Defending the Inevitable [On-Going]

Chapter Twelve- ALBA'S COCKTAIL

"Amani stooop. Ano ba kasi yun?" Panay ang pangungulit at kalabit sa akin ng kaibigan ko para lang mag-salita ako.

"Izar kasi, anong nangyari? Bakit parang iritable si ate?" Lagi namang iritable iyon ano pa bang bago? Saka bakit nya ba tinatanong kung anong nangyari? Apakachismosa talaga.

"Bakit hindi nalang siya ang tanungin mo?" Pilit nya parin akong kinukulit pero wala akong sasabihin sa kanya dahil wala namang nangyari.

Wala nga ba, Izar?

Wala naman talaga dahil bago pa mag mag-tuloy tuloy ang kaganapan ay mayroong mga tauhan na tumatawag sa amin, kaya naitulak ko bahagya si Ma'am at tumakbo palabas.

"Ma'am! Kanina pa po kayo hinahanap sa mansyon. Ako po si Quatro, tauhan sa hacienda. Ayos lang po ba kayo?! Kayo lang po bang mag-isa?"

Tumango lang ako sa maliit na babaeng sinasabi nyang siya si Quatro.

"Sure kayo Ma'am ha? Parang hindi po kayo okay e. Wala naman po bang nangyaring masama? Wala talaga Ma'am ha? Parang namumula po kayo e. Yung kasama nyo po nasaan? May nangyari po ba sainyo??" Tuloy tuloy ang tanong ng babaeng to-

"Aysh basta wala nga, baka nabitin!" Nagulat ako nang masabi ko iyon ng malakas, ang nakakahiya pa ay hindi nalang pala kami ni Amani ang nandito sa balcony.

Nandito na din si ang mag-kapatid na Verajuela kasama ang apat pang mga babae. Kaya naman Amani just looked at me with those eyes saying—

'Mamaya ka sakin'

Hmp. Bala siya jan. Teka lang. Wait! Wait! I know the two of them!

"Sinong nabitin?" Yes that's my arse cousin.

Wren Calix.

Jeez. Bakit nandito ito? And my freakin' butler! Tinuro ko sa Zayid para tawagin pero agad naman siyang sumenyas na tumahimik ako. Kaya naman ay si Wren nalang ang tinawag ko. Maybe this people doesn't fully knew who Zayid was. It's better that way tho.

"Wren?! What the fuck?" Di ko napigilang mag-mura dahil agad siyang lumapit sa akin upang halikan ako sa pisngi! At sobrang lapit pa sa labi ko. Loko loko ito ah.

I quickly glanced at the people around us while this arse is hugging me.

Of course shock is written in their faces. And I can't bear to look at my professor's eyes dahil parang susunugin nya na kami ni Wren sa tingin nya.

Ano na namang problema nito ni Ma'am?

"Don't tell them that I am your cousin, Izar"

"What are you up to?" We whispered to each other before facing the women who are still waiting for us in their shocked faces.

"You know each other?" The other lady spoke while looking disgustingly at Wren. Whaha. Did my cousin tripped on this girl?

"Oh yes! I forgot to tell you guys, I know Izar, of course. She's my betrothed."

My eyes went wide. The hell?! I looked at Wren and she just winked at me.

Parang sinasabihan nya akong sumakay sa kanya.

Para namang papasukan na ng langaw ang bibig ng mga kaibigan ko dahil sa gulat. Si Zayid naman ay ngumisi lang.

At ang propesora? Shocks. She just rolled her eyes at nag-paalam na tutungo na sa kaniyang sasakyan. Did I make her angry?

Ano naman? What happened earlier was just another— argh mistake.

Dumaan siya sa gawi namin ni Wren kaya narinig ko yung binulong niya.