အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)

Part - {63}

အချိုရည်ဘူးကို ကောက်ယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အသိအသာကိုပဲ လိမ္မော်ရည်လို့ ပြောထားတယ်။ ကာမန့်ပုံစံက အရက်သောက်မိလို့ မူးနေတဲ့ ပုံစံဖြစ်နေတာကိုး။ လျှာလိပ်ပြီး အသံထွက်တောင် မပီတော့ဘူးလေ။ ကျွန်တော် အနံ့ရှူကြည့်လိုက်တော့လည်း အရက်က မပါသလိုပဲ။ မှန်တယ်၊ လိမ္မော်ရည်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ တကယ်ပါပဲ၊ ကာမန်က ဘာလို့ အဲဒီ့လို ဖြစ်နေရတာလဲ?

ကာမန်က သူ့လက်ဆန့်လိုက်တာတောင်မှ အချိုရည်ဘူးကို မမှီတဲ့အခါ ပြန်မယူတော့ပဲ အလွယ်တကူ လက်လျော့လိုက်တော့တယ်။ အဲဒီ့အစား သူ့က ခုံပေါ် ပစ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရေရွတ်နေတယ်။

“သူပြောတာက ‘မင်း ဒီလိုပုံစံတွေ ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ် အောင်မြင်မှာလဲ?’တဲ့။ ငါက ရူးနေလို့လား? ရူးသွားစေမဲ့ ကုမ္ပဏီအလုပ်တွေကို ငါက ဘာလို့လုပ်ရမှာလဲ? ငါက လွတ်လပ်တဲ့ လီမန်လုပ်ပြီး ကမ္ဘာပတ်မှာကွ ချီးပဲ”

ကာမန်က နောက်ဆုံးတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်တယ်။ သနားစရာ ကောင်းပေမဲ့ ပြောစရာ စကားမဟုတ်ဘူးလေ။ ကျွန်တော် ဒီအတိုင်း တိတ်တိတ်လေးနေပြီး ကာမန် ရင်ဖွင့်တာကိုပဲ နားထောင်နေလိုက်တယ်။ အီဗန်ကတော့ ကာမန်ပြောပြနေတာကို စိတ်ဝင်စားပုံမရဘူး။ ကာမန်ကသာ ပွတ်လောရိုက်နေပေမဲ့ အီဗန်က တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်ဘူး။ သူ့အိတ်ကပ်ထဲကနေ လက်မထုတ်ဘဲ ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတာပဲ ရှိတယ်။

“အိုး ဟုတ်သားပဲ၊ မင်းတို့ကော ကျောင်းပြီးရင် ဘာလုပ်ကြမှာလဲ?”

ကာမန်က ပွက်လောရိုက်နေရင်းကနေ မေးခွန်းတစ်ခုနဲ့ ရပ်သွားတယ်။ ဒီမေးခွန်းက ကျွန်တော်နဲ့ အီဗန်ကို မေးတာ သေချာနေပေမဲ့ အီဗန်က ပြန်ဖြေမဲ့ပုံ မပေါ်ဘူး။ ‘ကျောင်းပြီးရင်’ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြားတော့ အီဗန်က မျက်တောင် အနည်းငယ် ခတ်သွားတယ်။

“…ကျောင်းပြီးရင်”

ကျောင်းပြီးသွားပြီဆိုရင် မူရင်းဝတ္ထုလည်း ပြီးဆုံးပြီလို့ ဆိုလိုတာပဲ။ အဲဒီ့နောက်ပိုင်းက မူရင်းဝတ္ထုရဲ့ နောက်ဆက်တွဲတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဗာဒီဆိုတဲ့ မျိုးရိုးနာမည် ရှိနေရင်ကို ကျွန်တော်က မိသားစုပိုင် ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ဝင်လုပ်ရမှာပဲလေ။ ဒီလိုမျိုး အနာဂတ်အစီအစဥ်တွေကို သိပ်တော့ စိတ်မဝင်စားပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့…။