Ters Köşe

Kaçıyor Muyum? Savaşıyor Muyum?

Arkadaşlar bu bölüm benim ilk yazım olduğu için lütfen kötü diyip gitmeyin ilk bölümden sonra gelenler daha iyi ve daha sürükleyici lütfen ilk bölümün berbat olmasını mazur görün çünkü bu bölüm üzerinde durmadan yazdım ama diğer bölümlerin hepsini en az 6 7 saat düşünerek önce deftere sayfalarca yazarak taslak olarak ve sonra da buraya geçirerek yazdım bu yüzden ilk bölümden kötüymüş deyip gitmezseniz sevinirim.
 
       Bir şans verin lütfen :)

Ahhhh! Neredeyim lan ben burası da neresi yine ne bok yedim de başıma iş açtım. Kafam kanıyor lan hay sikeyim kim yaptı bunu gözlerim etrafı izlemeye başladı. Ama ilk başta net göremiyordum. O sırada karşımda masaya yaşlanmış birini gördüm. Kravatını genişletmiş,kol düğmelerini çıkarmış ve kollarını sıyırmış haldeydi. Ellerine baktığımda ise peçeteyle siliyordu ellerinde ki kandı o kanın bana ait olduğunu anlamak hiçte zor olmadı. Etrafıma bir kez daha baktığımda nerede olduğumu anladım burası benim okulumdu ama neden buradaydım. O sırada hafızam yeni yeni gelmeye başlamıştı. Hatırlamak için kendimi zorladığım da aklıma o çocuklar geldi oruspu çocukları kavga ediyorduk. Tek başıma olmama rağmen 5 kişilerdi kavga sebebi ise çok boktan bir şeydi onlardan birinin sevgilisinin bana verdiği selama karşılık verdim diye. peki ben neden buradaydım. Dayanamadım ve sordum
-neden buradayım?
-çünkü cezanı cekmelisin
-ne cezası ben bir şey yapmadım
-ahh demek öyle okulda sorun çıkarmak ve kavga etmek suçtur evlat
-(evlat mı evlat senin amına koyar demek istedim ama diyemedim) ne zamandan beri buradayım?
- 3 saattir
-ne 3 saat mi hasiktir şimdi sıçtım.

Hızla kalmaya çalıştım ve çantamı aldım tam giderken bir el kolumu tutup hızlıca beni çevirdi ve bir yumruk suratımdaydı. Şerefsiz hoca bana yumruk atmıştı. Bunu neden yaptığını biliyordum benden nefret ettiği için ama ona karşılık vermek yerine hemen kasığına bir tekme atıp kaçtım. Kaçtığım için sevinirken hızlıca önüme geçti ve karnıma bir tekme intikam almak istediği çok belliydi ama Benim burda durup onunla oynayacak vaktim yoktu.Gitmem lazımdı geç kalmıştım eve gitmeliydim. Hızlıca koşarken nefes nefese kalmamı göz ardı edip daha da hızlanıyordum. Sonra Bi anda durdum neden durduğum aklıma gelince gözlerim doldu. Ağlamak istedim ama ağlayacak kadar bile halim yoktu. Yediğim dayak yüzünden unuttuğum evim aklıma geldi ve ailem onlar artık yoktu ve ben bunu unutmuştum nasıl unuturum bunu nasıl unutabilirim Ben mal mıyım acaba ailem öldürülmüştü ağlamak istedim kendimi dövmek kendimi öldürmek istedim. Gitmek istediğim tek bir yer vardı.
-selam Atakan abi
-selam aslanım hayırdır bu saate
-abi bizimkiler hani şey ya vefat ettiler bende kendimi yalnız hissettim buraya geldim.
-iyi yaptın aslanım gelmişken ders yapalım mı?
-hiç yok der miyim?
Atakan abi benim dövüş hocamdı aynı zaman da hem abim hemde akıl hocalığımı yapardı. Onu öz abim gibi görürdüm.
*Yaklaşık 1.30 saat sonra*
-öldüm be abi donuma kadar ter
-Eee oğlum acı olmadan güç olmaz.
-yine haklısın kral
-eyw aslanım
Saat gece 3 olmuştu eve daha yeni girmiştim ve duş alıp hemen uyudum.

*ERTESİ GÜN*
Temiz hava güzel ışık ve güzel bir kahvaltı kendime birseyler hazırlayıp evden çıktım. Tam o sırada telefonuma baktığımda gördüğüm şey söyle bir tepki vermeme sebep oldu '' senin olduğun mektebi siiii.... '' lan bugün cumartesiymis ciddi olamazsın. Kapıyı kapattığım gibi geri açtım ve yattım ne bekliyordun ki 1 dakika ben bu hatayı nasıl yaptım kendimi tanıtmayı unuttum ben Ensar Acar. 18 yaşındayım yani lise son ama gerçekten son olur mu bilmem. Hobilerim aksiyon içeren her şey ve macera bu yüzden hayatım hep inişli çıkışlı. Çok fazla arkadaşım yok aslında hiç yok sadece 2 3 kişi var. Onları da daha sonra tanırsınız.
*uykudan sonra*
Saat 2 olmuştu neyse şuan saat önemli değil hemen giyinip çıktım. Graviti yapmak için kendime boş bir duvar belirlemiştim. O duvarın yanına geldiğim de çantamdan sprey boyalarımı çıkardım. Önce ne yapacağıma karar verdim ve sonra taslağı çizdim ve duvarı boyamaya başladım. Tam bitmek üzereydi ama uzaktan gelen iki kişi gördüm biri uzun iri yarı bir tip iken diğeri kısa sıska ve kıvırcık saçlıydı. Bende hemen yandaki kahveye oturdum ve onları izledim biraz durduktan sonra olduğum yere doğru gelmeye başladılar. Bende hemen Bi çay söyledim ve çaktırmadan onları izledim. Sırasıyla insanlara birsey soruyorlardı. Sonra bana doğru geldiler o an da adamları görünce duraksadım bunlar onlardı ailemi öldüren adamların köpekleriydi. Bana gelip
-Mehmet Ensar'ı tanıyor musun?
-nereden taniyayim soy ismi yok mu?
-soy ismi neydi lan?( dedi iri olan sıskaya)
-Acar diye hatırlıyorum evet evet Acar
-yok valla reis tanımam ben zaten çokta arkadaşım yok
- peki eywallah
-eywallah bizden usta
Sonunda gittiler bende derhal eve gittim ve düşünmeye başladım kimdi onlar ailemi öldüren adamlar ne istiyorlardı şimdi de benim pesimdeler sanırım ne yapmalıyım hala bu evde kalmam güvenli mi acaba hiç birsey bilmiyorum ne yapacağım? Diye düşünürken kapı çaldı gelen en yakın arkadaşım süt kardeşimdi(o kendimi bildim bileli benimle doğdumuzdan beri beraberdik her zaman dayak yerken ağlarken gülerken hatta işerken bile beraberdik küçüklüğüm onunla geçti o benim süt kardeşimdi uzun sarı inegim benim ama inek dediğime bakmayın gözünün önünü göremiyor ve çok sakar ama o benim kardeşim)
-neredesin oglum ne yapıyorsun?
-burdayım oğlum noldu?
-mahalle de iki adam seni sordu herkese Allah'tan kimse birsey demedi
- iyi güzel sagolsunlar
-ne yapacaksın peki?
-kaçarım belki bilmiyorum hicbirsey bilmiyorum ama beni tanımıyorlar bana bile sordular beni o yüzden biraz avantajım var.
-dikkat et kardeşim sana birsey olmasını istemiyorum
-korkma kardeşim bize hiçbir şey olmaz
-olmaz demi lan?
-olmaz tabi oğlum

Olmaz mıydı? Gerçekten ona belli etmemeye çalıştım ama bende emin değildim ki her an her şey olabilirdi bize bir şey olmayacağının güvencesi yoktu. Ama aklımda bir plan vardı onlar beni arıyorsa bende onları arayacaktım onların kim olduğunu öğrenecektim ya da bebek gibi kaçacaktım. Ama ailemi öldüren insanların kim olduğunu ailemi neden öldürdüklerini öğrenmek istiyordum. Bu yüzden merakım bütün duygularımı bastırdı ve gözümü karartım. Onların peşine düşecektim ve kim olduklarını öğrenecektim.

Umarim beğenirsiniz yazmak konusunda hiçbir iddia da bulunmuyorum sadece yazmak hoşuma gitti bu yüzden yazdım umarım beğenirsiniz beğenirseniz çok mutlu olurum. Ve bu ilk yazım olduğu için biraz saçma şekilde uzatmış ya da sizi sıkacak kısımlar yazmış olabilirim yavaş yavas hersey oturur diye düşünüyorum lütfen sizde bana destek olun. ☺️.

İnstagram: Tayzzer_56