ÖLÜ DENİZCİLER

1

Hayat bazen insanın önüne zor şartlar koyar. Onları aşmanı, aşamazsan da o acıyla, o zorlukla yaşamayı öğretir. O acıyı aşmak, o zorlukla yaşamak senin elinde. Sen o zorluğu aşmak için elinden gelen herşeyi yaparsın. Ama hayat önüne her zaman daha zorunu çıkarır.

25 yıldır o zorlukları aşmak için elimden gelen herşeyi yaptım. Gerekse psikolojik destek, gerekse ilaçlar. En kötüsü intihara kalkıştım. Tabi daha sonrasında Akıl Hastanesi'ne yatırıldım. Ama bunu da aştım, aşarım.

Ben Havin Akçakor. Koskoca bir binada, o kadar insan içinde yapayalnızım.

                             🍁

Hemşire ilaçlarımı getirip masaya koydu ve göz teması kurmamaya çalışarak odadan çıktı ve kapıyı kilitledi.

Yavaşça yataktan kalkıp, ayaklarımı yere sürerek masanın yanına yürüdüm. İlaçları alıp ağzıma attıktan sonra, karton bardakta duran su ile içtim. Daha sonrasında tekrar yatağıma geri döndüm.

Bugün psikiyatri randevum vardı. Geçen ki randevumda ki psikiyatrist, artık benimle devam edemeyeceğini ve başka psikiyatr önerdiği için beni başka bir psikiyatriste gidiceğim.

Hemşire odanın kilidini açıp içeri girdi ve ilaçları içip içmediğimi kontrol etti. Bir defasında verilen ilaçları içmediğim için kendime zarar vermeye kalkıştım, o yüzden bana güvenmiyorlar.

Hemşire boşta olan eliyle dolu olan elindeki kıyafetleri yatağın kenarına koydu ve "Bunları giyiceksin. Biraz hızlı ol, randevuya geç kalma."dedi ve başka hiçbir şey demeden odadan çıktı.

Yatağın kenarında beni bekleyen kıyafetlere baktım. Aynı benim gibiler, birinin beni sevmesini ve o sayede kendimi burdan kurtarabilmek için bir sebebim olmasını beklediğim gibi beni bekliyorlar.

Ayaklarımı yere sarkıtıp biraz öyle durduktan sonra ayağa kalktım, verilen kıyafetleri aldım. Daha sonrasında üzerimdeki eşofmanı ve kazağı çıkararak, bana verilen eşofmanı giydim daha sonrasında üstüme verilen kazağı giydim.

Daha sonrasında ayağıma yerdeki çorapları geçirip, kapının kenarında duran ayakkabıları giydim. Kapıya bir kaç defa vurdum ve daha sonrasında benimle gelicek olan adam kapıyı açtı, benim geçmemi bekledi. Ben adama temas etmeden kapının kenarından geçtim ve birlikte asansörün gelmesini bekledik.

Asansör bizim olduğumuz kata gelince görevli kapıyı açıp içeri geçmemi bekledi. Fazlası ile somurtkan biriydi. Bende böyle bir yerde çalışsam, bende onun gibi somurturdum.

Aklıma Esra geldi onunla ne zamandır konuşmuyorum. Çok özledim onu. O benim çıkarsız yanımda duran ilk ve tek dostum. Kendisi ile buraya geldikten sonra tanıştık ve çok eğlendik.

Asansör zemin kata gelince görevli adam iki elimi bağladı ve koluma girip bana eşlik etti,araca kadar. Araca giderken yakınlarını ziyarete gelen insanlar bana acıyarak bakıyorlardı. Acınası bir durumdayım, ama bunu insanların görmesinden nefret ediyorum.

Kafamı yere eğersem, kimsenin bana acıyarak baktığını göremezdim. O yüzden kafamı yere eğerek araca yürüdüm. Araca gelince görevli, aracın kapısını açarak bana yardım etti. Bende içeri girip oturdum ve yola çıktık.

                              🕸️

Psikiyatristimin özel muayenesine geldik. Yeni psikiyatristimin asistanı bizi görünce gülümsedi. Ama öyle gerçek bir gülümseme değildi, zaten kim gerçek gülümsüyor ki?