1.Ayaklarımın Üstünde Durabilirim

93 2 3
                                    

Kiraladığım şirin evime girmeye çalışıyordum.Elimdeki koliler,valizler bana engel oluyordu.Neyse ki evime girmeyi başarabilmiştim.Eve girdiğimde yüzümü bir gülümseme kaplamıştı.Çünkü bu güzel ev benim Bandırma'daki evimden kat kat güzeldi.En azından rutubet yoktu.Eve adım atmamla çığlığı basmam bir olmuştu.
Karşımda bir çocuk duruyordu.Çocuk dediğim benim yaşlarımda oldukça taş biriydi.
"Sen de kimsin ? Ne işin var burda? " dedi ve tek kaşını kaldırdı.Bu haliyle çok tatlı olduğunu gördüm.Aman bana ne sanki?
"Asıl sen kimsin ? Burası benim evim,hemen çıkarsan sevinirim"
"Öncelikle şu ev konusunu halledelim,burayı ben tuttum yani benim evim."
"Yoksa sen Ekin misin?" Bunu söylerken kalbim hızla çarpıyordu.Bir yanlış anlaşılma yüzünden evimi bir odunla paylaşamazdım.
"Evet, ama sen benim adımı nerden biliyorsun?"
"Harika(!) herşey şimdi ortaya çıktı."
"Neden bahsediyorsun?"
Zaten hep şansızlıklar benim başıma gelirdi.Hemen Ekin'in yanına oturdum.Ekin bana soru sorar gibi bakıyordu.
"Her şeyi baştan anlatıyorum.Sözümü kesmeden dinlersen sevinirim."
"Hemen başla bakalım başıma ne bela gelmiş"
Ekin'in tam bir odun olduğunu hatırladıktan sonra konuşmaya başladım.
"Bak ben Beste.Bandırma'dan geliyorum.Babamın maddi durumu iyi değil.Gecekondunun birinde yaşıyoruz.Okumayı ve çalışmayı çok sevdiğimden buradan bir liseyi kazandım.Babamın maddi durumu olmadığından bir yakınımız ile İstanbul'a geldik.En yakın emlakçıya gittik.Liseme en yakın evlere bakmaya başladık.Bizim için önemli olan maddiyat ve yakınlıktı.Emlakçı bize yardımcı olacağını söyledi.Sanırım baban emlakçıya durumu fazla olmayan birini eve yerleştirebileceğini böylece kiranın ikiye bölebileceklerini söylemiş.Biz çok mutlu olduk tabi ki.Hemen eve geldik.Çok güzel ve temizdi.Yani bizim evimize göre.Emlakçı bana ev Arkadaşımın Ekin isimli olduğunu öğrendim.Çok sevinmiştim.Ekin adında bir kız arkadaşım olduğu için kız olup olmadığını sormadım.Sonra işte eve geldim ve seni gördüm."
Ekin harika diyerek başını salladı.Eminim ki o da benim gibi üzgündür.
"Eee sende kendini tanıtsan olmaz mı?"
"Bak babam beni yola getirmeye çalışıyor.Aklınca bana ders verecek.Belki TV de görmüşsündür, ben Soykan holdingin veliahtıyım.Babam her gün barlarda olmamdan ve okulu fazla dikkate almamamdan rahatsız olmuş.Annemle konuşup beni bu eve yolladılar.Eminim seni,yani yanıma gelecek kiracıyı beni daha da sinir etmek için emlakçıya söylediler.Şu an zenginliğimden pek fazla eser kalmadı.Annemleri istediğim zaman görebileceğim.Fakat kredi kartım yok.Biraz insafa geldilerde arabama izin verdiler.O da okuluma gitmek için.Babam şirketlerin birinde bana iş ayarlamış,umarım genel müdürlük falandır.Böylece bu eve geldim.Üç saat oldu sanırım.Annem bana kıyamadı ve eve kadın yolladı.Benim odamı,mutfağı,salonu falan hazırladı.Üst katta bi oda var.Sana yeter diye düşünüyorum.Bu gün cuma olduğuna göre, pazartesiye kadar halledersin."
"Halledersin?"
"Umarım sana yardım edeceğimi düşünmüyorsundur?"
"Bu kadar odun olabileceğini düşünmemiştim."
"Üzgünüm canım, bende böyle"
Gözlerimi devirip ayağa kalktım.Kolileri taşımaya başladım.Odamın kapısını açtım içeri girmeye çalışmamla yere yapışmam bir oldu.Evde büyük bir deprem olmuş gibiydi.Ekin Koşarak Yanıma geldi.
"Noldu? Bir yerinde bişi mi var? Ambulansı arıyım mı? Kızım cevap versene yaa!"
"Bu kadar konuşacağına yardım etsende kalksam"
Hemen koluma girdi.Aslında hiç bir yerime bişi olmamıştı.Ama biraz naz yapsak fena olmaz değil mi?
"Ekiiiin bana yardım edersin değil mi?"
"Başına bela açmazsan ederim"
En harika gülümsememi ona yolladım.
O da en çekici ve müthiş bakışlarını.
İçimden bir ses iyi anlaşacağız diyordu.
Gece bire doğru yorgunluktan mahvolmuş durumdaydık.Ama odam çok güzel olmuştu.Yorulmama deymişti.Bi kaç eksik vardı,onlarda hallederdim zaten.
En güzel ses tonum en harika gülümsemem ve şirinliğimi kullanarak ona teşekkür ettim.Ekin de çok yorulmuştu.Tebessüm etti ve iyi geceler dileyip çıktı.
Kendimi yatağıma fırlattım resmen.
Ama aklımı karıştıran bazı şeyler vardı.
Ekin... Ekin..
Masmavi gözleri ve sarı saçları vardı.Çok yakışıklı görünüyordu.Odun olması bile etkileyiciydi.Ama bu beni ne ilgilendirir değil mi? Biz sadece arkadaşız hemde ev Arkadaşı sadece bu.Beste unutma sadece ev arkadaşısın.Şunu da unutma burada tek başınasın ve kendi ayaklarının üstünde durabilirsin.Bunu yapabilirsin, Ekin sadece ev arkadaşın.Şimdi Ekin aklıma nerden geldi yaa,of.Kendimi bu düşüncelerden sıyırdım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
EKİN
Bu eve taşınacağımı öğrendiğimde çok fazla bir problem etmemiştim.Sonuçta bi evdi ben yine barlara koşacaktım. Normaldede zaten evde pek durmazdım.
Eve girdiğimde herşey hazır gibiydi.Uyuşuk uyuşuk eşyalarımı yerleştirdim.Eve giren bir kız gördüm.Daha doğrusu evime onu görünce kalbim daha hızlı çarpmaya başladı neden böyle olduğunu anlayamadım.Bir Sürü kız görmüştüm.Ama bu farklıydı Masmavi gözleri benim kalbimin atmasını daha da hızlandırmıştı Saçları dalgalı kumraldı.Nefes kesici güzelliği vardı.Yukarıdan ses gelince ona birşey oldu sandım.Çok korktum,neden korktum bilmiyorum.Kafamı yormak istemediğimden uyumaya çalıştım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DİKKAT ODUN ÇIKABİLİR!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin