lanetli ev ve evdeki kız

3.sebepsiz korku.

Defteri masanın üstüne geri koydum
Ve en fazla ne ola bilir diye düşündüm.
Aklıma kapıyı açık unuttuğum gelmişti.
Muhtemelen. Bir kedi ya da köpek.
En fazla birisi kapıyı açık görünce içeri girmiştir. Olamazmı..
Neyse...
Tam defteri yeniden elime alacaktım ki.
Bu sefer ses biraz daha şiddetliydi.
Hızla aşağı indim.
Kimse yoktu.
Yerde bir kağıt vardı.
Sanki yere yeni atılmış gibi.
Hem içeri girdiğimde böğle birşey yoktuki...
Notu elime aldım ve ters çevirdim.
Arkadaşım olmak istermisin?
Dilim tutulmuştu..
Ya bu saçma bir şakaydı.
Ya da...
Teorim gerçekti.
Benimle iletişime geçmek istiyorlardı.
Ya da istiyordu.
Biraz tırsmadım değil o yüzdende eve dönmeye karar verdim.

                                🕯

Dişlerimi fırçaladıktan sonra yüzümü yıkadım ve yatağımın yolunu tuttum.
Kendimi yatağa bıraktıktan sonra üstüme yorganımı çekip gözlerimi yumdum.
Gözümü açtığımda yine o evdeydim.
Önümde bir kız vardı.
Çok şirin bir kızdı bu.
Ama...
O evdeydim

Kız- merhaba.

Merhaba?

Kız- bizim evimize tekrar geleceksin.
Değil mi?

B-ben..

Kız- korkmana gerek yok.
Ben sana birşey yapmam.
Lütfen.
Benden korkma.
Herkes gibi.

Kızın bu sözlerinden sonra kızdan o kadarda korkmuyordum sanki. Hemde Kız o kadar şirindiki korkum
Bir anda kayboldu gibiydi.
Kızın yanına gidip sarıldım.

Kız şaşırmış bir şekilde baktıktan sonra gülümsedi ve oda bana sarıldı.
Gelicem.ama eğer bir işim çıkmassa.
Mutlaka gelicem.

Kız- ben Emily.
Emily Sams.

Bunun o kız olduğunu biliyordum.!

Memnun oldum. Bende Aden.

                               🕯