14.BÖLÜM

69 6 0
                                    

Şarkımız:küçük bir yol

"İnsan ne istediğini bilmediği sürece nasıl haraket edeceğinide bilmez."

Asil karadağ

İnsanın umudu tükenmediği sürece yapacakları şeylerin haddi hesabı yoktur
Hepinizin başarması dileğiyle

Keyifli okumalar...

Bilmediğim bir ormanlık alandı burası
Telefonum herseyim arabanın içinde kalmıştı arabaya yaklaşmakta cesaret isterdi duman çıkıyordu birseyler oluyordu

Bi anda gelen öksürük krizini engeleyemedim fena halde öksürüyordum ağzımdan kan tadı almamla tükürdüm büyük ihtimalle ağzımın içi kanamisti birsey yoktu

Acılar katlanılmaz bir hal alıyordu giddikce artıyordu başımı tutup ağrıyan bacağımı umursamadan ağaca yaslandım.

Kafamı vurmak istiyordum geçer umuduyla

Surdan çıkılacak bir yer olması lazımdı kolumu yere basıp kalkicakken saplanan ağrıyla durmak zorunda kaldım.

İçime bir şey girmisti ne olduğu bilmiyordum küçük vida gibi bir parçaydı içimde olan şey eğer bir paslı bir şeyse onu çıkarmamak kan kaybetmemi önlemek çıkarmaktan daha kötüydü yani eğer paslı bir şey girerse Clostridium tetani vücuda girdikten sonra oksijen- siz koşullarda tetanosa sebep olabilirdi.

Ve ben bu içimdeki şeyin ne olduğunu bilmediğim için cikarmak zorundaydım ölmek kan kaybetmekten daha beterdi

Ustumdeki ceketi tek elimle bir çırpıda çıkardım bir kısmını yırtarak kenara koydum

Lokal anestezi uygulayamayacagimdan hicte kolay olmayacaktı ilk kez bu işlemeleri bir deney bir maddenin veya uzman doktorlar altında hastaya uygulanmayacak ilk kez kendi kendime uygulayacaktim yanlış yapma şansım yoktu

Ama içindeki ucu görünen seyi nasıl çıkaracağım hakkında fikrim yoktu yanımda tıbbi hiçbir madde yoktu ve bir benim aleyhimeydi

Çıkardığım bez parçasını ilk elime sardım kan akışını durdurmak için daha sonra küçük bir parça kopararak tek elimle o şeye bağlamaya çalıştım
Denemem başarılı olurken bağlarken oynattığı için canımın acısından derin bir nefes verdim.

Sırtımı ağaca yaslayıp derin bir nefes çektim içime bi anda benden 3 4 ağaç uzaklıktaki arabanın alev almasıyla istemsizce bir çığlık atarak ellerimi suratıma siper ettim

Geri elimi çekince elimdeki saygıyla beraber civiye benzer şeyde çıkmıştı bi anda elimden

Arkama baktığımda ağaca takıldığını gördüm. Bunu fırsat bilerek direk elime aldığım diğer ceketinin parçasını elime tek elimde zorlansamda sıkıca dişlerimle bağlamaya çalıştım

Gozum düştüğüm yere takılınca hayatta kalmamın şans eseri oldugunu düşündüm bi An

Hava yastığı olmasa büyük ihtimalle suan bu halde olmayacaktım daha beter Belkide ölmüş olacaktım kim bilir

Sargıyı bitirdiğimde üstüne bir kat daha geçtim böylece azda olsa bir miktar kan kaybını engelleyecektir

Diğer elimle saçımı geriye atarken ayağa kalkmaya çalıştım ağaca tutunarak

Ayağım toparlıyordu

Büyük ihtimalle birazdan burada olurlardı o yüzden gitmem lazımdı en azından otobana cikarak bir yol deneyebilirdim

GERİ DÖNÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin