selamlar, selamlar
bölüm başında sizden ufak bir özür
dilemek istedim. önceki bölümde de
bahsetmiştim bundan ama... biliyorum bu bölüm için
çok kez söz verdiğimi ve bunun için bölümün
smut kısmını kaç kez silip silip yeniden
yazmayı denedim anlatamam bile. maalesef
smut yazmayı beceremiyorum🥲🥲 bu yüzden
sözünü verdiğim gibi bir smut bölümü
getiremedim sizlere. umarım anlarsınız bu durumu,
içime sinmeyen şeyleri sizlerle paylaşmak
konusunda pek rahat hissedemedim kendimi...iyi okumalar diliyorum💞💞
***
Sömestr tatilinin ilk sabahı, kar yağmış ve tüm şehri bembeyaz bir örtünün altında bırakmıştı.
Küçük çocuklar hem tatilin, hem de karın mutluluğuyla sokaklara dökülmüş, bazıları kar topu savaşı yaparken bazıları da kardan adamlar yapıyordu.
Seungmin evdeki küçük kardeşinin neşeli seslerine uyanmıştı sabah. Başta odasından çıkıp salona geldiğinde neler olduğunu anlamamış, uykusunu açamadığı için bir süre sadece etrafına bakınmıştı. Sonrasında Sumin'in elinden tutup onu pencerenin önüne getirmesiyle anlamıştı bu neşenin sebebini.
Gülüp kardeşinin yanına çöktü, hala kendisini tam açmamıştı.
"Önce bir kahvaltı edelim, sonra aşağı inip oynarız beraber tamam mı?" dedi Sumin'in saçlarını hafifçe karıştırarak. Dudaklarını büzüp kaşlarını çatmıştı küçük kız buna karşı, abisinin bunu yapmasına hep kızıyordu.
"Ama siz Chan abiyle tatile gitmeyecek miydiniz?" dedi saçlarını elleriyle düzeltirken abisine doğru dönüp. Gülümseyip başını aşağı yukarı salladı Seungmin.
"Gideceğiz ama tatil bir yere kaçmıyor sonuçta. Birazcık bekleyebilir Chan abin."
"Yaşasın!" diye bağırarak kollarını havaya kaldırdı Sumin, sonra salon kapısında gördüğü annesine doğru koştu.
"Anne! Abimle karla oynamaya ineceğiz birazdan biliyor musun?" dedi annesinin bir elinden tutarken, annesini de güldürmüştü.
"Sıkı sıkı giyinirseniz neden olmasın?" dedi o da gülerek.
Sonra üçü beraber mutfağa geçtiler ve hep beraber kahvaltılarını hazırladılar. Yani Seungmin ve annesi hazırlamış, Sumin de masada oturarak onları izlemişti.
Daha sonra oturup beraber güzelce kahvaltılarını ettiler. Sumin dakika başı sürekli abisini dürtükleyerek aşağı indiklerinde neler oynamak istedikleriyle ilgili bir şeyler anlatıyordu. Aynı şeyleri tekrar tekrar anlatsa da heyecanı çok tatlı olduğu için gülerek dinliyordu abisi de annesi de onu.
Karınlarını doyurdular, masayı kurarken yaptıkları gibi beraber masayı topladılar.
"Abi haydi! Yeniden kar yağmaya başlar belki hem!" diyip abisinin elinden tutmuş çekiştiriyordu evlerinin koridoruna doğru. Güldü Seungmin.
"Tamam! Giyinelim çıkacağız şimdi. Böyle koşturmaya acele etmeye devam edersen düşeceksin bir yerlerin acıyacak hiç çıkamayacağız bak." dedi sonra Sumin'le beraber yürürken. Annesi Sumin'i giydirmek için onunla beraber küçük kızının odasına girmiş, Seungmin de üzerini giyinmek için odasına girmişti.
Chan geldiğinde üstünü tekrar değiştirmeye uğraşmak istemiyordu, gidecekleri yerde başbaşa olacaklarını biliyordu ve bu yüzden rahat şeyler giymek istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
zortingen şıtrayze - chanmin
Fanfictionjeongin: zortingen yani abisi jeongin: hatta zortingen ne kelime baba zortingen şıtrayze