Benim Babam Kötü![Düzenlemede]

Part: 19.

Iy okumalar ~

×××××

Babam o günden sonra olayı büyütmedi ve intikam almadı. Burda güzel yırtmam peki?

Sevinçle kahvaltıya indim ve yerimde oturdum.

Tek sorun bu bir haftada değişen şey Metenin her gün bana çikolata alması Atanın ise türlü abur cubur almasıydı.

Meltem yada Aysel her gün çantamın dolu dolu geldiğini biliyorlar.

"Biraz sağlıklı yemek ye küçük hanım. Eğer sağlıksız şeyler yersen şişman olursun"

Çatala baktım ve kendimi tutamadan göz devirdim.



(Lara Aslan 3 yaş.)

Ateş dişini sıktı bana geri baktı

"Sen yine o pi- cücelerden, onlardan bir şey al, bak sen sonra görürsün"

Ateş sonra geriye yaslandı "O kocaman karnın büyüdükçe büyür sonra"

Sinir ile portakal suyumu içtim.

Aslında doğru dedi karnım büyük olabilirdi çocuktum ama ben bu karınla evlenemezdim.

Ben bu düşünce ile okula girdim Mete beni görünce koşarak sarıldı.

"Lara nasılsın? Bak bugün sana renkli çikolata getirdim? Annem sana vermemei istedi!"

"Üzgünüm alamam"

"Neden?"

Mete üzüldü sesi ve yüzü düştü "Karnım büyük bana artık şeker ve çikolata yasak"

Mete benim karnıma baktı sonrada kendi karnına ve kızardı "Sen tatlısın hem çocuklarda normal bu"

Ben gözümü aşağıya kaydırdım ve onun karnına baktım. Sinirlendim ve dişimi sıktım

"Neden sende yok?"

"Lara!"

Ata elinde pembe poşetle koştu ve bana uzattı.

"Nasılsın? Bak bu sana"

Mete onun eline vurdu poşet düştü biz şaşkınca ona baktık arkadan gelen Sarp ve Eren kaşlarını çattı.

Haa umarım bu konu büyümez sabah sabah, yine kavga kaldıracak durum yok bende.

"Lara bu kim?"

Ata sinirle Meteye baktı.

"Mete. Mete buda Atakan"

"Memnun olmadım" Ata göz devirdi ve poşeti kaldırdı

"Aynısı"

"Ata bana artık şeker ve sayre getirmeyin bana asla bir şey getirmeyin artık."

Ata şaşkınca bana döndü

"Neden? Sevmiyor musun?"

"Hayır sadece sağlıksız"

"Bunu bugün anladın mı?"

Sarp sırıttı göz devirdim Mete elimden tuttu "Sınıfa gidelim Lara geç kalmayalım senin sevdiğin ders var"

Gülümsedim ve başımı salladım Ata ve diğerlerine el sallayarak Mete ile sınıfımıza koştuk.

Sarp omuz silkti Eren yere bakan Atakanı gördü ve endişelendi.

"Iyi misin?"

Ata elindeki poşeti çöpe sinirle attı