Düz Zihinler (Flat Minds) Bill Cipher Hikayesi

Bölüm 9: Hasta Bill

Yazar Notu
Yani bunun ardındaki ana sebep Bill'i hastayken yazmak istemiş olmam. Hasta Bill, birinin dediği gibi. Tamamı bu. Yani beni dava edin.

Benim Notum
Merhabalar! Nasılsınız? Bölüme başlamadan önce başlıkla ilgili bir açıklama yapacağım, Kill, İngilizce'de öldürmek demekken Ill ise hasta demek. Bölümün orijinal başlığı ise (K)ill Bill. Bu bilgiyle ne yapacağınız size kalmış. Neyse, bölüme geçebiliriz artık, iyi okumalar...

Bölüm 9: Hasta Bill

Bir şeyin doğru olmadığına dair ilk işaret boğazının gerisindeki kaşıntıydı. Stanford bunu ilk başta görmezden geldi- Arkada Saklı'yı araştırmak daha önemliydi, buz soğuğu ve kar falan- ve sadece saklanma yerinde kaldı.

Güneş batıyordu, ve gözlükleri kırağı ile kaplanmıştı, sonunda yenilgiyi kabul etti ve evine doğru yola koyuldu. O zamana dek, boğazı kesinlikle ağrıyordu ve o kadar şiddetli öksürüyordu ki göğsünde bir şey ağrıyordu.

Ah peki. Sıcak bir içeceğin halledemeyeceği bir şey değildi.

---

Gece geldi ve geçti, ve Ford uyuyamadı. İtiraf etmeliydi ki, ateş ve üşümenin buna bir etkisi olabilirdi. Belki de yanına bir atkı daha almalıydı, şimdi düşününce. Kasları da ağrıyordu, ama onlar kolayca aynı pozisyonda çok uzun süre çömelmenin sonucu olarak görmezden gelinebilirdi.

Şafağa doğru, uyuyakalmayı başardı ve hiç rüya görmedi, arkasında sürekli birinin olduğu hissi hariç. Tekrar uyandığında, öğle yemeği vaktiydi. Öğle yemeği yiyecek halde olduğundan değildi zaten: balgam kusmakla ve lenf nodlarının ne kadar şiştiğini not etmekle geçirdi.

''Bir soğuk algınlığı, o zaman,'' dedi boş odaya, sesi çatlamıştı. Rahatsız ediciydi, gerçekten, özellikle terlemeye ve ayağa kalktığında başı dönmeye devam ettiği için, ama oh peki. Biraz daha dinlenirdi. Grip birkaç güne geçerdi.

---

Tamam. Şunu üç gün yap.

---

...Dört?

---

Günlük Yazısı ????
Pnömöniye yakalandığımdan şüphe ediyorum. O kadarını fark etseydim, kara girmeden önce tedavi arardım. Yine de, burada ihtiyacım olan her şey var. Yiyecek ve ilaç. İyileşene kadar dinleneceğim. Haftanın sonuna kadar daha iyi hale gelmezse, hala bir ambulan
Hayır hayır hayır. Öyle bir şey yok. Burada çok fazla şey var. Yabancıları içeri alamam. İmkansız. Zaten telefon hatları kesik. Kar fırtınası. Normale dönmesi günler alabilir.
Okuyamıyorum. Odaklanamıyorum. Radyo bozuk ve onu tamir edecek kadar odaklanamıyorum. Çocuk oyuncağı olmalıydı.
Ateşim düşmüyor.
Bill'in nerede olduğunu merak ediyorum.

---

''Hey, Altı Parmak! Bir süre geçtiğini biliyorum, ama-- whoa. Burada neler oluyor?''

Bir şeylerin yolunda olmadığına dair ilk işaret Ford'un zihin boşluğunun çoğunun yanıyor olmasıydı ve gerçekten, her şeyi gören bir göz olmasa bile bunu kaçırması zor olurdu. Alevler kitapları karartıyordu ve parşömenler her yerde süzülüyordu ve, en önemlisi, evrenin mavi-siyahlığı uğursuz bir morumsu-kırmızı tonuna dönmüştü. Bill'in bu renklerle bir sorunu olduğundan değildi, ama gerçekten, gerçekten Zeka Küpü'nün zihni normalde böyle gözükmüyordu.

Ve bir şekilde, Bill favori piyonunun bir anda redekorasyon yapmaya karar verdiğinden şüpheliydi.

''Ben... biraz soğuk algınlığına yakalandım,'' dedi Ford. Var olmayan zeminde yatıyordu, bakışı bir kitaba sabitlenmişti. Gözleri hareket etmiyordu, ama, ve tutuşu epey çok sıkıydı. Bill kaşını çattı.