Göz Ucu ( +18 )

Bölüm 4

Merhabalar arkadaşlar yeni bölüm geldi 🎉

Keyifli okumalar ballarım 🍯

İnanç Alp Armağan 🍷

Ben dışarda arkadaşlar ile takılırken Peri'nin elbisesi parçalanmış ve kirli bir şekilde okul bahçesine çıktığını görünce yanına koştum "Ne oldu?" ne olmuştu Peri'me, bana bakmadan "İnanç defol çok sinirliyim" dedi ama ben ondan daha sinirlenmiştım yerimde zor duruyordum tekrar sorduğumda cevap vermişti ama kimin yaptığını söylememişti.

"Bunu sana kim yaptı diye" bağırdım, çünkü ben sakin duramıyorum onu bu halde görmek beni öldürüyordu, herkes etrafımızda toplamıştı Peri de sadece susmuş ve yola doğru yürüyordu, Periyi durdurdum "Peri bunu sana kim yaptı dedim cevap ver bana,yoksa ben kendim bulurum" Peri tam konuşuyordu ki

Ebru'nun "Ben yaptım" demesin ile o tarafa döndüm deli olmuştum ,eğer bir erkek olsaydı şuan yumruğumu ağzının ortasına geçirmiştim, elimde sağ kalamazdı, ona dönüp yürümemle olan oldu.

Ebruya hesap sormuştum ama Perinin orayı terk etmesi ile bende peşinden gelmiştim Ebruya da "Bunu yanına bırakmayacağım o çöpleri sana yedireceğim" diyip ayarı vermiş ordan ayrılmıştım. Bunun hesabını da alıcaktım kimse Perimi üzemezdi

Ebru'nun bunu yapmasını kendime yediremiyordum ben ona bakmaya kıyamazken Ebru'nun bunu yapması ve Perinin benim yüzünden bu duruma düşmesine dayanmıyordum.

Şimdi o önde ben arkasında kaldırımda  yavaş yavaş eve doğru yürüyorduk yanından gitmiyordum çünkü biliyorum çok sinirliydi, ben gidip daha fazla sinirlensin de istemiyordum,onun gönlünü de almam gerekiyordu çünkü haksız yere benim yüzümden başına bir sürü şeyde gelmişti.

Perim kurban olduğum,ben seni canımdan sakınırken sen benim yüzümden zarar görüyorsun buna bir daha asla izin vermicektim. Hesabını da sorucaktım

Ben bunları düşünürken Peri bana dönüp koşmaya başladı ben anlamayan gözler ile ona bakıyordum o ise bana korkmuş gözler ile bakıyordu.

"İnanç Alp yardım et"  dedi anlamayan gözlerle hâlâ ona bakıyordum o ise kafasını eve çevirdi onun çevirmesi ile bende gözlerimi eve kaydı ve Hakan amcanın yola çıkması bir oldu etrafına bakınıyordu,sonra bizim olduğu tarafa baktı,peri korku dolu gözler ile o tarafa bakarken ben Periyi tuttuğum gibi duvara yapıştırdım

Peri kocaman gözleriyle bana akıyordu bende ne yaptığımı bilmiyordum ama bunu yapmak zorundaydım. Periye bakıp işaret parmağımı dudağıma götürdüm ona sus işareti yaptım o hala bana kocaman gözleriyle ile bakıyordu kafamı yavaşça Hakan amacının olduğu tarafa çevirdim bize bakıyordu tekrar Peri'ye döndüm "Bize bakıyor" dedim Peri ağlamaklı bir sesle "İnanç babam beni bu şekilde görürse eğer burda bırakmaz, sevgilisinin olduğu eve götürür ben dayanamam orda bir şey yap lütfen" üstüne baktım gerçekten de berbat görünüyordu, benim yüzümden olmuştu kendime bir araba küfür savurduktan sonra düşündüm onun burdan gitmesi demek benim ölümüm demek onu görmeden yaşayamazdım ben

"Tamam sakin ol hallediceğim" dedim tekrar kafamı Hakan amcaya çevirdim hala bize bakıyordu Periye baktım "Hala bize bakıyor" dedim  Perinin  gözlerinden yaşlar aktı ve çatlak bir sesle "Bittim ben, mahvoldum o ev hapis gibi" dedi parmağımla göz yaşını sildim "Şşş ağlamak yok o eve gitmene asla izin vermicem söz veriyorum " diyip tekrar hakan abinin olduğu tarafa baktım hızla kafamı Peri'ye çevirdim "Siktir bu taraf geliyor!"dedim Peri de benim baktığım yere baktı gözlerinden yaşlar daha çok  akmaya başladı "Götürücek beni,o kadınla asal yaşamam" dedi.

Periye baktım aklıma bir şey geliyordu ama yapsam mı? Yapmasam mı? Diye düşünüyordum biraz düşündüm ve kararımı verdim bu yaptığım içinde beni öldürücekti ama yine de sözümü tutmuş olucaktım "Şimdi yapıcağım şey için çok özür diyorum" dedim anlamayan gözlerle Peri "Nası..." Koşmasına izin vermeden dudağıyla yanağının arasında ki kısma dudaklarımı bastırdım peri kocaman olan gözlerini daha da açtı kaskatı kesilmişti ve nefesini tutmuştu elleri öylece havada aslı kadı, ben ise mecburdum hem söz verdim hemde o giderse ne olucaktı bir daha gelmesi çok zor olurdu ya annesinin yanına Bursa'ya giderdi  yada babasının sevgilisin yanına o da iyi olduğu pek söylenmezdi.