"Caaan!! Ayicigimi bana geri ver hemen!"
"Kızım bırak artık şu depresyonu yeter be!"
Can benim moralimi duzeltmeye calisiyodu. Ege'den ayrilmistim. Daha dogrusu o benden ayrilmisti. Bu arada ben Selin. Annesi ve babasiyla yasayan ayrica sinir bozucu bir erkek kardesi olan bir kizim. Ege ile 3 yildir cikiyoduk ve 1 hafta once benden ayrilmisti ve ben 1 haftadir depresyon sıtayla takılıyodum. Can bff mdi.
Ne ben ondan baskasiyla takılırdım ne de can benden baskasiyla takilirdi...
Şimdiyse yatagimda yorganimla bir butun olmus halde nutella kaşıklayıp ayıcıgımla oynuyodum. Ama Can elimden Hüsnü'yü almisti. "Ya Can ver sunu!" Hüsnü 'yü yüzüme fırlatip ayaga kalkti.
" Ben gidiyorum" Agzimda nutella dolu kaşıkla konustum. " nereye?" "Ezgi 'nin yanina" Yatagimda dogruldum "Olum Ezgi seni tanimiyo bile yanina gidip napican?" "Yanina gitmicemde uzaktan izlicem sevdicegimi bakarsin bir sey olurda kahramani olurum" " Sen hayal dunyanda yasamaya devam et ben depresyonuma devam edicegim " "tomom"
Can gittiginde bilgisayardan arsiz bela acip dinlemeye basladim. Normalde olsa duydugum anda kosarak uzaklasirdim ama simdi normal bi zaman degildi. Muzigin sesini son ses actim ve nutellami kaşıklayarak Hüsnü' ye Egeyle olan anilarimi anlattim. Romantik bir anda olsak ben odunluğum sayesinde tüm romantikliği ormantikliğe çeviriyodum. Ben Hüsnü ' ye anilarimi anlatirken annem odama bodoslama daldi. Ona anlamaz gozlerle bakarken bilgisayarin yanina gidip muzigi kapatti. " Anne nabiyon allasen?" "Asıl sen nabiyon Selin?" Yatağımın ustundeki nutellayi ve Hüsnü' yü gorunce gozlerini devirdi. "Yine mi depresyon?" " Evet simdi müsade edersen depresyonuma kalan yerden devam etmek istiyorum." " Açma şu muzigi!" "Tamam açmam hadi çık."
Annem odasan cikinca kapiyi kilitledim ve tekrar muziği son ses actim. Annem birazdan terlik şov ya da oklava şov yapicakti.