တောင်တန်းမြေမှချစ်သက်သေ~~~

(၁၀)

ဒေါက်! ဒေါက်!

မင်းခန့်

''မင်းခန့်..ရှိနေလားမသိဘူး ဗျ
ကျုပ်ဆရာခင်ဗျားကိုမနက်စာစားမလို့တဲ့
ခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ ''

မင်းခန့်...မင်းခန့်

ဒေါက်! ဒေါက်!

ကြည်ဝင်း မခေါ်နိုင်တဲ့အဆုံးသူ့ဆရာဆီသာ
အုမန်ပြေးလာတော့သည်။

ဆရာရေ... ဆရာ လုပ်ပါအုန်း

ဘာလဲကြည်ဝင်း မင်းမလဲ စောစောစီးစီး
အသံကောင်းဟစ်နေရတာလဲ

ဆရာ ဟို... မင်းခန့်လေ ခေါ်လို့မကြားဘူး

အော် အဲတာများ အစောကြီးဆိုတော့ အိပ်နေမှာပေါ့
သူကြားအောင်ခေါ်လေ

မဟုတ်ဘူး ကျနောိလည်းခေါ်တာပဲ့ သူကဘာမှကိုပြန်မဖြေတာ

ဟင်း မင်းကိုပြောရင် ငါမောသေမှာပဲ့ဖတ်တင်တယ်
ငါဘာသာသွားနိုးတာမှတော်ကာကြအုန်းမယ်

ဆိုပြီး မင်းခန့်အခန်းရှိရသို့ရောက်လာသော
ဉီးလွင်

ဒေါက်. . ဒေါက်. . မင်းခန့် ထလုိ့ရပြီလေ

ဒေါက်.. ဒေါက်..မင်ခန့် အထဲမှာရှိနေတယ်ဆို
ရင်လည်းဘတစ်ခုခုပြန်ပြောလေ

မင်းခန့်...တံခါးဖွင့်စမ်း!

ဘာလာပ်နေလဲ တံခါးဖွင့်လို့ငါပြောနေတယ်မလား

''ဉီးလွင် ''

ကြည်ဝင်း!!

ဗျာ ဆရာ

''လာစမ်း''

ဆရာရဲ့ အော်သံကြောင့် အပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်လာသော

ဒီအခန်းသော့ ဂျွန်ဆီမှာသွားယူခဲ့ !

''ဗျာ ဟုတ်ကဲ့ ''

အောက်ထပ်သို့ပြန်ပြေးကာဆင်းလာရသော
ကြည်ဝင်း

''ကုိကြည်ဝင်းဘာ​​ေတွဖစ်နေတာလဲ မနက်အစောကြီးဆူညံနေတာပဲ့ ''

အခန်းထဲမှထွက်လာသောဂျွန်ကဆိုလေသည်။

''နယ်စားမင်းဂျွန် ဆရာကလေ နယ်စားမင်းဆီမှာသော့တောင်းခိုင်းလိုက်လို့''

ဟင် ဘာသော့လဲ ကိုကြည်ဝင်း

ဟို... ဟိုကောင်လေးမင်းခန့်နေတဲ့အခန်းသော့ပါ