1.bölüm

28 2 3
                                    

Sabah olunca kendimi hastanede buldum kendimi yanimda jeongin vardı yine hastalığım yüzünden bayılmıştım.

"Ya of jeongin uyan"

"Hm ah günaydin"

"Salak ne günaydini salak ara hyunjin'i gelsin alsin bizi ya"

"Geliyo birazdan"

Biraz bekledikten sonra hyunjin geldi neden bayildigimi sormadim bile cunku hastaligim yuzunden defalarca bayildim.

Cocuklar beni eve biraktilar ve kendi evlerine gittiler biraz dinlendim ve is gorusmem gittim bu isi yapmam lazimdi yoksa sokakta kalicaktim.

Kiyafetlerimi giyindim ve yuruyerek sirkete gittim cok fazla insan vardi ama en sonunda sira bana geldi ve odaya girdim.

Birisi kagidimi inceledi ve beni karsi koltuga oturtu.

"Meraba ben minho artik yeni asistanimsin"

"Memenun oldum bende jisung"

"Jisung seninle sartlari konusucaz"

"Peki efendim"

"Simdi jisung asistanim oldugun icin benim yan tarafimda calisicaksin ve benimle ayno evde kalicaksin bana sirkete efendim evde minho diyebilirsin"

"Ayni evde kalmak?"

"Evet bir sorunmu var?"

"Tamam peki efendim"

"Yarin gelip basliyabilirsin"

"Tamam efendim iyi gunler"

Sirketen ciktim kalbim yerinden cikicak gibiydi cok heycanliydim ise alindim ama ayni evde kalmak pek bana gore degil ama olsun yapacak bisey yok sonucta.

Yuruye yuruye eve geldim sirket evime yakindi pek uzak degildi eve geldim ve esyalarimi topladim ve sonra yemek yedim yemek benim en sevdigim seylerden biri.

Aksama kadar biseyler izledim telefonuma baktigimda bilinmeyem numaradan mesaj vardi alip hemen yazdim.

Bilinmeyen numara

Jisung

Kimsiniz?

jisung benim lee know

Ah ozur dilerim minho
Bey

Onemli degil hazirmisin seni
Almaya geliyorum

Tamam efendim de
Yarin almicakmiydiniz

Simidi aliyorum jisung
Sorunmu var

Yok efendim bekliyorum
Sizi iyi gunler


Suna bak ya kendisi dedi ayrica ev adresimi nerden biliyo bu gerci yazdirmistim bilmesi normal neyse en azindan herseyimi hazirladim.

Kapi caldi ve onu karsimda gorudum tek sikinti o an belimi beli eden kiyafetler giydigim icin belime bakmasi cok utandim hemen valizimi aldim ve arabaya bindim.

"Bu kadar utanmana gerek yok sonucta ayni yatakta yaticaz"

"NE AYNI YATAKTAMI YATICAZ"

"evet jisung neden sasiriyosun bu kadar"

Sakinim sakinim yok bisey sinir kirizi geciricektim bunun yuzunden ama sakinim bisey olmaz jisung araniza yastik koyarsiniz.

Eve geldik ev kocamandi yani zengindi neyse eve girdik minhoya birsuru soru sormak istiyodum.

"Sey bisey sorabilirmiyim efendim"

"Evde efendim yoktu tatlim"

Minho dudagima yanasti ve optu kalbim kut kut atiyodu bayilmaktan cok korktum o an.

"Minho..."

"Ah hadi gel sasirma gel odaya gidelim"

Minho elimden tutu ve beni odaya goturdu kalbim yeriden cikicak gibiydi cok heycanliydim bu gece bisey olmasindan cok korkuyorum.

"Sey minho ayni odayi anladim neden ayni yatak peki"

"Jisung simid dusun fenalasiyorum olucek gibi oluyorum ve sen benim yanimda degilsin"

"Ah tamam minho bey"

"Ah acmisin jisung gel biseyler yiyelim"

"Tamam"

Yok yani ben bu gun kesin gebericem yoksa bunlar olamaz neden bana bu kadar yakin davraniyo ki neden.

Mutfaga geldik ve minho onume ilaclarini dizi neden boyle bisey yapti ki.

"Bak jisung sen bana bu ilaclari hatirlaticaksin tamami ben cok cabuk unuturum bir keresinde unutugum icin nerdeyse olucektim"

"Tamam minho"

"Hadi gel yemek siparis edelim"

"Peki minho"

Only you/Minsung Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin