Süveyda (+18)

Bölüm 4-Kırgınlık...

Selam selam

Merhabalaşma faslını geçelim hızlıca, buyurun hikayemiz;

Yanıma yaklaştığında sinirden elinin üzerinde duran damarlarının belli olduğunu görmüştüm

Kafamı kaldırıp, ruhsuzca bakan gözleriyle karşılaştım.

Çenem titremeye başlamıştı. "Özür dileri-"

"Sus" tek kelime için ağzını açıp kapattı. "İyi olduğunu görmeye geldim Mahperi, yoksa açıklama yapmanı istemedim senden"

Yüzüne bakıyordum sadece "Üst üste iki kere dedikodunuz çıktı ne yapmamı bekliyorsun"

Sinirden kararan gözlerini gözlerime kitlemişti "Sormanı, sadece sormanı bekledim"

Başımı eğdiği başına doğru yukarı kaldırıp konuştum "Aynısını yaşasan, benim gibi fevri tepkiler verirsin. Ben sakin kalmayı başarabilen birisiyim ama çocukça davrandım kabul ediyorum. Özür diliyorum fakat bu seferde sen çocukça davranıyorsun"

Aramızdaki mesafeyi kapatmak istemiş gibi yüzüme bakarak adımladı. Dişlerini sıkıyordu, "Daha yeni görevden döndüm. Aklımda sürekli Ben seni bekliyorum sözü var. Eve geldim, biricik kardeşimin suratı beş karış yüzüme bakmıyor. Gün doğup seni görmek için dakikaları sayarak uyuyorum. Resim yaparken seni gördüğümde, tamam diyorum geçti yorgunluğum lakin bir afra bir tafra sanki babasını s-"derince nefeslendi "Kapına kadar geliyorum, yüzüme kapanıyor. Sevim denen kız zaten her annemi gördüğünde yaşımız yakın diye şansını deniyor. Sevdiğim kız bana inanmıyor, annem desen benden habersiz görücü haberi vermiş, NE YAŞIYORUM LAN BEN"

Titremeye başlamıştım. Haklıydı çünkü, geçtiği yer yoktu. "Ne yapacağımı bilmiyorum cidden. Özür dilerim"

Sıktığı dişlerini açtı "Zaten bizim neyimize ki, sevmek. Allah'a emanet ol" diyerek arkasını döndü ve yürümeye başladı

Şaşkınlıktan olduğum yerde donmuş bekliyordum. Ayaz eve girdikten sonra birkaç dakika daha bekledim. Abim camdan seslendi. "Lan gerizekalı, şimşek çakıyor duymuyor musun? Girsene eve"

Adımlarımı eve çekerek içeri girdim. Girdiğim gibi bana dönen yüzler dizideki ani sesle televizyona tekrar döndü. Telefonumu alarak mesaj yazmaya başladım.

Sera

Siz:Abin nasıl?

Anında çevrimiçi olup mesajıma bakmıştı.

O:Eve girdiği gibi yüzüme bakmadan odasına gitti, tatlı falan yapmıştım onları da yemedi.

Siz:Tamam.

Bizimkilerin dizisi bitmiş, yavaş yavaş toparlanmaya başlamışlardı. Üçlü koltuğa kendimi atıp odalarına çekilmelerini izledim.

Kendimi Ayaz'a affettirmem lazımdı. Ona söylediğim sözleri haketmemişti, yanı başımdaki telefonu elime alıp biraz sosyal medyaya baktım.

Sabahları spor yapıyordu, yarın onunla konuşsam. Birde su böreği yaparım o çok severdi.

Saçlarımı bileğimdeki tokayla hızlıca tutturup mutfağa girdim. Hazır yufka bulamadığım için yapmaya yufkalardan başladım. Yumurtayı kırarak başladığım mutfak savaşım. Böreği dağılmış tezgaha bırakmamla son bulmuştu. Telefonuma baktığımda saatin 01.34 olduğunu gördüm. Sabah ısıtıp götürebilmek için böreği fırına koyup hızlıca yukarı çıktım. Saat 05.00'e alarm kurmuştum. Ayaz altı gibi sporunu yapıyordu. Hazırlanmaydı, böreği ısıtmaydı falan derken anca yetişirdim. Odamın kapısını kilitleyerek uykuya daldım.