaşmaz 4 aydır her pazar döner yerim çünkü onla bakışmamız için bir sebep olur gene bir çıkışta dönerin ordaki bankta otururken özgüvenim arttı ve instgram istemeye gittim fakat reddedebilecegi aklıma geldi ve korktum..

Oturup ağladım... Ağladığımı gören arkadaşım onur ben isterim istersen diyince sevinçten ağlamaya başladım
Onur instgram istemeye giderken...

Devamı 3. Bölümde...

GARSON Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin