secret, lucas torreira

0.4

lucas

Partide yaşananların ardından bir hafta boyunca Devin, tesise hiç gelmemişti. Yaşananları sadece Dries'e anlatabilirdim çünkü daha fazla içimde tutmak istemiyordum.

Dries'i yalnız gördüğüm anda hızla yanına doğru adımladım.

"Çıkışta benimle gelir misin? Konuşmamız gerekiyor."

Bir şeylerin ters gittiğini anlamış olacak ki kaşlarını çattı.

"Yalnız mı?"

Kafamı salladıktan sonra sırtımı sıvazladı.

"Çıkalım şimdi, gel."

Adımlarımı hızla arabama yönelttim.

Eve vardığımda tam arkamda Dries'in arabasını park ettiğini gördüm.

Eve girdikten sonra biraları getirip Dries'in kucağına bıraktım.

"Ne haltlar becerdin, dostum?"

"Aktürkoğlu'nun nişanlısıyla öpüştüm."

Ağzındaki birayı püskürtmesiyle gerçekten sıkıntılı bir durumda olduğumu tekrar hatırladım.

"Kerem biliyor mu?"

"Kız sarhoştu, hatırladığını bile düşünmüyorum."

"Aptal, dışarıda o kadar kız varken çocuğun nişanlısına mı gerçekten?"

Cevap vermememle dikleşti.

"Kızdan hoşlanmıyorsun değil mi?"

Masumca Dries'in suratına baktığımda sinirlendiğini anlamıştım.

"O çok güzel, Dries."

"Ve parmağında kocaman bir yüzük var, aptal."

Cevap vermeme fırsat vermeden tekrar konuştu.

"Ya Kerem öğrenirse? Elde edip sıkılacağın bir kız senin tüm kariyerini mahvedebilir, bu işi ilerletme."

"Kız o günden beri hiç tesise gelmedi."

"Bende numarası olması lazım, ama yazdığını Kerem görebilir."

"Arasan?"

Kafasını sallayıp çaldırmaya başladı.

"Merhaba?"

"Kerem oralarda mı?"

"Hayır, henüz gelmedi."

Cevabı aldıktan sonra Dries telefonu bana uzattı.

"Devin?"

"Lucas, konuşmak istemiyorum."

"Hatırlıyorsun..."

Telefon suratıma kapandığında Dries'e döndüm.

"Tesise geldiğinde Kerem'e söylemeyeceğinden emin ol ve bu meseleyi kapat."

"Kapatmak zorundasın, söz ver."

Dries'e bakıp kafamı salladım, fakat ikimizde bu sözü tutmayacağımı çok iyi biliyorduk.