Slake line
One Shot story
Part TWO ^_^
Years have passed...
Alam niyo kung ilang years??
5 YEARS !!!
And still ... Hindi pa rin siya bumabalik.
I missed Shiella so much!
I'm already 19 years old now, and I'm already 4th year high school. Graduating nga ako eh !!! malapit na ang graduation namin and, I am running for valedictorian. Saya di'ba??
Pero sana andito siya, para mas ma inspire ako, pag naging valedictorian talaga ako, wish ko, siya ang mag sasabit ng medals ko.
5 years have passed, and hindi pa rin ako nakakamove-on sa kanya, lagi ko pa rin siyang naiisip. I really really missed her.
Araw-araw pa rin akong tumatambay sa slake line. Iniisip pa rin na sana dumating siya, minsan nga para na akong sira, nag-iimagine na nandito siya. Kinakausap ko pa nga ang sarili ko, dahil akala ko, kausap ko siya.
But even though, hindi pa ako nakakamove on sa kanya, but i'm pretending, that nakamove on na ako. But deep inside, I still love her, my first love. MS. SHIELLA MAE CHENG.
Andito ako ngayon sa slake line, tumatambay na naman. Excited na ako bukas, iaanounce na kasi ang general honors ng seniors. Still, kahit 4th year high school na ako,
dito pa rin ako nakatira sa Chuchu Orphanage. Sabi ni mama Arlene, pag nakatapos na daw kami sa pag-aaral, at nakahanap ng magandang trabaho, in short. Kapag kaya na naming buhayin ang sarili namin ay pwede na kaming umalis dito sa
orphanage at mamuhay kasama ang aming magiging pamilya, at pangarap ko na kapag aalis na ako dito ay ang aking kasamang pamilya ay si Shiella at ang mga anak namin.
"Kuya Davon, halika na! Kakain na tayo!",tawag sa akin ng kapatid kong si Reynald.
Nga pala, 2nd year high school na ngayon si Reynald, at may girlfriend na, buti pa siya nagkagf na, pero ako, NGSB parin, as in NO GIRLFRIEND SINCE BIRTH. Sabi ko nga sa inyo dati diba na, basta hindi ko
mahal ang isang babae ay hinding-hindi ko ito liigawan, at kasasabi ko rin na hindi pa ako nakakamove on kay meme, kaya, NGSB ako. :(
"Sige, papunta na ako diyan", sagot ko kay Reynald.
Pagpasok ko sa loob ay kumain na kami, pero bago kami kumain ay nag pray muna kami.
Pagkatapos naming kumain ay nagulat ako sa tanong ni mama Arlene.
"Davon, mis mo na ba ang kapatid ko?", -mama
"Bakit niyo po natanong iyan ma?", -ako
"Eh, kasi tumatambay ka na naman sa slake line, kung saan-", -mama
"Ma, wag niyo na pong ipaalala sa akin please, matagal na akong nakamove on sa kanya", -ako
"Weh? Eh bakit sinunod mo yung sinabi niya? Bakit hindi kana chicboy ngayon?", -mama
Tama nga si mama, hindi na ako chicboy ngayon, sinunod ko talaga ang sinabi sa akin ni meme.
"K-kasi, ayaw ko na, nagbago na ako, mabait na ako. Ginawa ko yun para makapagconcentrate na ako sa pag-aaral", -ako
Totoo din yan, pero kaya ko ginawa ang lahat ng yan ay para maging proud sa akin si meme.
