Ateş Krallığı Ve Son Koruyucular

Bölüm 70: Elura'nın Geçmişi

O gerçekten kar perisiydi. Gözlerime inanamıyordum. Efsaneden ibaret değildi. Gerçekten yaşıyordu ve bir zamanlar o da benim halkım gibi kötülüğe uğramıştı. Aklımdan bunlar geçerken hep beraber kar perisinin yaşadığı yere gidiyorduk. Belki de ona bu kadar hızlı güvenmemeliydik ama içimden bir ses ona güvenmemiz gerektiğini söylüyordu. Eminim bu tek bende olan bir his değildi. Yoksa kimse buraya gelmek istemezdi. Düşünerek ilerlemeye devam ederken Elura aniden durdu. Ağaçların daha seyrek olduğu ama oldukça ürkütücü bir kısma gelmiştik. elura eliyle bir kaç hareket yaparak yaşadığı evi ortaya çıkardı. İllüzyon bilmesi beni şaşırtmamıştı. Evi oldukça küçük denecek bir kulubüyedi. Evanın kulübesine beniyordu. Hatta aynısıydı. Önünde küçük balkona benzeyen bir kısım vardı. Elura bizi nazikçe içeri davet etti. İçeriye girdiğimizde önümüzde önce bir koridor olduğunu sağ ve sol tarafta iki oda bulunduğunu anlamıştım. İleride ise mutfakla birleşmiş olan büyük bir oda vardı burası oturma odasını andırıyordu. İçeride karşı karşıya iki büyük koltuk iki tane de tekli koltuk bulunuyordu. Renkler genelde kahve tonlarındaydı. Duvarlarda büyük büyük kitaplıklar yer alıyordu ve hepsi tıka basa kitap doluydu. Sanırım bu en çok selinanın hoşuna gitmişti. Yavaşça koltuklara geçtik. Herkes sessizdi. Elura söze girmesi gerektiğini fark ederek konuşmaya başladı.

Elura:

-neden sizinle iletişime geçtiğimi merak ediyor olmalısınız.

Melina:

-evet bunu merak ediyoruz. Ama benim bundan önce merak ettiğim bir şey var elura.

Elura:

-nedir?

Melina:

-hikayen. Hikayeni merak ediyorum. Efsanelere konu olmuş birinin acaba her şeyi anlatıldığı gibi yaşayıp yaşamadığını. Bize her şeyi başından anlatmalısın ki her şeyi doğruca kavrayalım.

elura:

-sanırım haklısın melina. O zaman size her şeyi en başından bugüne kadar anlatayım.

Elura yavaşça yerinden kalktı. Odalardan birine girerek bir süre geri dönmedi. Geri döndüğünde ise elinde küçük bir kutu taşıyordu. Ne olduğunu anlamamıştık ama anlatacağını biliyorduk. Bizde bir şey demeden sözü sakince ona bıraktık.

Elura:

-aslında çoğu şey bildiğiniz gibi değil. Ben genç ve güzel bir kadın olana denk ailem beni korumanın bi yolunu bulmuştu. Etrafa buz saçmam onları da korkutuyordu ama her şeye rağmen onların kızıydım. Bu yüzden benim hep arkamı kollarlardı. Artık yetişkin bir insan olma yolundayken bir gün aşık oldum. O zamanlar sizlerle yaşıt sayılırdım. O gerçekten benim hayatımın aşkıydı. Ona kendimle ilgili gerçeği söylediğim gün bile beni öyle kabul etmişti. Ama ona gücümü söylerken ne yazık ki birileri bunu duydu. Sonrasında işte benim hikayem başladı. İnsanlar buna inanıp beni zorlayarak gücümü ortaya çıkarak şekilde beni çileden çıkardı. İşte o zaman bir güç patlaması yaşadım. Tüm su krallığı bir hafta boyunca benim yüzümden buza gömüldü. Bundan nefret ediyordum diğerleri gibi normal bir peri olmak istiyordum. Ama normal olmak ne demekti o zamanlar onu karıştırıyordum. Beni hemen alıp saray zindanlarına hapsettiler. Bir sürü işkenceye maruz kaldım. Kahinler benim hakkımda kehanetler yazmaya büyücüler ise üzerimde çeşitli büyüler deneyerek gücümü başka bir şeye çevirmeye çalıştılar. Ama unuttukları bir şey vardı. Benim gücüm onların gücünün yanında o kadar kuvvetliydi ki. İstesem orada zindanları parçalayabilir hepsini öldürebilirdim. Ama yapmadım. Lanetli doğduğuma inandığım için buna kalkışamadım. Özgürlüğü haketmediğimi düşünerek her gün kendimi suçladım. Bir gün sevgilim, o yanıma geldi. Beni öldüreceklerini bana söyledi. Hakettiğimi düşünüyordum hala. Ama o beni ikna etti. Benim her halimle harika biri olduğumu söylerdi. Ve ben o akşam zindanı parçaladım, kendi bulunduğum kuleyi darmaduman ettiğim ve bir portal açarak kendimi bulduğum ilk yere attım. Orası da burasıydı işte. Sevgilim de benle gelmişti. Ama o da ait olduğu yerin burası olmadığını biliyordu. Benim yanıma uğrar genelde de peri evrenine geri dönerdi. Benim buradaki tutsaklığım böyle başladı. Sevgilimin büyü ve illüzyon bilgisi çok kuvvetliydi. Beni yıllardır saklamayı hala başarıyor. Beni bugüne dek kimse bulamadı. Eğer sizin bulmanızı istemeseydim sizde bulamazdınız.