"Yazın sonunda bambaşka biriydin o zaman. Yetenekli, güçlü ama çok şey görüp geçirmiş biri."
Draco acıyla karışık güldü. "Sanırım. Tek bildiğim artık çocuk olmadığımdı."
Hermione içindeki coşkun merhamet hissine karşı koyamıyordu daha fazla. "Sana s...
yeniden kavuşmak ne güzel, yeniden bu satırlarda buluşabilmek ne kıymetli.
burası benim bir parçam olmuşta fark edememişim ben. bazılarınız gerçekten benim bir parçam olmuş, utancımdan bunu asla kişisel olarak söyleyemeyecek olsam da eminim her biriniz özel olduğunuzu biliyorsunuzdur.
bazılarınız gitmiş olabilir. wattpad kitaplığınızdaki bu kitap da neyin nesi, ne bildirimi birdenbire bu, aa bu devam ediyor muymuş, hikayesi neydi, bir ara ağlamıştım sanırım ama çok uzaklarda kalmış ne için olduğunu bile hatırlamıyorum... bu sözlerden korkuyorum, evet. zamanında bu şekilde giden değer verdiğim birkaç okuyucu oldu. :') ama bazılarınız da var ki son bölümün üzerinden yarım yıl geçmiş hâlâ burada. hikayeye benden çok sahip çıkıyor. çok minnettarım. gerçekten. gidene de kalana da.
ve.. lütfen bu bölümde kendinizi gösterin. yorumlarınıza ihtiyacım var. son iki bölüme baktığımda anladım ki beni gaza getiren ve yazmaya teşvik eden şey gerek satır arası geyik yorumlar, gerekse bölüm sonunda belirttiğiniz güzel düşüncelerinizmiş. bir önceki bölüm demiştim ya, eğer bu hikayenin bir bekleyeni olmazsa bende yazanı olamam diye-- sizi fark edebilmem; onlarca yazdığım paragrafın sizlerde ne hissettirdiğini görmemden geçiyor. beni bu hikayeyi paylaşmaya iten şey o güzel kelimeler, bölümü şevkle okuyor olmanız ve bunu belirtmeniz. hikayeyi hızlı yazdığım zamanlarda (sadece dört beş ay içerisinde ilk 40 bölümün paylaşıldığı zamanlarda) beni yazmaya iten satır arası ve bölüm sonu yorumlarıydı, kimin nereye nasıl tepki vereceğini bilecek kadar tanıyordum o bir avuç insanı. ama şimdi sayımız artmasına rağmen kimin ne tepki verebileceğini çıkaramıyorum. o yüzden siz değerli okurlarımı yorumlarda bekliyorum.
ama her şeyden önemlisi,
umarım hayatınızda her şey yolunda gidiyordur. yolunda gitmiyorsa da üzülmeyin, hayat bu, yolun hep düz olmasını bekleyemezsiniz, inişleriyle çıkışlarıyla terbiye edebilmeli bizi. bazen değiştirmeli, bazen yerinde saydırmalı. önemli olan çevrenizde güzel çiçeklerin bulunabilmesi. bu hikayenin o çiçeklerden olabilmesi ümidiyle.
bu bölümü son dönemde benim için çiçek olmuş bir arkadaş grubuna ithaf etmek istiyorum. este's friends, bu bölüm size.. <3
İyi Okumalar.
Nox.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
