NE OLURSA OLSUN...(KARYAR)

#2. BÖLÜM#

"Benim çulsuza verecek kızım yok!"

der yaşlı adam. Yaren arkada dolmuş gözleri ile Karlos'a bakıyordur. Karlos bir hışımla kapıya yönelir. Yaren şok olmuş bir vaziyette yerinden kıpırdamıyordu. Sonra birden kendine geldi ve Karlos'un arkasından koştu. Arkadan babası:

"Eğer onun yanına gidersen..."

"Gidersem ne ha ne? Döver misin? Öldürür müsün? Banane! ben baya baya sevdiğim adamın yanına gidiyorum. "

der ve bir hışımla evden çıkar. Mahallede Yaren'in:

"Karlos! Karlos! "

sesleri yükselir. Yine aynı yerlerinde oturmuş kadınlar:

"Ay yok resmen yüzsüz bu yüzsüz! "

Yaren bunların hiç birini dikkate almaz. Normal bir zamanda olsa onların ağzının payını verirdi. Ama şimdi sırası değildi. Koşmaya devam eder. Nereye gitmiş olabilirdi ki? Hiç bir fikri yoktu. Sonra birden aklına kimsesiz çocukların evinde olabileceği geldi. Yaren koşarak oraya gitti. İçeriden Karlos'un sesi geliyordu:

" Öldürürüm lan! Yaren bana yar olmazsa öldürürüm lan o adamı! "

"Karlos abi tamam. Biraz sakin ol abi."

Çocuklar Karlos'u zor zapt ediyordur. Yaren içeri girer:

"Karlos"

Karlos şaşkınca arkasına döner:

"Yaren'im senin ne işin var burada ? "

"Beni gördüğüne sevinmedin mi?"

"Yoo hayır Yaren'im. O zorba herif seni nasıl saldı diye şaşırdım. "

"Salmadı ki zaten. Son lafımı söyleyip evden ayrıldım."

"Benim için mi?"

"Tabii senin için Karlitom. Artık hep beraber olalım. Hiç ayrılmayalım diye. "

"Gel kız buraya"

der ve Yaren' e sarılır.

"Eee Karlos şimdi ne yapacağız?"

"Benim bi arkadaşım var. Canım gibi severim. Ona gideriz. Bir şeyler ayarlar o bize."

der ve Yaren'in elinden tutarak arkadaşının evini tutarlar...

VOTE VE YORUM LÜTFEN. BİRDE İTHAF İSTEYEN SÖYLEYEBİLİR...