Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Ateş Dersi 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru yok.

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in ağızından;

"Ateşin istediğiniz şekle girmesi için bir nedeni vardır demiştim neydi o hatırlayan var mı?"dedi Bay Robert

Bay Robert'ın dersi olan Ateş Elementleri dersine girmiştik.Bay Robert derse girer girmez,Sadece Troy,Tralia ve benden oluşan sınıfı ayağa doğru kaldırmış tahtanın önünde üçümüzü de bir sıraya dizmişti.Troy,En sağda,Ben Troy'un yanında duruyordum benim sağımda ise Benim solumda ise Tralia duruyordu

Üçümüz de sanki askerdeymişiz gibi neredeyse aramızda adım olmadan yan yana duruyor ve dimdik duruyorduk

Bay Peter parıldayan turuncu gözlerini hepimizin üzerine dikti bir kaşını havaya kaldırmıştı ve gözlerini hafiften kısmıştı dudaklarında ise Sinsi Bir sırıtış vardı

Tralia iç çekti

"Sebebi ateşe güvenmemiz ve güvendiğimizi ona belli etmemiz çünkü Eğer Ateş ona güvendiğimizi anlarsa istediğimiz şekle girer"dedi Tralia bıkkın bir ses tonuyla

Ki haklıydı çünkü neredeyse bu Bu dersi almaya başladığım günden beri Bay Robert durmaksızın bu soruyu sorup sorup duruyordu.Tamam anlıyorum bunu unutmamamızı istiyordu ama her derste de sormazsın be

Bay Robert gözlerini açarak Tralia'ya doğru gülümsedi ve sol elini kaldırarak parmaklarını şıklattı

"Doğru bildiniz Bayan Scale!"dedi ve ellerini iki yana doğru açtı

Bay Robert'ın ellerinde 4 tane ufak tefek top belirdi bu 4 ufak tefek top bir avuca zar zor sığıyordu ancak yine de bir şekilde sığıyordu.Bay Robert bu küçük ateş toplarından birini aldı ve Hokkabaz gibi sırayla Ateş toplarının hepsini 2 3 4 diyerek döndürmeye başladı

"Her zaman da bahsettiğim gibi Çocuklar,Ateş tıpkı birer insan gibidir. Nefes alır,Yaşar,Düşünceleri vardır ve acıktığında da her şeyi yakarak yer.Her ne kadar sizinle konuşan ya da düşüncelerini açıkça belli eden bir varlık olmasa da ona da insan gibi davranmak gerekir.Güven,Sevgi ve inanç her zaman ateşi size güvenmesini sağlar Bunu asla unutmayın"dedi Bay Robert gözlerini ufak ateş toplarından uzaklaştırmayarak

"Ama eğer elinizde tuttuğunuz ateşi dair inancınızı,güveninizi ve sevginizi kaybederseniz..."dedi Bay Robert

Bir anda Bay Robert'ın Yüzündeki gülümseme düştü ve Ateş toplarını hepsini kendi avucunun içinde biriktirdi.Bir süre boyunca 4 tane minik Ateş topunu tuttuktan sonra ateş topları sanki bir jöleymiş gibi titremeye başladı ve bir anda kendilerini birleştirerek kocaman ve tehlikeli bir ateşe dönüştü.Neyse ki Bay Robert,Ateş Elementi konusunda ustaydı ki sınıfı yatmadın evvel kendi elleriyle hemencecik söndürmeyi başardı

"Ateş de size olan inancını güvenini ve sevgisini kaybeder ve bu onu tehlikeli bir canavara dönüştürür"dedi Bay Robert ve iki elini de birleştirerek arta kalan Ateş kıvılcımlarını söndürdü

"Bay Robert bize bunu neredeyse 50 bin kere söylediniz,biliyoruz Artık neredeyse ezberledik ya"dedi Troy sıkkın bir ifadeyle

Bay Robert hiç gocunmadan gülümsemeye devam etti ve sol elini havaya kaldırarak işaret parmağını kaldırdı.Gözlerini kısmıştı yüzünde ise bilmiş bir gülümseme vardı

"Ah...Biliyorum tabii ki de Bay Scale, sizlere bunu yeniden söylüyorum ki çünkü yarın bu öğretiye çok ihtiyacımız olacak"

Bay Robert bunu der demez üçümüz de ilk önce birbirimize baktık sonra da Bay Robert'a baktık.Bay Robert asker gibi dimdik duruyordu ellerini ise sırtının arkasına koymuş hepimize sinsi bir biçimde gülümsüyordu

"Yarın ateşin ta kendisi ile konuşacağız Çocuklar Yani kısaca ateşin ruhu ile görüşeceksiniz"dedi Bay Robert aşırı derecede sakin bir sesle

Bay Robert bunu der demez Troy ve Tralia'nın gözleri Fal taşı gibi açılmıştı Hatta ağızları neredeyse yere doğru değecekti.Açıkçası bu kadar yıl boyunca basit Ateş Büyülerinden sonra Ateşin ruhu ile konuşacağımızı bilmek gerçekten enteresandı Ve açıkçası heyecanlanmıştım da

Acaba ateşin ta kendisi nasıl bir varlıktı? Bizim hakkımızda ne düşünüyordu? Ay şimdiden meraktan çatlayacaktım

"Bay Robert,siz ciddi misiniz yani gerçekten ateşin ta kendisi ile konuşacak mıyız?"dedi Troy şaşkın bir sesle

"Evet,Troy ateşin ta kendisi ile konuşacaksınız yani Aradan kaç sene geçmiş.Bir zahmet artık ateşin ta kendisi de öğrenin canım"dedi Bay Robert sevecen bir sesle

Derken teneffüs zili çaldı Bay Robert hafiften eğildi ve hepimize doğru gülümsemeye başladı ama bu sefer gülümsemesi daha tatlı ve daha samimiydi

"O zaman yarın görüşürüz ve Yarına kadar bu dediklerimi de sakın unutmayın!" Dedi Bay Robert heyecanlı ve neşeli bir sesle

Sonrasında Bay Robert hızlı adımlarla birlikte sınıftan çıktı.Onun arkasından ise üçümüz,birlikte kafa kafaya yavaş adımlarla çıktık.Ben yine ortada dururken Troy benim sağımda Tralia ise Benim solumda duruyordu Troy heyecanlı bir şekilde ikimizle de konuşmaya başladı

"İnanamıyorum ya Şu koskoca 4 senenin ardından sonunda ateşin ta kendisi ile konuşacağız ateşin ruhunun ta kendisi ile konuşacağız buna hala İnanabiliyor musunuz?" Dedi Troy aşırı Heyecanlı bir sesle

Açıkçası haklıydı 4 seneden sonra ilgi çekici bir ders dinlemek veya öğrenmek hoş olacaktı bu hepimiz için dahildi

Tralia tatlı bir şekilde gülümsedi ve Heyecanlı bir şekilde Troya doğru döndü

"Evet tabii ki de aşırı heyecanlı kardeşim! Neredeyse bebekliğimizden beri biz ateşe bağlıyız ve bununla ilgili hiçbir şey bilmiyoruz.Gerçi bunu bize babamızın öğretmesi gerekirken bir öğretmenimizin öğretmesi birazcık farklı ama ne yapalım Demek ki zamanı yarınmış"dedi Tralia heyecanlı bir sesle

Belki de şimdi Tralia'nın bunu alay ile söylediğini düşünmüş olabilirsiniz ama hayır,Tralia kesinlikle dalga geçmiyordu O da en az Troy kadar heyecanlıydı.Ee,Dünyanın en güçlü Ejderhasının iki çocuğu olunca Tabii ki de Ateş onlara ilginç gelirdi

Beni soracak olursanız ben de heyecanlanmadım desem yalan olurdu çünkü gerçekten Ateş gibi antik ve güçlü bir varlığın duygularını ve ruhunu hissetmek farklı hissettirecekti

Aynı zamanda Bu ders bana iyi gelmişti Çünkü kafamı dağıtabilmiştim.Aynı zamanda da Ateş dersini görürken hiçbir şekilde sıkıntı çıkmamıştı bunun için aşırı mutluydum.İçimde olan stresin neredeyse tamamı gitmişti Ama tabii her zamanki gibi ufak tefek bir stres her zaman içimde barındırılıyordu Ama etkisi şu an çok azdı

"Hadi o zaman şimdi bunu kutlamak için Yemekhaneye gidelim" dedi Troy çocuksu bir edayla

Ben,Tralia ile kahkaha attım.Her ne kadar üçümüz de 18 yaşımızda olmamıza rağmen çok fazla baymayan bir şekilde çocuk edasıyla konuşulduğu zaman aşırı tatlı duruyordu

" Hadi O Zaman çok gecikmeden gidelim"dedim heyecanlı bir sesle

Üçümüz de resmen Yemekhaneye doğru depar attık.Hem zaten saat öğlen olmuştu ve Benim de karnım guruldamaya başlamıştı,hem yarın ki dersi kutlamak hemde stresimi daha çok azaltmak adına,Yemekhaneye gidip güzel,tatlı ve sıcak bir yemek yemek iyi olacaktı

...