Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 25.01.2023 (23:46)
Bölüm Şarkısı: Daniel Lavoie - Tu vas me détruire
İyi Okumalar!
✤
Tavigan Cumhuriyeti - Tavigan
Chaezan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benden korkmayın, canınızı yakmayacağım. Tersine canınızdan can yaratmanıza yardım edeceğim." dedim. Korkuyla birbirine bakan yüzlere soğukça gülümsedim."Sizi kutsayacağım, lanetlemiyorum. Kutsamamla rahimlerinizde çiçekler açacak."
Esmer kız "Bizden öncekilere neler olduğunu gördük, Rahibe. Yılan insan karışımı bebekler doğurdular. Doğururken de öldüler."
Gülümseyerek "Tatlım, hayat dediğimiz şey bir savaştır. Güçlü olursan kazanırsın. Onlar güçlü değilmiş, benim kutsamamı bedenleri reddetmiş." dedim.
"Biz de aynı kaderi paylaşabiliriz, Rahibe. Bizim onlardan farkımız ne?"
"Onlardan daha güçlüsünüz." dedim. Kızlar birbirine bakmıştı. Hala emin değillerdi. Hafifçe gülümsedim. Gülümsememle bana odaklanmışlardı."Bana inanın."
Başlarını aşağı yukarı sallamışlardı. Korkularını silip atmıştım. Az önceki endişeler silinmişti. Gücümün bu yanını çok seviyordum. Bana dair korkuları siliveriyordum. Koşulsuz güven şarttı. Ben onların hayatlarına büyük bir armağan sunacakken korkmaları anlamsızdı. Benim gibi bir kadından niye korkulsun ki? Aksine mutlu olmalılardı. Hiçbir insanın sunamayacağı şeyi onlara sunacaktım. Hangi büyücü bu zamana kadar yaşam üfleyebiliyordu? Hiçbiri! Bense yaşam veriyordum. Yaşam ve ölüm, bendim.
Bunu demek çok iddialı olabilirdi ama ben gerçeği söylüyordum. Zaman beni bu seviyeye getirmişti. Bundan memnundum. Korkularım vardı ama görmezlikten gelmeyi seçiyordum. Biliyordum ki, korkularına esir olan bir insan yolunda ilerleyemezdi. Benim yolumsa yaşayan tüm insanların yolundan daha kutsal, daha zorluydu. 4 Yaratıcı'nın ışığını tüm insanlıkla buluşturacaktım. Zor ama bana göre olan bir yoldu. Zira ben sıradan birisi değildim. İmkansız denilen şey, benim hayatımda yoktu. Ne istesem oluyordu. Yaratıcılar beni kutsamıştı.Dışarıdan basit insanların lanet olarak gördükleri şey, bir armağandı. Öyle bir armağandı ki anlaşılması güçtü. Armağanımı kucaklamıştım ve bugünlere gelmiştim. Ben Lee Chaezan, 4 Yaratıcı'nın kutsadığı ruhtum.
Yaşam vermek. Kulağa korkutucu gelebilirdi. Tanrıların, tanrıçaların yapabileceği bir şey denilebilirdi. Fakat ben yapabiliyordum. Evet, bu zamana kadar başarılı olamadım, Farzad bir türlü bir evlada sahip olamamıştı. Bu benim sorunum değildi, onunla alakalıydı. Kendi tohumları güçlü değilse ben ne yapabilirdim? Her şeyi yapıyordum. Budala, kusuru kendisinde bulmuyordu. Nefret ediyordum, bu asil kanlıların kusursuzum düşüncesinden. Şu hayatta en zayıf olanlar, asil kan taşıdıklarını iddia eden zavallılardı.
