Bebeğim

691 83 20
                                    

"Doğru duydun onu ben öldürdüm"

Tüylerimin ürperdiğini hissediyordum vücudumdaki güven hissinin yavaş yavaş kaybolduğunu, gözümden bi yaş aktığını...hayır tabiki babamın ölümü yüzünden değil zaten ondan küçüklüğümden beri nefret etmiştim beni kendi istediği şeylere zorlayıp yaptırıyordu yapmassamda bana ağır cezalar veriyordu cidden... ağır cezalar

Korku bütün vücudumu sarmışken sesimin titrememesine özen göstererek konuşmaya çakışmıştım

"Neden"
Sesim titrememişti ama öyle sessiz çıkmıştıki ben bile zor duymuştum

"Ne dedin bebeğim"

"Neden"
Bu sefer düzgünce sorduğum soruyla kaşları havalanmıştı

"Pek önemseyeceğini sanmamıştım sonuçta ondan nefret ediyorsun"

"Bunu nerden biliyorsun"

"Emin ol senin hakkındaki herşeyi biliyorum"

Hala korkudan tüm vücüdum titrerken bi evin önünde durmuştu ev şehirden uzak biyerdeydi

"Hadi in bebeğim"
Ben miyim bebek onun mu

Demesi ile inmiştim
...

Şuan bana gösterdiği odada oturmuş boş boş duvarı izliyordum cidden sıkıntıdan patlicaktım aynı şeyleri düşünmekten bıkmıştım aklımda birsürü soru vardı ve kimse cevaplamoyordu ani bi kararla aşağı bana gösterdiği odasının kapısına tıklamıştım İçerden girmeme dağir yanıt geldiğinde girmiştim beni görünce sinirli yüzü bianda yumuşamıştı

"Gelsene bebeğim"
Onun seslenmesi ile hala kapıda olduğumu farketmem bir oldu dirket gidip masanın önündeki koltuğa oturmuştum

"Dinliyorum bebeğim"
Bu dört olmuştu
Ben bebek değilim

"Bir ben bebek değilim iki senin bebeğin asla değilim üç bebek gibi yüzüm var evet ama bu bebek olduğum anlamına gelmez"

Tek nefeste söylediğim şeye kıkırdamış
"Peki bebeğim hala seni dinliyorum"
Ah doğru ben buaray ne için gelmiştim

"Sana sormam gereken sorular var"

"Dinliyorum"

"Bir babam beni niye sana size verdi"
Bu soruyu duyunca kaşları gerilmiş ve cevap vermişti

"Çok mu merak ediyorsun"
"Evet"

Derin bi nefes alıp konuşmaya başlamıştı

"Babanın şirkete birkaç borcu vardı ve bu borçlarını kapatmak için bize bir söz verdi eğer seni vermeseydi şirketi batıcaktı çünkü seni bize verip şirketini batırmaktan kurtardı birnevi yani seni bize sattı"

Şok ile ağzım aralanırken tekrar derin nefes alıp konuşmasına devam etti

"Bize bir yarışma olucağını ve kim sağ kalırsa seni ona verecğini söylemişti tabi ikimizde seni istediğimiz için hırsla yarıştık ve yarışmada galip olmadı babanda götünü kurtarmak için direkt ikimize verdi seni"

"Beni neden istiyodunuzki"

"Onu bilmem ama ben sana aşığım jeongin"
Şok ile aralanmış ağzım biraz daha açılırken
Bana gülüp konuşmaya devam etmişti

"Onca şey söyledim ve senin takıldığın tek şey bumuydu ayrıca ağzını kapat sinek giricek"
Hala kıkırdarken son söylediği cümle aklıma hyunjini getirmişti (aklımda canlanır bi maziii)
İçim tekrar ürpertiyle dolarken minho ciddileşmiş ve bana seslenmişti

"Birşeymi oldu bebeğim"
Evet oldu

"H-hayır sadece"
Ne söylicektim şimdi

"Sadece ne"

"Babamı neden öldürdün peki"

"Ahh şey senin bilmemen gereken şeyler yüzünden"
Kafamı sallamıştım gala ondan korkuyordum ve aklımdaki huunjin yüzünden ellerim titremeye başlamıştı ya beni bulursa ya türlü türlü işkence ederse yada döverse gidiceğim biyerde kalmaz burda bir katille kalamam artık evede gidemem

Ben düşünceler ile boğuşup kendimi daha çok korkuturken minho bana seslenmişti

"Bebeğim iyi görünmüyorsun"
Telaşla yanıma geli elini yüzüme koyucağı sırada tiz bir çığlık atmıştım

"Bebeğim benden korkma sana asla zarar vermem şimdi bakmama izin verirmisin lütfen"

Hafif kafamı sallayınca elini yüzüme koyup yanağımı öpmüştü

NİYE ÖPMÜŞTÜKÜ ŞİMDİ FIRSATTAN İSTİFADE AĞAĞ KIZARDIĞIMI HİSSEDİYORUM

Benim bu halime kıkırdamıştı

Odadan tam çıkıp kaçıcağım sırada hizmetli kadın ile karşılaşmıştım minhoya bakarak

"Efendim hyunjin bey geldi içeri alayımmı"

Hyunjinin ismini duymamla buz kesilmiş olduğum yerde kalakalmıştım

DMDJSKJCDMJDKFJFSKHD
Tekrar okurken bi cringe geliyo

two seme one ukeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin