Black Cat ( YIZHAN FF ) ✔️✔️

🐱 Chapter 74 🐱

Xiao Zhan's P.O.V

මර උගුලකින් බේරිලා හෙට ඉදන් නිදහසේ හුස්මක් ගන්න ලැබෙනව කියලා දැනෙන සතුට අදින් පස්සේ ජුන් එක්ක තියෙන හැම බැදීමක්ම ඉවර වෙනව කියලා දැනෙන දුකෙන් වෙලා ගන්නව.. මෙහෙන් යනවයි කියලා සතුටු වෙන්න බැහැ යන්නේ මාලිගාවේන් විතරක්ම නෙමෙයි හින්ද.. මගේ පලවෙනි සහ ගොඩක් දුරට අන්‍තිම ආදරේට අද ඉදන් මට ආයුබෝවන් කියන්න වෙනව..

අන්තිම මොහොතේදී ඇස් දෙකින්වත් නොදැකම..

ජුන් කිව්ව විදිහට චෙන් යූ මාව ගෙනියන්න මාලිගාවට එන්නේ නැහැ මම එනකන් මග බලන් ඉදී කිව්ව..මොකද අනිත් අය සැක හිතයි කියලා..

ඒත් වෙලාව ලං වුනාම මට චෙන් යූ කෝල් කරයි කිව්වට පහ පහුවෙලත් චෙන් යූගෙන් කෝල් එකක් නැති වෙනකොට හිත කලබල වෙන්න ගත්ත.. පොඩි කාලේ ආච්චිට හොරෙන් ආච්චිගේ කිරි පිටි හොරෙන්‍ කන්න යනකොට වගේ බඩ පපුව දන්න ගත්ත..

තප්පර පහෙන් පහට ෆෝන් එක දිහා බල බල කාමරේ එහාටයි මෙහාටයි කලබලෙන් ඇවිද ඇවිද මම හිටියේ හරියටම මොකක්ද කරන්නේ කියලා හිතාගන්න බැරිව..

චෙන් යූගේ ෆෝනුත් ඕෆ්..

' බලන් ඉදලා හරියන් නැහැ..'

පොඩි බෑග් එකත් තද කරලා අතට මිරික ගත්ත මම කාමරෙන් එලියට අඩිය තිබ්බ..

හැමදේම වෙනදා වගේමයි.. මිනිස්සු ගොඩක් මේ වහල යට ජීවත් වුනත් කාන්තරයක් වගේ හරිම නිශ්ශබ්දයි.. ඒත් අද ඒ නිශ්ශබ්ද බවේ තිබ්බේ අමුතු ගුප්ත බවක්.. මම උඩට අරන් පහලට දාන හුස්ම මටම ඇහෙන තරමට නිශ්ශබ්දයි.. මුලු මාලිගාවම ඒසි කරලා තිබ්බත් මගේ කන පිටිපස්සේ දහඩිය බිංදු පහලට බැස්ස.. වෙනදට එහේ මෙහේ යන කොරිඩෝ එක අද දැනුනේ මරියානා ආගාධේ උඩින් නූලක් ඇදලා එක දිගේ ඇවිදගෙන යනව වගේ ෆීලින් එකක්..

කොහොම හරි පඩිපෙලත් බැහැගෙන මට ලිවින් ඒරියා එකට ඒ ගන්න පුලුවන් වුනත් ලිවින් ඒරියා එකේ කකුලක් උඩ කකුලක් දාගෙන ඉදන් හිටියේ පලවෙනි දවසේ කෑම මේසේදි මට කෑගහපු කෙල්ල.. ඒකිගේ මුහුනේ තිබුනේ අර සුරංගනා කතා වල නපුරු මායාකාරියෝ ගාව තියෙන හරි මුස්පේන්තු හිනාවක්.. ඒකි කෙලින්ම බලන් හිටියේ මගේ දිහා හරියට මම එනකන් බලන් ඉදලා වගේ..