James
You left me when I needed you the most, Iniwan mo ko ng iniwan na ren ko nila mama
Di ko kinaya ng sabay niyo pa talaga akong iniwan.
They died because of a plane crash, and I died because of a heartbreak.
I still remeber those words..
"Its not you, Its me Pearl, alam ko na alam mo na these past few days ay nagiging malamig na ako sayo.
Ang totoo kasi,
nasasakal na ako.
nagsasawa na ako.
ayoko na.
hindi kita mahal.
Hindi NA kita mahal.
Ayoko ren dumating sa point na lolokohin kita, paiiyakin kita at paluluhain.
im sorry pearl, im really sorry."
3years! 3years! BULLSHIT JAMES! tinapon mo lahat dahil lang sa nagsawa ka! kung ganon kailangan mong paabutin ng 3 yreas?! bakit hindi nung 2 years?! BAKIT MO PA PINATAGAL KUNG SUSUKO KA REN PALA!
im so angry! and sad! and depressed! I FEEL SO LOST DURING THOSE TIMES.
Ang sakit. You had me at my best but you left me at my worst.
Akala ko ikaw na, Akala ko ikaw na talaga ang para sakin
But I was wrong.
For days, weeks, and months natakot si auntie sa kalagayan ko, hindi kumakain, nagkukulong, ayaw makipagusap at laging tulala.
Naghahanap ako ng mga sagot, di ko alam kung paano ko sila mahahanap.
Hindi ba ako sapat?
Hindi ba sapat ang pagmamahal ko?
Hindi ba ako kamahal-mahal?
Ma, Pa bakit to nangyayari sakin, naging mabait naman ako ah?
Bakit ninyo ko kailangan iwanan?
Akala ko katapusan ko na nun.
Ayoko na, suko na ako
Pero dumating ka,
Jonas.
Ikaw ung unang kumaibigan sakin kahit ang lakas makasadako ng itsura ko nung mga araw na yun, ilang beses kitang pinagtabuyan dahil wala sa isip ko nun ang makipagkaibigan, kasi focus ako sa studies at gusto ko ipakita na kahit wala na sila mama ay meron parin silang anak na maipagmamalaki sa langit.
Pero sino nga ba ako para snobin ang isang makulit na tulad mo?
Ikaw ung nanjan ng mga panahon na binubully ako dahil sa itsura ko, kasi nga hindi ako nagaayos. Ikaw ren ung nanjan nung kailangan ko ng thesis para maka-graduate. Ikaw ren ung nanjan ng mga panahon na naalala ko lahat ng bagay na nakasakit sakin at nangiwan sakin at habang tumatagal mas naiintindihan ko na kung bakit nangyari sakin ang mga inyon. except ung ginawa sakin ni James.
You've made me a better person, you bring out the best of me. Since nung nakilala kita mas naging open ako sa tao, nakikipagkaibigan na ako, at bumalik ang masiyahing ako.
You've been my bestfriend for 5 yrs, but nagbago lahat ng umamin ka sakin nung graduation natin sa college.
you said.
"Pearl, hindi ko akalain na umabot pa ang pagkakaibigan natin dito, sa graduation. Nung una palang kitang nakita alam kong meron kang something na wala sa ibang babae, un ang puso ko. Deh joke lang HAHAHA un yan ung pagmamahal mo sa magulang at respeto mo sa iba pati narin sa sarili mo. Nung una talaga ayaw ko maniwala na nagkakagusto na ako sa kaibigan ko, pero habang tumatagal mas lumalala ang pagmamahal ko sayo. Nakwnto ko sayo kung gano ako kagago sa mga ex ko at nakwento mo ren ang ex mo.... HAY NAKO! AYOKO NG PAHABAIN PA TOH! ANG GUSTO KO LANG SABIHIN AY MAHAL NA KITA PEARL YNNA GONZALES! MAHAL NA MAHAL!"
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko nung mga panahong iyon, di ko alam kung matutuwa ba ako, maeexcite pero ang naalala ko lang yan naluha ako.
"Oh? bat ka umiiyak? Ayaw mo ba? Ayos lang sakin.."
"Hindi.. hindi.."
"Eh ano?"
"Ayoko lang masaktan pang-ule.. ayoko na! Sawang sawa na akong masaktan! BAT BA AKO NA LANG LAGI ANG KAILANGAN MASAKTAN?! BAKIT?!"
wala lang siyang sinabi at agad niya akong niyakap
"Kung hindi ka pa handa, ayos lang.. maghihintay ako hanggangat makakaya ko.."
at hinalikan niya ako sa noo, at mas hinigpit ang mga braso niya sakin.
Lumipas ang mga buwan at mas lumalim ang pagtingin ko sayo, sobrang takot na takot ako na baka gawin mo rin sakin ang ginawa sakin ni James.
Pero habang tumatagal mas binibigyan mo ako ng rason para mahalin kita.
It was my 25th birthday when I had my speech (di naman nawawala yan sa mga celebrant eh HAHAHA)
"I had encountered a lot of trials in my life, especially when my parents died at samahan mo pa ng break up ng first love mo hahaha" I joked.
"But we know that for some reasons we have to go through those kinds of hardships. Thank you, sa mga kaibigan kong walang sawang sumoporta sakin nung mga panahong walang wala ako. Eivie, Bryan, Anne, Cloe and especially Jonas.
Of course most of you knew Jonas, Mr.Confession nung Graduation hahahah
3rd yr HS, Siya ung bestfriend ko hanggang college, Siya ung nanjan sa ups and downs ko, and Jonas, He made me happy, really happy.---"
Hindi ko namalayan na umiiyak na ako sa harap nila sa sobrang saya..
"Sa tinagal mong paghihintay.. Para lang sa isang sagot na hindi mo alam kung masasagot pa ba.. Oo ang sagot ko dun.. oo Jonas"
In that frequent time, that was the first time that I saw him cried, He ran to me and hug me tightly, everyone else was also crying HAHAHA
He was so happy na nalift nia ako while hugging whispering..
"I love you Pearl, hinding hindi ko gagawin ang katangahan na ginawa ni James. I will treat you right, Ipapakita ko sakanya kung ano ang sinayang niya.. Ipapakita ko saka nila ang maganda kong girlfriend! Papakita ko sa buong mundo kung gaano kita kamahal!
at ipapakita ko sayo kung gaano mo ka deserve ang mahalin."
Maybe that was the reason kung bakit.
Bakit nangyayari sa akin yon.
Bakit hindi ako kamahal mahal
Bakit hindi sapat ang pagmamahal ko sayo.
Bakit hindi ako sapat para sayo.
At kung bakit mo ako iniwan.
and its all because, I wasnt for you
Its because I am for Jonas.
