Aynı Yol

167 21 2
                                    

 Neredeyse öğlen olmuştu, Elimde bir kitapla kütüphaneden çıkıp kendi odama yürüyeceğim sırada dışarıya göz attım, Armin ve İza dışarda sohbet ediyorlardı.

İza bana arkasını dönmüştü Arminin suratındaki ifade ise buradan bile görünebiliyordu. Onlara doğru yürümeye başladığımda Armin beni fark etti, yüzü aniden değiştiğinde İza da bana döndü ancak ben sadece baş selamı verip sorgulamadan yanlarından geçtim, İzanın arkamdan şaşırarak baktığını biliyordum ancak artık büyümüştü, kendi kararlarını kendi verebilirdi.

İza Doğayı kontrol edebiliyordu, Doğada bulunan her bir parça ona itaat ediyordu, tam da onu anlatan bir güçtü bu. Rastgele bir ağacın altına oturup kitabımı açtım. Kitaplarımın altını çizmeyi veya yanlarına not almayı çok severdim, bu bana kitabı okuduğumu hissettirirdi. Kalemimi alıp bir cümlenin altını çizdim, yanına da ufak bir not düştüm. Okuduğum kitap aşk ve ihanet doluydu, kaosu severdim. Yanımda Birden Lili belirdiğinde yüzündeki telaş kaşlarımı çatmama sebep oldu

"Eliza, annen! Durumu çok ağırlaştı, seninle konuşmak istiyor" hızlıca ayağa kalktığımda Lili bizi annemin odasına ışınladı. Annemin beyaz, uzun saçları yastıkta dağılmıştı, yüzü bembeyazdı. Hızlıca yanına gelerek elini tuttu "Anne?" Annem beni görünce gülümser gibi oldu "Elizabeth" Dediğinde onu dinlemeye başladım

"Çok zamanım yok, belki de son gecemdir" Bunun farkındaydım, ancak bunun yüzüme söylenmesine hazırlıklı değildim

"Kardeşin İzaya sahip çık" Dedikten sonra yanındaki şifacıya baktı, odadan çıkmasını istiyordu "Çıkın" Dediğimde odayı terk etti, gözlerimi yeniden anneme çevirdim.

"Elizabeth, Sen akıllı ve güçlü bir kızsın. Seden son bir ricam olacak" Dediğinde söylemesi için bekledim "Bana bu kara büyüğü yapanı bul ve kafasını mezarımın başına getir" Yutkundum, anneme bir kara büyüğü mü yapılmıştı?

"Kim olursa olsun, ne olursa olsun, senden bunu istediğimi kimseye söyleme, senden son ricam bu" Diyerek saçımı okşadı "Şimdi çıkabilirsin, biraz sessizliğe ihtiyacım var. Güçlü ol"

Dudaklarımı birbirine bastırıp başımı sallayarak ayağa kalktım "Seni seviyorum " Yutkunduğumda gülümsedi "Bende seni kar tanem" Odadan çıktığımda şifacı ile karşılaştım.

"Acısız bir şekilde ölmesini sağla" Diyerek yanından gittim, şimdi bay Amonun yanına gitmem gerekiyordu. Ama odama  gitmek istemediğim için hızlıca Liliyi çağırdım "Lili, üstümü halleder misin? bay Amonun yanına gideceğim" lili parmağını sallayarak üstü hallettiğinde ona gülümsedim, saçlarımı da sıkı bir at kuyruğu yapmıştı. "Gitmek istediğine emin misin?" Dediğinde başımı salladım "Güçlü olmam gerek" Gözlerimi odan çektim "En azından annem böyle isterdi" Lili küçük elleriyle omzuma dokundu "Seni ilk defa böyle görüyorum, istersen senin için izin isteyeceğim" elimi alnıma koydum "Ben, iyiyim ve iyi olacağım. Gidelim" Daha fazla üstelemedi bende bir daha bu konuyu açmamaya karar verdim.

Bahçeye çıktığımda ormana doğru yürümeye başladım, eğitimimiz ormanın içinde yapılıyordu. Lili omzuma oturmuş saçımla oynuyordu, birinin saçımla oynaması beni her zaman sakinleştirirdi, Lili bunu çok iyi biliyordu.

Eğitimin yapılacağı yere geldiğimizde orada Togayı görmek benim için biraz şaşırtıcı olmuştu, herkes gelmişti bile. Bay Amon bana baktı "İki dakika geç kaldın Elizabeth" herkesin bakışları üstümde yoğunlaştı. "Bir kaç sorun çıktı, onları hallettim" Eliyle diğerlerini işaret etti "Yerine geç" ikiletmeden yerime geçtiğimde Lili bir ağacın dalına oturdu, gerekli ısınmaları yaptıktan sonra Bay Amon Togayı işaret etti.

Gecenin Soğuk İntikamıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin